Doorzichtige parels vormen natte plekken op mijn trui.

Het verlies van iemand die je amper kende ligt zwaar op je geweten.

Ik had nooit gedacht dat de schaduw van hem me zo'n zwaar verdriet zou kunnen toekennen.

Maar het is nu zo, de tijd kan niet teruggedraaid worden ook al zou ik dat nu heel graag willen.

Door aan hem te denken zal het verdriet niet stoppen,

maar probeer altijd sterk te blijven hoe moeilijk het soms ook is.

Voor de mensen die dat nu doormaken en dit lezen: Ik weet hoe het voelt en het is moeilijk om eroverheen te komen

                                                                                    maar onthoudt er zijn nog meer jongens/meisjes. Het komt goed,

                                                                                    je vrienden kunnen je steunen dus lucht je hart daarbij (dat doe ik ook).