Laatste dag in HO CHE MING en ons vertrek luchthaven 17/05/2009
Deze morgen zouden we uitslapen maar nee hoor, om 05:30u wakker. We spreken af dat we pas om 08:30u gaan ontbijten. Rond 09:00u gaan we voor het laatste maal de stad in, zo kunnen we eens zien en beleven hoe een drukke stad als Saigon ontwaakt op een zondag. We komen in het grote park terecht en hier zien we dat er veel jeugdbewegingen aan het werk zijn. Ze leren de kinderen knopen leggen, maar ook gezelschapsspelen zijn hier aan de orde. Rond 10:00u is het al 32°C. En na een fris vers geperst fruitsap op een terrasje zetten we onze wandeling verder. Hendy en ik genieten ervan om hier nog eens alles op ons toe te laten komen, en na een stevige wandeling keren we terug naar het hotel. We beslissen om nog eventjes een rustpause te nemen vooraleer we onze bagage beginnen in te pakken. Nu is het echt wel zover en begint onze terugreis, wat laten we hier en wat nemen we mee terug naar huis want 25 kg bagage is de maximum. Na een laatste café Seudan ( ijskoffie met melk en suiker ) is het dan zover. De bagage wordt in de bus geladen en de rit naar de luchthaven begint om 15:30u. We genieten nog van deze laatse rit door Saigon en om 16:30u zijn we op de luchthaven. Afscheid nemen van Rene want Duck is al terug vertrokken deze morgen naar Hanoi. Nu is het inchekken, de bagage direct laten doorsturen naar Parijs is geen probleem en op ons vliegticket staat Gate 7 vlucht Ho Che Minh - Hanoi VN0728 vertek om 18:00 aankomst Hanoi 22:00u. In Hanoi aangekomen worden wij als transitpassagiers van een transit klever voorzien wat later niets bezonder bleek te zijn. Aangezien we normaal bij de andere passagiers moesten gaan aanschuiven, om zo dan ons nieuw ticket voor parijs te kunnen krijgen. Maar samen met een fransman kan ik met de verantwoordelijke van de balie's spreken en ja hoor na wat begrip van haar opent ze 2 inchek balie's enkel voor de 37 transitpassagiers. Vucht VN 0535 Hanoi - Paris Gate 9 vertrek 23:25u. En om 23:35u is het dan zover met een laatse blik op het fel verlichte Hanoi keren we terug naar België.
Het was een mooie motorreis die 24 dagen duurde hiervan moet men de rust, aankomst en vertrek dagen aftellen en dan komen we op 18 dagen effectief motor rijden. In deze periode hebben we ongeveer 3300km afgelegd, de eerste 4 dagen in gietende regen daarna in temperaturen tussen 35° en 40°C soms mooi wegdek en soms onverhard. Het fijne aan deze reis was, dat het een pilotreis was waardoor we regelmatig met Rene samenzaten om van gedachte te wisselen over de Hotels, restaurantjes en natuurlijk de gereden route's. De volgende reizigers kunnen er alleen maar beter mee zijn.
Om 06:45u na 12 uren vlucht staan we in Parijs aan grond. De vlucht is goed verlopen, hier neem ik dan ook afscheid van mijn nederlandse meede reizigers. Hendy, Robert, Marjo, Mieke en Gerhardt bedankt voor het toffe gezelschap en tot op de reunie. Na de paspoort controle mijn bagage ophalen. Nu naar de TGV die een verdieping lager vertrekt. Mijn treinbiljet ophalen dat ik reeds vanuit België gereserveerd had en dan is het bijna zover, om 09:40u vertrek ik dan en om 11:15u sta ik in Brussel Zuid. Mijn vrouwke wacht me al op aan het station. De bagage in de wagen laden en samen keren we huiswaarts. Thuis aangekomen schakelen we de datalogger uit, die onze volledige reis via satteliet heeft opgenomen zo kunnen we alles nog eens via Google Earth herbekijken.
Voor zij die deze reis graag zouden doen, kan ik enkele tips geven.
Nu 2009 terug met motortrails Noord - Zuid Vietnam van 25/04/09 - 18/05/09 terug een toffe reis, beide reizen zijn niet geschikt om met twee personen op een minsk te zitten. Indien je partner echt mee wil laat deze zelf met de motor rijden. Indien deze geen motor rijbewijs heeft, volg dan rijschool en haal je rijbewijs. Het is echt de mooite waard om deze investering te doen. Anders moet deze in de volgwagen de reis beleven, wat toch een verschil is. De Minsk is een 125 cc motor en is dus geen zware motor. Op beide reizen was er telkens een vrouwelijke motorijdster aanwezig, en die hebben geen enkele probleem gehad. Een beetje ervaring voor de onverhardewegen komt steeds van pas.
Ik hoop dat jullie veel leesplezier hadden en indien er nog vragen zijn stuur gerust een mailtje.
06:30u OPSTAAN !!!! 07:00u ontbijt we gaan de beroemde Cû Chi tunnels bezoeken. Onze gids Dhr SEU ( berg in het vietnamees) , gaat ons alles uitleggen wat er zich vroeger heeft afgespeeld en hoe de vietcong leefde tijdens de oorlogstijd. Na 2 uurtjes rijden met de bus zijn we terplaatse. Hier is het oude dorp terug opgebouwd en de nodige verbredingen aan de tunnels gedaan, zo kunnen de meeste bezoekers door de tunnelgangen kruipen. De VC mensen waren vroeger klein en dun, dit was dan ook de reden dat deze tunnelgangen ook klein en smal waren. Tijdens de wandeling krijgen we verschillende vallen te zien die de VC opgesteld hadden om de amerikanen in de val te lokken en te verrassen natuurlijk. We krijgen te zien dat sommige tunnels wel uit drie verdiepingen bestonden en dat het hele tunnel complex 200 km lang is. Deze mensen hebben aan alles gedacht zelfs een water afvloeing systeem, zo gebouwd dat wanneer de amerikanen deze tunnels onderwater zouden willen zetten dit onbegonnen werk was. In deze tunnels waren ook nog eens vallen en kuilen voorzien zodat er echt geen vijand ver in het tunnel complex zou kunnen geraken. We krijgen de verzameling van bommen en ander oorlogs materiaal te zien wat ze hier hebben op gegraven en dit zorgt voor een stil moment in de groep. Nu zien we pas wat de Amerikanen hier gedropt hebben van bommen, onvoorsstelbaar en niet te begrijpen.
Na dit indrukwekkend bezoek terug naar Saigon, de stad waar 10 miljoen mensen leven, en wij ? Wij maken ons klaar om ons in het drukke leven van deze stad te storten en zoveel mogelijk hiervan te verkennen. Nu is het tijd om de nodige souveniers op de kop te tikken, Hendy en ik vertekken samen gewapend met ons stadsplannetje door de drukke straten en het rustgevend park ten midde van deze bruisende stad. We spreken van +/- 38°C en het zweet loopt ons van het lijf. Een verfrissend drankje kan deugd doen en zeker op een terrasje waar men deze heerlijke drukte vanop afstand kan bewonderen.
Ons ontbijt is voorzien om 07:00 uur en vertek om 07:30uur want het wordt een rit van 250 km of 285 km vandaag naargelang welke weg we nemen. Samen bekijken we nog eens de route op de kaart, en we beslissen niet over de High Way 1 te rijden maar 2 keer een overzet te nemen. Zo sparen we 35 km uit op deze gevaarlijke drukke weg. Onze gids van gisteren is er ook bij en deze brengt ons via heerlijke wegen naar de 2 ferrie plaatsen. Bij aankomst aan onze tweede overzet plaats zijn we getuige van een bruidspaar dat met de feestgasten en hun geschenken mee de boot op moeten wat wel indrukwekkend is zowel voor ons al voor hen. Na deze geslaagde overzet te hebben genomen beginnen we aan onze laatste motorrit richting Saigon. We zijn nog maar net vertrokken en op deze weg krijgen we een soort samenvatting van onze gehele reis. Gedurende een dikke 100 km onverhard wegdek, los rood zand, putten dat je niet meer weet waar te rijden zonder erin terecht te komen, spoorvormingen van de zware vrachtwagens die hier ook rijden, bruggen waarbij we de tel kwijtgeraken omdat het er zoveel zijn, de ene brug iets beter dan de andere. Er zijn bruggen bij waar gewoonweg planken ontbreken. O' ja onderweg nog een begrafenisstoet gezien die met alle leden op een houten bootje de rivier overmoesten, ook de begeleidende muziekband ging mee de boot op. Na een pause om even op adem te komen en onze middag lunch te nemen gaat de helse rit verder. Deze keer krijgen we een ander wegdek met losse keien en fijne grind, hier zijn ze de weg opnieuw aan het aanleggen. Na dit avontuur komen we op een mooie asfaltbaan terecht, maar deze weg is eentonig en het zijn de laatste 40 km rechtdoor. Geen enkele bocht, enkel een betonnen brug hier en daar zorgt voor afwisseling. Hier besluiten Marjo en ik dan om het snelheidsrecord van de minsk vast te leggen. Aangezien we twee verschillende bouwjaren hebben, zijn hun snelheden dan ook anders. Marjo heeft een iets jonger model en haalt hiermee 98 km/u normaal volgens het boekje max 85 km/u, en nu is het mijn beurt volgens boekje 80km/u want mijn model is het oudste maar nee hoor bij 97km/u is het voorbij dan is er werkelijk alles uitgehaald.
Omstreeks 14:30u zijn we in Saigon en het begint te regenen, maar we komen er nog goed vanaf. Na 1 1/2uur in deze drukke stad te hebben gereden zijn we om 16:05u aan ons hotel. De motoren worden stilgelegd en bedankt voor hun bewezen dienst. Allen zijn we tevreden dat we gezond en heelhuids deze prachtige reis hebben kunnen meemaken. Na elkaar proficiat te hebben gewenst gaan we zoals gewoonlijk eerst iets drinken vooraleer we onze intrek in het hotel nemen. Dit was al een traditie van bij het begin van de reis en zo sluiten we deze reis dan ook af. Iedereen krijgt dezelfde kamer terug van ons vorig verblijf en we spreken af aan de balie voor ons avondeten in de stad. Tijdens onze wandeling door Saigon meten we om 21:10u de temperatuur eens op, en deze blijft bij 34,5° C staan.
Vandaag gaan we een boototchtje doen op de Mekong rivier, dus niet uitslapen maar ontbijt om 08:30u. We gaan aan boord en het is nu 09:15u, planning de viskwekerijen en de Cham gemeenschap bezoeken, dit is een moslim gemeenschap. Als eerste komen we bij een viskwekerij aan, dit zijn paalwoningen die op het water gebouwd zijn, de grote van zo'n woning is 10 op 5 meter en onder deze woning is een diepte van 6 meter. Rond deze woning is onder het water een net voorzien waar de vissen in gekweekt worden. Bij deze kweker bevinden zich op het tijdstip van ons bezoek een 150.000 vissen, de eigenaar waar wij op bezoek bij zijn bezit 3 huizen die naast elkaar gelegen zijn waarbij onder elke woning deze netten zijn aangebracht, zodanig dat hij de vissen die al stevig gegroeit zijn kan verplaatsen. Wanneer deze dan eindelijk volgroeit zijn worden ze naar de vismarkt gebracht en verkocht. Zelf mogen we de vissen eens eten geven wat natuurlijk voor een heerlijk sprectakel zorgt, de vissen komen letterlijk uit het water gesprongen en al snel heb je een douche vast van het rondspetterend water.
Na dit schouwspel gaat het verder richt Cham gemeenschap. Deze mensen wonen ook in paalwoningen aan de rand van de rivier. Hier zien we hoe deze mensen leven en werken en zijn we getuige hoe deze bevolking hun eigen kleren maken uit verschillende soorten stoffen. Men kan natuurlijke heerlijke zijden klederen en andere zaken kopen, voor mijn vrouwke kan ik een mooie zijden schaal met goud draad op de kop tikken.
Na deze boottocht gaat het terug naar het hotel, en we spreken 30 minuten later af om met de motor naar de grens van Cambodja te rijden. Het is dan wel onze rustdag maar de motor is toch nooit ver af om toch nog eventjes een kleine rit tussen door te doen. We hebben een plaatselijke gids ingehuurd die ons de mooie lokale wegen naar de grens laat zien. Onderweg komen we aan een grenspost die nog steeds bemand is en waar we snel een paar foto's nemen. De wachttoren die hier aanwezig staat gericht naar Cambodja en natuurlijk een bunker die voorzien is van schietgaten. Ik neem snel nog een foto van deze bunker en dan roept de grenspost al dat ik geen foto's mag nemen dus camera terug weg steken en verder rijden. We volgen deze prachtige kronkelweg en komen door kleine dorpjes waar we met grote ogen worden aangekeken want toerisme en dan nog met de motor dat hebben ze hier nog nooit gezien. In Tiem Ding is de werkelijke grensovergang, ik probeer terug en foto te nemen maar de grenswachter ziet mij de camera nemen en komt al op mij toegelopen dus snel de camera weer weg, dan de motor op die met draaiende motor klaar stond, gas geven en weg. Zo snel kon hij dan ook niet lopen en een eindje verder op, nemen we de video camera om het schouwspel te filmen.
Zo, na dit avontuur rijden we naar de berg SAM MOUNTAIN. Dit is een heilige berg waar elke dag bedevaarten zijn, het is een steile klim en de motoren laten dan ook hun stevige rook ontwikkeling van de tweetakt motor zien tijdens deze rit. Bij onze aankomst staat het volk met grote bewondering te zien dat hier europeanen op een motor aankomen. Maar al snel dooid het ijs en de verwondering, zo komen deze vriendelijke mensen ons de hand geven. Na een kijkje te hebben genomen op de bedevaart plaats genieten we hier van een prachtig uitzicht over Vietnam en Cambodja. Het is hier zo mooie dat ik me eventjes op een muurtje wil zetten om te genieten in alle rust en stilte maar dat was buiten de gastvriendelijkheid gerekend van een Vietnameese familie die daar ook aanwezig was. Ik moest me bij hen zetten op een grote steen zo konden we samen van dit uitzicht genieten. Al snel werd ik aangesproken door een familielid dat een beetje engels kon en dan ook voor de nodige vertaling zorgde. Na dit heelijk moment een verfrissend blikje cola en dan is de terugtocht naar het hotel geblazen, we starten de motoren en dan begint de stijle afdaling. Benden naar links zegt de gids en dan altijd rechtdoor tot in Chau Doc.
Na deze heerlijke rit een douche en omkleden en dan schoppen, de drukke markt bezoeken en tal van kleine winkeltjes.
07:00uur nu nog een kleine tocht met de roeiboot en dan gaat het weer de snelboot in zoals ze dit hier noemen, bij ons een gewone motorboot voor toeristen natuurlijk. Aan wal staat de jeep klaar en de bagage gaat er vlug in, onze tweetakter starten deze eventjes laten opwarmen en weg zijn we. Onderweg bezoeken we een oude Viet Cong basis, deze bereiken we via kleine overheerlijke weggetjes en een tal van kleine bruggetjes uit hout. Hier en daar voorzichtig zijn want de staat van de bruggen laat soms te wensen over zou je denken maar alles loopt goed af. In de VC basis aangekomen stappen we over in kleine roeibootjes en varen we op de wateren waar vroeger de VC zelf druk bezig was. Een zee van rust en een prachtig stuk natuur. NA dit bezoekje eten we in het plaatselijk restaurant en ook de plaatselijke specialiteit, slakken. De rit was normaal 34 km maar we hebben er nog een 110 km bij gedaan het was te mooi om zo vroeg te stoppen met rijden en we hebben dan maar en ommetoertje gedaan. Hierdoor zijn we wel 2 keer nat geworden door de regen maar aangezien het zo warm is ben je door de rijwind dan ook snel weer droog. In Can Tho was bij de boeking voor onze slaapplaats iets mis gelopen en zijn we maar opzoek gegaan naar een ander hotel. Na een ritje door de stad komen we aan een hotel dat Rene nog kende van vroeger, gelukkig hebben we hier nog plaats voor ons alle en kunnen we onze intrek nemen in de kamers. Niets bezonders dit hotel maar het is enkel voor een douche en de nachtrust.
Nu gaat de reis stilletjes op zijn einde. Deze morgen hadden we afspraak om 06:00u voor een bootocht op de Mekong rivier, hier gaan we een drijvende markt bezoeken. Nadien varen we een rustige zij arm van de Mekong in, hier was de natuur op zijn mooiste. De bootocht duurde 3 uur wat wel een beetje te lang was, hierdoor hebben we een laat ontbijt gehad en wilde iedereen zo snel mogelijk weg. Door dit late ontbijt hebben we dan ook de rit in volle hitte moeten rijden, wat niet zo prettig was. De temperatuur is rond de 40 graden gaan draaien en je zat gewoon op de motor tijdens het rijden te zweten, je kan je voorstellen dat dit niet zo prettig is. De weg naar hier was druk, gevaarlijk en niets interresant te zien, hierbij kom je regelmatig in een druk bebouwde kom waardoor het nog gevaarlijker wordt en zeker wanneer we juist bij het sluiten van de scholen aankwamen. Op onze eindbestemming is het hotel wel OK alleen slapen we onder het metalen dak en is de kamer voorzien van een plastiek plafond met houtstruktuur. Voor de rest is alles goed en genieten we dan ook van een heerlijke verfrissing op het drijvend terras met zicht op de Mekong rivier. Morgen is onze vrije dag en dan gaan we verschillende zaken bezoeken, ben eens benieuwd.
Deze morgen al vroeg uit Saigon vertrokken, we laten ons door een kennis van Rene de stad uit begeleiden. Het is wel goed dat deze persoon hier woont anders gearak je echt de weg kwijt hier en zeker in deze drukte van s' morgens vroeg al. De bedoeling is zo snel mogelijk op de snelweg te geraken. Via deze drukke en echt gevaarlijke weg gaat het richting Vinh Long, onderweg nog eventjes tanken zo hebben we genoeg brandstof voor onze rit. We komen in NYTHO en hier bezoeken we VINH NANG Pagode. We zijn juist op tijd, en horen de monniken hun gebed doen. Schoenen uit en op onze kousen mogen we deze heilige plaats bezoeken. Nadien gaat het weer verder. In Vinh Long aangekomen plaatsen we de motoren op een bewaakte parking. Hier nemen we onze bagage uit de auto en gaan we aan boord voor onze boottocht richting eiland en gasthouse. We overnachten op dit eiland en we zijn allen benieuwd wat er ons te wachten staat. De gids Tony is vietnamees maar spreekt goed engels en verteld ons een paar zaken die we gaan doen. Als eerste bezoeken we een plantage waar ze fruitbomen en andere gewassen kweken voor de boeren hier. Na deze rondleiding komt de stichter bij ons zitten en brengt een zelf gebrouwen jenever mee, man dat is echt straf spul weigeren bestaat niet dat is onbeleefd. Deze oudere man heeft een witte baard en zou het leuk vinden om met mij op de foto te staan, ik neem dit in volle eer aan en daar gaan we dan ook. Na dit heerlijk bezoekje gaat het verder met de boot, nu gaan we een plaatselijk muziek groepje bezoeken die ons met muziek het leven als plaatselijke boer vertellen. De muziek instrumenten worden uitgelegd en de personages worden voorsgesteld. Zo hier hebben we ook weer van genoten en nu richting gasthouse. Dit mooie huis is tenmidde van de Mekong Delta gelegen en het is hier rustig, geen lawaai van brommers of auto's die gedurend de toeters gebruiken. We slapen in een gemeenschappelijke slaapzaal en we zijn benieuwd wie ons wakker houd met zijn gesnurk. De eigenaars geven ons een onoverheerlijke maaltijd en laten ons het beste van beste proeven. Olifanten vis ( geen olifant hoor maar deze vis heeft de naam ervan gekregen) en speciaale pannenkoeken, ze leren ons zelfs hoe wij onze loempias moeten maken. Na een heerlijke nachtrust in de vrije natuur want er zijn geen ramen aan dit huis zijn we klaar voor ons ontbijt en de terug weg naar onze motoren is begonnen.
Ontbijt gepland om 07:00 uur maar in werkelijkheid was iedereen al om 07:00 u klaar. Iedereen had er zin om om vroeg te vertrekken en maar goed ook de warmte is al goed voelbaar. De rit gaat via de heerlijke kustlijn richting BA RIA om zo naar Saigon te rijden een lange rit van 234 km in totaal. Tegen dat we in Ba Ria zijn aangekomen is het al bloedheet. Tijdens onze rit hebben we weer eens geluk gehad we zijn zijdelings aan een warmte onweer ontsnapt de ganse tijd hadden we de donkere wolken zien hangen en steeds maar hopen dat die wolken niet boven ons hoofd hun druppels zouden laten vallen. Na een kleine verfrissing gaat het weer verder na 10 km ziet mijn versnellingsbak het weer niet meer zitten en begeeft het. Rene stop bij mij en ik neem zijn motor over terwijl hij op de monteur wacht, ik moet de andere terug inhalen en samen iets drinken tot alles weer hersteld is en de groep terug samen is. Zo Rene en de volg wagen zijn er en we wisselen terug van motor en daar gaan we weer. Plotseling staat Mario aan de zijkant die heeft een lekke band, geen probleem eventjes het ganse wiel wisselen en de band wordt aan het hotel hersteld. We naderen Saigon en het wordt heel druk op de weg nu is het echt ogen open houden. Ons hotel een 3 sterren hotel nette kamers en vriendelijke uitbaters. Na een frisse douche beginnen we aan het verkennen van deze drukke stad. Een terrasje en daarna een restaurantje opzoeken. Verder gaan we niet de stad in aangezien wij binnenkort terug in dit hotel zijn voor onze laatste rustdag en dan hebben we tijd genoeg voor onze boodschappen te doen.
We zijn al aan reisdag 15 wat gaat de tijd snel. Het weer hier is constant tussen de 35 en 40 graden. Deze morgen zouden we uitslapen maar om 06:00u zijn we al wakker. Mijn kamer genoot en ik bekijken de route voor morgen al eens en zoasl gewoonlijk hangt de sfeer bij ons er weer goed in. Ik maak me klaar om nog wat op het internet te gaan beneden nu dat de pc vrij is, er is maar 1 pc in het hotel waar internet op is en dus moet je ervan profiteren. Om 08:00uur ontbijten we gezamelijk en nadien gaan we de winkeltjes opzoeken hier aan het strand. Rond de middag is de wamte niet meer te houden en zoeken we verfrissing bij een lekker ijsje in een ijssalon van New Zeeland. Nadien gaan mijn wandel genoten nog een middag dutje doen en zet me aan de laptop op het terras van het hotel met een lekker frisse thee. Om 15:00 u ga ik iedereen wekken zoals afgesproken en dan gaat het richting strand en zee. Het zeewater is warm en heerlijk om in te zwemmen, na een tijdje beginnen we schelpjes te rapen en sommige onder ons vinden wel mooie stukken, foto's volgen nog wel. Na een heerlijke avond hot-toppen sluiten we onze rustdag af en maken we ons op voor een heerlijke nachtrust.
Ons ontbijt is voorzien om 07:00 uur en vertek om 07:30uur want het wordt een rit van 250 km of 285 km vandaag naargelang welke weg we nemen. Samen bekijken we nog eens de route op de kaart, en we beslissen niet over de High Way 1 te rijden maar 2 keer een overzet te nemen. Zo sparen we 35 km uit op deze gevaarlijke drukke weg. Onze gids van gisteren is er ook bij en deze brengt ons via heerlijke wegen naar de 2 ferrie plaatsen. Bij aankomst aan onze tweede overzet plaats zijn we getuige van een bruidspaar dat met de feestgasten en hun geschenken mee de boot op moeten wat wel indrukwekkend is zowel voor ons al voor hen. Na deze geslaagde overzet te hebben genomen beginnen we aan onze laatste motorrit richting Saigon. We zijn nog maar net vertrokken en op deze weg krijgen we een soort samenvatting van onze gehele reis. Gedurende een dikke 100 km onverhard wegdek, los rood zand, putten dat je niet meer weet waar te rijden zonder erin terecht te komen, spoorvormingen van de zware vrachtwagens die hier ook rijden, bruggen waarbij we de tel kwijtgeraken omdat het er zoveel zijn, de ene brug iets beter dan de andere. Er zijn bruggen bij waar gewoonweg planken ontbreken. O' ja onderweg nog een begrafenisstoet gezien die met alle leden op een houten bootje de rivier overmoesten, ook de begeleidende muziekband ging mee de boot op. Na een pause om even op adem te komen en onze middag lunch te nemen gaat de helse rit verder. Deze keer krijgen we een ander wegdek met losse keien en fijne grind, hier zijn ze de weg opnieuw aan het aanleggen. Na dit avontuur komen we op een mooie asfaltbaan terecht, maar deze weg is eentonig en het zijn de laatste 40 km rechtdoor. 
