REISVERSLAG MOTORVAKANTIE NAVARRA 2008xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Wat voorafging …

Niet lang na onze eerste motorvakantie spraken Danny en ik reeds over een volgende editie. Echter W'ke zat aan zijn limieten dus eventjes naar Moto’s Thomas te Stabroek gaan kijken. Stond daar toch een knappe overjaarse zwarte Suzuki GSF 650 S Bandit naar mij te lonken. Prijs laten maken en de week nadien was de bestelbon getekend. 7 nachtjes later stond hij te pronken in mijn garage. Vanaf nu spreken we over Bandietje en niet langer over W'ke.

Januari 2008, Vakantiesalon in Antwerpen. Volgens onze eerste plannen zouden we naar de Costa Brava trekken om van daaruit in de bergen te gaan toeren. Echter plots stootten we op een stand van de Navarra streek. Is dit niet veel interessanter dan de Costa Brava? Vroegen wat documentatie, gingen ergens iets drinken en begonnen te dromen. Zoals gewoonlijk bleef het niet bij dromen en de plannen werden gesmeed : in één trek naar Millau, daar 2 nachtjes blijven zodat we de beroemde brug kunnen bezichtigen en rondtoeren in de Gorges du Tarn. Nadien richting Navarra om daar die prachtige omgeving te gaan verkennen. Weinig later stonden we op de stand van Navarra voor de nodige afspraken, nadien langs de stand van een camping in Millau.

Februari 2008, Danny en ik waren het volkomen eens : we gingen onze plannen vastleggen. Mailtje gestuurd voor de Navarra streek en boekten een tent op camping Etxarri in Etxarri-Aranatz. Idem dito voor onze tussenstop in Frankrijk : mailtje naar camping Du Viaduc in Millau. Het echte plannen kon beginnen ! De terugreis bepalen we wel later.

Mei 2008, slecht nieuws : Danny heeft een bochtje gemist in de Ardennen. Resultaat : enkele gekneusde ribben en behoorlijk wat kosten aan zijn V-Strom. Na enkele dagen ging hij langs bij Moto's Thomas en ongelooflijk maar waar : staat daar toch weeral een zwarte  Suzuki Bandit te lonken! Echter dit was een 1250cc in GT uitvoering. Danny tekende de bestelbon en de dag nadien was hij terug mobiel. Dus de reis kon doorgaan en deze keer met 2 mooie zwarte Bandits ! Vanaf heden zijn we de BBB's : the Black Bandit Boy's

Dag 1 - Zandvliet => Millau (1.038 km)

Het was wel een zeer korte nacht, vrouw en dochter dienden reeds om 4h00 in Zaventem te zijn (jaja, de dames werden ook verwend, 9d Marbella all-in!) dus liep de wekker reeds af om 02h00.

Vlug even buiten gekeken, hoera het is droog. Rond 3h00 vertrokken ze, getracht terug te gaan slapen maar daar kwam weinig van. Rond 04h15 liep de wekker terug af, ondertussen buiten nog alles droog. Wasje, plasje, vlug iets tussen de kiezen en dan het motopakje aan want om 05h00 had ik reeds met Danny afgesproken. Echter vlak voor vertrek een flinke regenbui. Gelukkig stopte deze toen we vertrokken. Tot aan Clermont-Ferrand waren de banen wel nat doch het regende niet, dus al een voltreffer. Koud was het wel. Echter vanaf Clermont-Ferrand tot in Millau hadden we af en toe regen : teveel om leuk te zijn en te weinig om een regenpak aan te trekken. Spijtig genoeg waren de baantjes nat zodat ik niet 100% kon genieten. Vlak voor de brug van Millau stuurde de TomTom ons van de autosnelweg om zo tot de camping te geraken. Een mooi bochtig parcourtje, een mooie afsluiter van een 1,038km lange rit. Echter vlak voor de camping begint het serieus te regenen. Geraken nog net droog op de camping. Daar stond ons tentje te wachten. Bagage van de motor, ons geïnstalleerd in de tent en dan tijd voor een frisse pint. Camping Du Viaduc bleek een goede keuze te zijn, tent was volledig in orde, service (zeker deze van Luc – notabene een Vlaming) was uitstekend, dus werkelijk een aanrader mocht je ooit zin hebben om daar te gaan toeren. Nadien gingen we naar de (mini) Golf Club voor een lekkere maaltijd. Kozen allebei voor een schotel met  forellen en spoelden dit door met een lekker wijntje. Nadien moe maar voldaan naar de camping om, na eerst nog een koffietje met cointreau te drinken, te genieten van een welverdiende nachtrust.

Dag 2 - rondrit Gorges du Tarn (225km)

Onder een stralende zon worden we wakker. Vlug ontbeten en de moto op voor een prachtige rit door de Gorges du Tarn. Ooit heeft er in de Motoren en Toerisme een reportage gestaan over deze streek dus namen we die als heenweg. De terugweg had ik zelf gemaakt. Heel de toer thuis in de TomTom gezet zodat we mooi konden volgen. We vertrokken in Millau om dan via Aguessac en Le Rozier naar Les Vignes te rijden. Daar eventjes de route verlaten om linksaf te slaan naar een Point Sublime, echt te moeite waard. Zelfde weg terug richting les Vignes om dan richting La Malène, Saint Enimie, Ispagnac en Florac te trekken. Daar verlieten we de Tarn om richting Gorges de la Nonte te vertrekken (D907). In Le Mazel nemen we de D983 richting le Pompidou, deze route noemt Corniche. Eenmaal boven aangekomen was het een beetje teleurstellend, te hard verwend ondertussen? Keren dus om en proberen via de D49 terug op de D907 te komen. Dit hadden we beter niet gedaan : 4,5km niets anders dan klein kiezels op de macadam, baantje naar beneden vol met haarspeldbochten. We waren opgelucht dat we dit zonder schade hadden overleefd. Nu op naar richting Meyrueis (D996) om in Peyreleau de D29 en D110 te volgen tot in Millau. Totaal een dagje van 225km met ontelbare bochtjes. Sluiten de dag af met een lekker stukje vis op de BBQ, uiteraard doorgespoeld met een fris wit wijntje. Echter voor het slapen gaan bekeken we nog effe de route van de dag nadien : Millau – Etxarri-Aranatz. Binnendoor bleek niet te doen te zijn, zouden veel te lang onderweg zijn. Besloten dan maar om de autosnelweg te nemen

Dag 3 - Millau => Etxarri-Aranatz (633km)

We verlieten Millau en stopten nog even vlug om de beroemde brug op de gevoelige plaat te leggen. Tot in Albi namen we binnen baantjes wat mooi en leuk was, doch ook tijdrovend. Eenmaal voorbij Albi nemen we de autostrade tot vlak voor Etxarri-Aranatz. Hingen voldoende aan het gas om toch wat tijd te kunnen winnen. Aangezien het aan de grens zware controle was (yep, ze stonden daar weer met hun zware wapens) hadden we even file. Eenmaal de grens over ging het een tijdje vlot tot ik de spreekwoordelijke slag van de hamer kreeg. Ik was kei kapot dus de laatste 100km waren zeer zeker voor mij een hel. Na 633km eindelijk aangekomen op de camping sloeg de tent flink tegen. Ze was minder nieuw en slechter uitgerust dan deze in Millau. Dan maar een flinke cerveza gaan drinken. Nadien wilden we genieten van een heerlijke warme douche doch dat was de 2de tegenvaller : warm kon je de douches moeilijk noemen, eerder koud. 's Avonds trokken we naar het restaurant van de camping voor een lekker maaltijdje. De spaanse keuken, een lekker Rioja wijntje en de lage prijzen maakten veel goed. En nu maar lekker slapen.

Dag 4 - eerste rit in de Navarra streek (188km)

Tijdens de nacht had het flink gestormd en een beetje geregend. Het duurde eventjes vooraleer de zon er door kwam. We reden eerst met de moto richting dorp om de noodzakelijk inkopen te doen. We lieten de moto's achter op een veilig plekje in het dorp en maakten een wandeling door de hoofdstraat. Wat ik daar zag was onbeschrijfelijk. De Baskische invloed is daar enorm aanwezig en dit merkten wij ook op de vele slogans op de muren, wat je ook merkt op de foto's. De sympathie onder de bevolking voor de ETA is enorm. Het onafhankelijksgevoel wordt je werkelijk gewaar, doch de meeste mensen spreken gewoon spaans.  Meer dan een beetje aangedaan trokken we naar de lokale winkel voor onze voorraad. Eenmaal terug op de camping merkten we dat er nog meer Vlamingen aanwezig waren op de camping, eentje zelfs met een motor (weliswaar met de mobilhome en remorque naar daar gekomen). We raakten aan de praat en Ivan en Krisje besloten ons te vergezellen op ons toertje. Eerst gingen we op zoek voor benzine om nadien de bergen in te trekken. De route had ik zelf samengesteld en in Altsasu verlieten we de autosnelweg om via de NA 178 naar Puerto de Urbasa en Zudaire te trekken. Bij onze eerste stop stond er nog een koppel (met moto) van het prachtige uitzicht te genieten. Bleken ook Vlamingen te zijn die van uit de Costa Brava richting Atlantische Oceaan reden en dit via de Pyreneeën. Nadien reden we via Estella, Artazu, Etxauri richting Muez. Iets voorbij Muez sloegen we linksaf richting Alto de la Trinidad,  wat op een hoogte ligt van 1248m. Echter ter hoogte van Ibiricu stopte de normale baan en ging deze over in kiezels. Aangezien de lucht donkerder werd, en we in de verte reeds donder hoorden, besloten we om maar zo snel mogelijk richting camping te rijden. Echter onderweg hadden we reeds pech, een enorme regenbui over ons, mogelijkheden voor te schuilen waren er niet en ik was natuurlijk zo dom geweest om mijn regenpak in de tent te laten liggen. Onderweg werden we vergezeld van bliksemschichten. Door en door nat kwamen we aan op de camping en dit na een dagje van slechts 188km. Tijdens het nuttigen van een lekkere frisse pint bespraken we de dag. De natuur is ongelooflijk mooi, de baantjes meestal van zeer goede kwaliteit. Van de terugweg konden we niet genieten wegens de overvloedige regen dus besloten we dit stuk de dag nadien te doen. Enig minpunt van de Navarra streek was het slechte weer. Wegens de regen konden we niet BBQ'n dus besloten we maar om onze biefstuk in de pan te smijten, nog een een salade klaargemaakt en we konden eten.

Dag 5 - tweede rit in de Navarra streek (218km)

Aangezien ons lederpakske nog nat was dienden we te wachten tot de zon er door kwam zodat zij het kon drogen. Rond 12h00 konden we pas vertrekken. Eerst begonnen we weer aan een zoektocht naar benzine. Na 27km vonden we pas een benzinestation, echter nadien bleek deze slechts 7km van de camping verwijderd te zijn. We trokken richting Etxarri om daar de NA120 te nemen richting de “Sierra de Andia”. Op de “Mirador del Puerto de Lizarraga” hadden we een adembenemend zicht over de vallei en de prachtige bergen. Nadien reden we tot in Abarzuza om daar rechts af te slaan richting Monasterio de Iranzu. Echter blijkbaar hadden we een baantje te vroeg genomen, gelukkig kwam er in dat piepklein dorpje een dame buiten die perfect engels sprak. Zij legde de weg uit zodat we toch nog bij de Monasterio aankwamen. Na een verfrissend terrasje trokken we richting Murugarren, Arizala en Alloz. Daar konden we langs het meer rijden om dan via Lerate, Madotz, en Baraibar naar Santuario de San Miguel de Aralar te rijden. Echter boven op de top aangekomen bleek deze weg dood te lopen, wat in tegenstelling was met de Michelin kaart. Besluiten dan maar naar Lekunberri te rijden om dan via de autosnelweg terug naar de camping te gaan. Eindelijk komen we eens droog aan op de camping, een dagje van 218km. Besluiten onze kipfilet op de BBQ te leggen. Nadien kregen we nog bezoek van Krisje en Ivan om de volgende dag te bespreken.

Dag 6 - richting Woestijn, zuiden van Navarra (389km)

Aangezien we richting zuiden trokken dienden we tijdig te vertrekken. Krisje was jarig dus van zodra ze onze tent passeerde begonnen we vrolijk te zingen. Met veel moed trokken we dan richting zuiden, want de woestijn wilden we zeker zien. Tot in Tafella namen we de autostrade. Daar reden we richting Ujue om via een bergbaantje richting Murillo el Fruto te rijden. Vanaf daar ging het richting Arguedas. Daar reden we de woestijn in : Las Bardenas Reales, adenbenemend mooi, dor en snik heet. Aan het einde van de weg was er een splitsing, doch dit waren weeral kiezelwegen. Vlak voor ons was er een militaire basis. Na enige tijd hoorden we F16's passeren, gevolgd door een luide knal. Eerst dachten we dat die door de geluidsmuur waren gevlogen doch na het zien van een serieuze stofwolk wisten we voldoende : het spaanse leger was aan het oefenen en dropten bommen in een afgeschermd gedeelte van deze woestijn. Uit voorzorg zijn we maar vlug terug op onze moto gesprongen naar veiligere oorden. Onderweg zijn we gestopt om te lunchen en te bekomen van het prachtige landschap. Nadien zijn we via de NA 125 richting departement Aragon te rijden zodat we de andere kant van Las Bardenas Reales. Doch dit bleek de verkeerde keuze, een saaie weg zonder mooie zichten, of was dit maar een gedachte en waren we ondertussen rot verwend? Aangezien de lucht weer al donkerder werd besloten we binnendoor richting camping te rijden. Onderweg waren er hevige winden en af en toe een bui. Redelijk droog kwamen we na 389km terug aan op de camping. Een prachtige dag achter de rug, eentje om nooit te vergeten. Om Krisje haar verjaardag te vieren doken we nog effe de bar in. Aan de toog zat er een sappige Antwerpenaar die in zijn beste Antwaarps zijn best deed om de plaatselijke bevolking iets uit te leggen, gegierd hebben we.

Ondertussen was het weeral flink beginnen regenen zodat we maar besloten om iets in het restaurant te gaan eten aangezien BBQ'n niet mogelijk was. Onze Antwerpenaar zat er ook met zijn madam zodat het nog een amusante avond werd.

Dag 7 - laatste rit in de Navarra streek (172km)

Weeral een nachtje met veel regen gehad. Krisje en Ivan besloten om de streek te verlaten en hopelijk warmere en drogere oorden op te zoeken. Nog snel wisselden we telefoonnummers en emailadressen uit zodat we nog in contact konden blijven. Wij beslisten een toertje te doen richting noorden. Na de dagelijkse tankbeurt reden we volledig binnendoor naar Etxarri. Daar trokken we weer al de bergen in richting Oderitz, Lekunberri, Leitza, Ezkurra, Saldias en Beintza-Labaien. Echter vlak voor Beintza-Labaien begon het weer te regenen zodat we dienden te schuilen. Nadien was de baan zo vettig dat we besloten een andere richting uit te rijden. Zijn dan via de NA170 naar Doneztebe gereden om dan via de N121A richting Arraitz-Orkin. Dan trokken we richting Udabe om via de autosnelweg terug naar de camping te gaan. Een dagje van 172km en af en toe regen. Aangezien we tijdig op de camping waren zijn we eens naar het dorpje gewandeld. Onderweg dienden we te schuilen voor de regen. Eenmaal droog aangekomen in het dorpje begon het weer te regenen. Dus zijn we maar een plaatselijk bar binnen gestapt en bij het nuttigen van een lekker biertje een lekker stukje tortilla gegeten. Ondertussen was het eventjes gestopt met regenen zodat we besloten snel terug naar de camping te gaan. Daar aangekomen begon het weer te regenen. Aangezien we wilden BBQ'n hadden we maar een constructie gemaakt zodat de BBQ droog kon staan. Na het eten hebben we de BBQ binnen gezet zodat we toch nog iets van warmte hadden. Ondertussen hadden we een slak in de tent die we prompt ons Sofieke noemden. Als goede huisvaders hebben we dan maar Sofieke een stukske sla gegeven, nadien nog een tweede stukske.  Uit pure miserie maar gaan slapen.

Dag 8 - Etxarri-Aranatz => Bordeaux 338km)

Ondanks het feit dat Danny jarig is, is het een dan in mineur. Nog steeds was het aan het regenen en het zag er niet uit dat het vlug zou overgaan. De tent was ijskoud en vochtig. Aan tafel zat ik met een deken rond mij, Danny was slimmer en trok zijn slaapzak aan. De moed zat in mijn schoenen tot we tot het besluit kwamen om een dag vroeger te vertrekken. De rit naar Blois zouden we in 2 dagen doen, tussenstop in Bordeaux. Vlug gebeld naar Ibis zodat we al zeker waren van een kamer. Rond de middag stopte het eindelijk met regenen en zijn we vertrokken. De banen waren nog wel nat doch regen was er niet meer. In Frankrijk was het mooi weer, dch nog niet overdreven warm. Echter in de Landes kregen we een regenbui over ons zodat we dienden te gaan schuilen. Echter de zon kwam er goed door zodat ons pakske snel droog was. Vanaf dan was het alleen maar beter zodat we na 338km onder een stralende zon in Bordeaux Du Lac aankwamen. Vlug genoten van een warme douche, dan een wandelingske langs het meer om dan lekker te gaan eten. Na het eten zijn we de bar ingedoken om Danny zijn verjaardag te vieren. Toch de juiste beslissing genomen?

Dag 9 - Bordeaux => Blois (471km)

Na een lekker ontbijt verlaten we Bordeaux. We besloten geen autosnelweg te nemen dus werd het de Route Nationale. Na enkele uurtjes mooi toeren kwamen we aan in de Loire streek waar het zonnetje mooi scheen en het heerlijk warm was. Daar besloten we de kastelen op te zoeken doch van op de weg kon je ze niet altijd zien. Daarom besloten we maar wat rond te toeren om van het landschap te genieten. Na een dagje van 471km trokken we richting hotel. Lekkere douche genomen om dan te voet naar het centrum te gaan. Volgens de receptioniste ongeveer 3km, volgens mijn voeten iets meer. Aangezien we beide zin hadden in pizza in een gezellig italiaans restaurantje gingen we op zoek. Echter buiten enkele taverne's waren de meeste eetgelegenheden gesloten, een pizzeria onvindbaar. Besloten dan maar terug richting hotel te gaan om daar te gaan eten. Echter op de terugweg bemerkte ik toch nog ineens een gezellige pizzeria. Interieur was mooi doch de bediening niet zo vriendelijk. Besloten dan ook maar om na het verorberen van onze pizza's terug richting hotel te trekken. Daar nog eventjes in de bar gezeten om te genieten van onze laatste nacht.

Dag 10 – Blois => Zandvliet (583km)

Onze laatste dag. Alle bagage op de moto's geladen zodat we tijdig konden vertrekken. We namen enkel autosnelwegen. In Parijs hadden we prijs, er was een botsing gebeurd met als gevolg een serieuze file. Gelukkig waren we met de moto, en zijn de franse motovriendelijk zodat we toch nog vrij vlot konden rijden. Onderweg was het droog maar koud. Na 583km terug aangekomen in Zandvliet.

10 dagen, 236 liter benzine, 4255 km en ontelbare liters en uren regen.  Een fantastisch mooie reis die spijtig genoeg werd overschaduwd door het slechte weer. Gelukkig hadden we gekozen voor huurtenten, anders was het rampzalig geweest (of waren we misschien eerder naar een andere plaats gereden). De Gorges du Tarn was prachtig doch de Navarra streek is zoveel mooier, nog mooier zelfs dan de La Rioja streek. Je hebt er werkelijk alle soorten natuur, de uitzichten zijn prachtig. Als het weer goed is moet het nog eens zo mooi zijn. Mijn 2de motorvakantie zat erop, op het einde van de reis had ik geen zin meer in een volgende. Echter ondertussen na het zien van de foto's etc begint het al terug te kriebelen. Wat zal het worden? Zal het weer dan beter zijn? Hopelijk krijgt Danny ook nog terug zin om te vertrekken. Tijdens deze reis veel geleerd, zeker over kledij etc, je moet echt op alles voorbereid zijn, ook indien je naar streken trekt die normaal gezien droog en warm zijn.

Dank aan Danny om mij te vergezellen en op te beuren indien het nodig was. Uiteraard ook dank aan mijn vrouw om mij dit te gunnen (terwijl zij in het zeer warme Marbella zat met de dochter).  

Op naar editie 3 in september 2009?

Motorgroeten,

Ronny

Klik hier voor de foto's !