Op vrijdag avond 5 februari 2010 ben ik naar het toneelstuk Oscar gaan kijken. Auteur: Claude Magnier.
Inhoud:
Het gezin Barnier heeft een bedrijf in zeepproducten. Ze lijden een gelukkig leven tot op een dag een van de werknemerChristian Martin bij hen aan de deur staat. Hij werkt sinds 4 jaar in het bedrijf en isde rechter hand van meneer Barnier. Hij komt bij hen langs om opslag te vragen, zodat hij het meisje waar op hij verliefd is ten huwelijk kan vragen. Zij komt echter uit een welgesteld gezin. (heeft zij hem wijs gemaakt) Nadat hij opslag heeft gekregen van meneer Barnier gaat hij weer naar buiten. Enkele minuten later gaat weer de bel. Meneer Barnier doet open. Het is weer Christian Barnier hij komt de hand van meneer Barnier zijn dochter vragen.
Als klap op de vuurpijl vertelt Christian dat hij Barnier voor ruim drie ton bestolen heeft. Van dat geld heeft hij juwelen gekocht die hij in een koffertje bewaart. Hij wil ze als huwelijkscadeau voor zijn dochter aan Barnier overhandigen. Vanaf dat moment zit het spel op de wagen: echte en valse koffertjes, zwangere dochters, een chauffeur die wel heel vreemd uit de hoek komt, een onverwachte masseur.
Uit eindelijk blijkt dat Christian verliefd is op een meisje dat helemaal niet de wettelijke dochtervan meneer Barnier is. Zij is de dochter van het vroeger dienstmeisje van de ouders van de familie Barnier. Uit eindelijk stelt men vast dat het dienstmeisje en meneer barnier vroeger nog een relatie hebben gehad en dat het meisje hun dochter is. Zo trouwt Christian Martin toch nog met de dochter van meneer Barnier en krijgen zij de bruidschat.
Mijn mening over het stuk: Ik vond het zeker een aanrader voor mensen die wel eens willen lachen. Zelf heb ik heel veel tijdens het stuk moeten laggen. Ook omdat de spelers op een zeer droge manier hun stuk brachten. kortom : Ik heb mijn avond op een zeer zinvolle en grappige manier kunnen vullen.
