Ik ben Mr White
Ik ben een man en woon in Waasland (België) en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 05/02/1990 en ben nu dus 35 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: muziek, film, boeken (klassiekers), voetbal, uitgaan, kunst, wetenschap, filosofie, schaken, slapen, eten, Amerikaanse t.
Stuur een of andere specialist (kordate bitch) af op een makkelijk slachtoffer (een dikzak, marginalen met moeilijke kinderen/honden, iemand met lelijke kleren, iemand met een rommelig huis) om zijn levensstijl de grond in te boren en hem een lesje te leren of gewoon uit te schelden.
2. Ruzietv
Breng twee totaal verschillende, liefst intolerante of marginale families bij elkaar en wacht tot er spanningen komen zodat ze elkaar nog net niet te lijf gaan.
of
Breng een groep macho's en dellen samen op een eiland of in een lelijk huis en zorg ervoor dat ze gaan neuken en/of ruzie krijgen.
3. Dagelijkse sleur-tv
Ga naar een luchthaven, dierentuin, dierenarts, ziekenhuis en film de dagelijkse sleur. Zendt hier eindeloos herhalingen van uit zodat de sleur duidelijk gevoeld wordt.
4. Talentenjacht
Organiseer een talentenjacht en trek genoeg zieligaards aan die zich goed belachelijk maken. Zorg voor afvalraces tussen de deelnemers zodat er zeker 13 afleveringen gemaakt kunnen worden.
Momenteel ben ik aan het lezen in de nieuwste Harry Potter, die voorlopig alleen nog maar in het Engels is uitgegeven. De eerste 300 pagina's zijn zeer goed. Het boek bevat opmerkelijk meer actie en spannende scènes en ook minder humor dan de 6 vorige. De nadruk ligt steeds meer op de psychologie van de personages en op morele waarden. De moraliserende toon en de strenge scheiding tussen goed en kwaad, vind ik de minder goede kant van het boek.
Het beste Harry Potter boek vind ik 'De Orde van de Feniks' omdat spanning, humor en veel emotie bevat. Het minst goede boek is naar mijn mening 'HP en de Half-Bloed Prins' omdat het te weinig actie bevat, een te bittere toon heeft en omdat Perkamentus niet dood had mogen gaan. Het is een zeer boeiend en mysterieus personage en laat een zeer grote leegte achter in het zevende boek.
Onlangs heb ik de klassieker 'De Peetvader' over de opkomst van de Italiaans-Amerikaanse maffia uitgelezen. Het verhaal draait rond 'Il Patino' oftewel Vito Corleone die zichzelf aan de top gebracht heeft van een van de machtigste misdaadfamilies van de stad New York, die geteisterd wordt door prostitutie, afpersing en illegaal gokken. Hij is een kille, tegelijk sentimentele en koel berekenende man, die zijn familie als het hoogste goed beschouwt. Wanneer Corleone weigert mee te stappen in de narcoticahandel, loopt de rivaliteit tussen de onderlinge families hoog op en vormt dit uiteindelijk de aanleiding voor een bloederige oorlog in de onderwereld. De rest van het verhaal verklappen zal ik niet doen, aangezien het zeker de moeite is om het zelf te lezen of tenminste toch de beroemde verfilming 'The Godfather' (I en II) van Coppola te bekijken.
Het boek is zeer vlot geschreven, psychologisch diepgaand en zit boordevol actie. Interessant om te vermelden is de figuur Johnny Fontane, een ijdele, egocentrische zanger en acteur die zijn stem verloren is. Hij vraagt Corleone om hulp bij zijn filmcarrière wanneer een beroemde regisseur (en fervent paardenliefhebber) weigert hem een rol te geven in zijn nieuwste prent. Corleone doet hem 'een aanbod dat hij onmogelijk kan weigeren' (zie foto bovenaan) en Fontane krijgt de rol. Het personage Johnny Fontane is trouwens gebaseerd op Frank Sinatra die ook banden zou gehad hebben met de maffia. Sinatra nam het Puzo niet in dank af dat hij zo geparodieerd werd en schold Puzo de huid vol toen hij hem tegenkwam in een New Yorks restaurant.
Het boek bevat ook een flashback naar de tijd waarin Vito Corleone als kleine jongen naar Amerika moest vluchten omdat Sicliaanse families achter hem zaten omwille van zijn vader. Later vestigt hij zich in de Bronx samen met zijn gezin. Corleone ( gespeeld door Robert DeNiro) bevrijdt zijn buurt van Fanucci, een crimineel die winkeliers afperst, door hem genadeloos een kogel door het hoofd te schieten. Zo komt hij in de gunst van Clemenza en Tessio, twee andere maffialeden, die later als capo voor hem zullen werken. Steeds meer mensen komen bij hem vragen om zijn hulp, zodat zijn invloedssfeer in de misdaadwereld steeds groter wordt.
Deze documentaire was onlangs te zien op canvas (2 dagen na Life Earth) en is gemaakt door Zweedse regisseurs. Het is net als 'An inconvenient truth' een film om mensen te sensibiliseren om ecologischer te gaan leven, maar deze film is veel minder emotioneel verteld aangezien er geen commentaar is en hij bevat ook meer humor. Het is ook een meer artistieke film met een mooie soundtrack. Toch heeft deze docu mij meer geraakt dan Al Gore omdat er hier meer gebruik wordt gemaakt van de kracht van beelden, cijfers en quotes. Naast het dikwijls prachtige beeldmateriaal worden er een tiental experts en wetenschappers geraadpleegd (o.m. Jared Diamond) die benadrukken dat de huidige toestand van de aarde kritiek is. Jared Diamond vertelt bijvoorbeeld over de Paaseilanden (de eilanden met de beroemde beelden). Dit was de eerste beschaving die verdween als gevolg van ecologische factoren. Door de verregaande ontbossing bleef er op de duur geen boom meer over en werd hun samenleving een soort van hobbesiaans universum, waarin veel mensen noodgedwongen overgingen tot kannibalisme. Door de geïsoleerde positie van de eilanden kon men nergens heen en stierven de bewoners uit.
Belangrijk is dat 'The Planet' duidelijk maakt dat het broeikaseffect niet het enige ecologische probleem is. Ook ontbossing, vervuiling van de oceanen, overbevissing, bedreiging van diersoorten enz. mogen niet genegeerd worden. Het is duidelijk dat de westerse overconsumptie en industrialisatie de grootste oorzaken vormen van de huidige crisis, die nog groter dreigt te worden door de economische groei van China en India. De mens is het dier met de grootste impact op het milieu en het landschap in de biologische geschiedenis. In de laatste 200 jaar sinds de industriële revolutie heeft de aarde meer veranderingen ondergaan dan normaal in miljoenen jaren. Ik denk dan ook dat de geschiedenis de ecologische onverschilligheid van de 20ste (en 21ste?) eeuw het zwaarst zal veroordelen naast de twee wereldoorlogen. Toch is deze film geen voorbeeld van 'groen doemdenken', eerder een 'a wake up call' dat onze mentaliteit moet veranderen zodat de milieuschade hersteld kan worden.
In 1969 het jaar dat Green River verscheen was Creedence Clearwater Revival de best verkopende rock-act van de wereld. Daarmee overklasten ze zelfs The Beatles. Creedence Clearwater Revival trad zelfs op op Woodstock. In Amerika is de populariteit van de goudeerlijke swampy rootsrock het grootst; in Nederland is Proud Mary voorjaar 69 de eerste hit. Zanger en componist John Fogerty schrijft simpele maar trefzekere rockliedjes die zich vooral in de moerassen in het Zuiden afspelen, al is Fogerty, geboren in California.
Innuendo is een rapsodisch muziekstuk van de Queen en bevat flamenco invloeden. Innuendo is het eerste nummer van het gelijknamige album uit '91, dit album was het laatste Queen album dat werd uitgebracht tijdens het leven van zanger Freddie Mercury.
While the sun hangs in the sky and the desert has sand While the waves crash in the sea and meet the land While there's a wind and the stars and the rainbow Till the mountains crumble into the plain Oh yes we'll keep on tryin' Tread that fine line Oh we'll keep on tryin' yeah Just passing our time While we live according to race, colour or creed While we rule by blind madness and pure greed Our lives dictated by tradition, superstition, false religion Through the eons, and on and on Oh yes we'll keep on tryin' We'll tread that fine line Oh we'll keep on tryin' Till the end of time Till the end of time
Through the sorrow all through our splendour Don't take offence at my innuendo
You can be anything you want to be Just turn yourself into anything you think that you could ever be Be free with your tempo, be free be free Surrender your ego - be free, be free to yourself
Oooh, ooh - If there's a God or any kind of justice under the sky If there's a point, if there's a reason to live or die If there's an answer to the questions we feel bound to ask Show yourself - destroy our fears - release your mask Oh yes we'll keep on trying Hey tread that fine line Yeah we'll keep on smiling yeah And whatever will be - will be We'll just keep on trying We'll just keep on trying Till the end of time Till the end of time Till the end of time
Regie: Mel Gibson Scenario: Farhad Safinia en Mel Gibson Met: Rudy Youngblood, Dalia Hernandez, Jonathan Brewer, Morris Birdyellowhead e.a. 139 min. / VS / 2006
De controversiële film van 'Mad' Mel Gibson over de Maya-beschaving is mijn persoonlijke favoriet van 2007. Apocalypto is een combinatie van schitterende cinematografie, prachtige natuurbeelden en mensen, en zinderende actie en avontuur. Het verhaal gaat als volgt. Jaguar Paw's dorp wordt aangevallen en ontvoerd door een ander, veel machtiger Maya-volk. Gibson geeft zeer goed weer hoe de zorgeloze idylle van de Mayastam plotseling wordt bedreigd van buitenaf. Vervolgens worden de overlevenden van het dorp meegenomen in zware, meedogenloze tocht door de jungle. Jaguar Paw's zwangere vrouw en zijn dochter kunnen echter ontsnappen in een diepe kuil. Uiteindelijk komen de Maya's en hun gevangenen aan in een metropool geteisterd door een vreselijke ziekte en angst voor de goden. Om de goden gunstig te stemmen worden enkele dorpsgenoten van Jaguar Paw geofferd bovenop een piramide. Jaguar Paw zelf weet nog net te ontsnappen aan de offerdood en vlucht halsoverkop de jungle in. Wat volgt is een waanzinnige achtervolging door vier Mayakrijgers die hem levend willen villen.
De cast is schitterend gekozen. Ze bestaat voornamelijk uit indianen die vloeiend de klakkende Mayataal spreken wat de film een extra dimensie geeft. Ze zijn alleen in het bezit van prachtige kostuums, lichamen en gezichten die een plezier voor het oog vormen. Rudy Youngblood speelt een zeer overtuigend debuut als Jaguar Paw.
De achtervolgingsscenes zijn zeer goed in beeld gebracht, wat geen gemakkelijke klus is in de dichtbegroeide jungle van Mexico. De spanning is van begin tot eind te snijden. De film is eigenlijk een grote strijd van een man, of een beschaving zo je wil, om te overleven. Het is dus meestal geen fijnzinnig spektakel- dat zou raar zijn voor een actiefilm- maar los van de actie is de sfeerschepping uitmuntend.
De film bevat veel momenten die mij kippenvel hebben bezorgd. Bijvoorbeeld de eclips van de zon en de verbijstering van het Maya-volk, dat dit ziet als een goddelijk teken, zorgen voor een zeer bizarre en mystieke sfeer, die overigens de hele film kenmerkt. Of het moment waarop Jaguar Paw zijn achtervolgers aan de voet van een reusachtige waterval zegt dat ze hem nooit zullen grijpen. Of wanneer Jaguar Paw boven in een boom verborgen zit en de achtervolgers onder hem doorlopen. En natuurlijk de achtervolging door de panter is onvergetelijk. Al die scènes zijn kenmerkend voor 'Apocalypto dat een groots, hoogdravend verhaal is en zo heb ik het graag.
'Apocalypto' kreeg veel kritiek omwille van het buitensporige geweld dat er in te zien was. Inderdaad, het is soms wat over, maar het geweld voert niet de boventoon. Het is in zekere zin functioneel omdat het de dierlijke overlevingsdrang van beide Maya-volkeren weergeeft. Dus al met al is de kritiek overdreven en spelen de criticasters te veel op de man (Mel Gibson) in plaats van de bal.
Oblivion is het vierde deel uit de succesvolle Elder Scrolls-serie en de game is ontpopt tot een fenomeen in de wereld van de fantasy RPG's. Bloedmooie graphics, een enorme spelwereld, talloze vijanden, een revolutionair AI-systeem en een meeslepend verhaal zorgen dat Oblivion met kop en schouders boven alles uitsteekt.
h
