Na het gelijke spel van vorige week tegen Brugge wachtte ons een aartsmoeilijke opdracht op verplaatsing tegen de leider, Train Bleu Sint-Denijs-Westrem. Niko was geschorst en we misten nog een aantal andere belangrijke pionnen…

Enkel het eerste kwart konden we aanklampen bij een sterk Train Bleu. We kregen toch enkele kansen maar vergaten te scoren terwijl Train Bleu via een schot op het einde van het eerste kwart op voorsprong kwam en een minuutje later opnieuw scoorde omdat de zeer zenuwachtig acterende scheidsrechter spijtig genoeg de overduidelijke duwfout op Kris niet had gezien. We verloren de controle op de wedstrijd en het moet gezegd we kregen terug met de nodige pech af te rekenen.  Train Bleu gaf ons uiteindelijk een bolwassing. Enkel Lorenzo kon scoren via schepcorner op aangeven van Kris en Sonny nam ook een doelpuntje mee op aangeven van Tom.

Kortom een wedstrijd om snel te vergeten; de winst was terecht voor Train Bleu maar de eindscore van 10-2 was toch wel wat overdreven.

We sluiten de heenronde af met 11 punten (vorig jaar boekten we 16 punten en het jaar ervoor slechts 10). We wisselden goeie met minder matchen af, maar hadden toch een punt of 5 meer verdiend en dan had onze rangschikking er heel anders uitgezien; nu “draaien” we als negende op twaalf ploegen. Hopelijk pakken we met een sterke terugronde uit want anders zouden we voor het eerst in ons bestaan wel eens moeten vechten tegen de degradatie. Andere vaststelling is dat Niko gewoonweg onmisbaar is en deze situatie is gewoonweg niet houdbaar…

Doelpunten: Lorenzo (1) en Sonny (1).

Eveneens van de partij: Kurt, Tom, Pieter en Kris en Günther aan tafel.