Alweer een half jaar later sinds mijn laatste post. Dat het zo lang zou duren, had ik niet gedacht... Maar ja, onder het motto; beter laat dan nooit, komt hier toch een verse lading nieuwtjes.
Eerst en vooral Even terugkomen op die drie doelstellingen uit mijn vorige post. Daar kan ik eigenlijk vrij tevreden over zijn. Laat ons zeggen dat ik ze alledrie heb gehaald! Mits wel een aantal kanttekeningen. Zo gaat de reis niet naar de andere kant van de wereld, maar blijf ik in het europese hinterland. 'k Ga nl samen met Katrijn (jaja, uit een ver VRT-verleden) naar Faro, Portugal dus. we kijken er beiden erg naar uit. Beetje jammer dat 't maar een weekje is (van dinsdag tot dinsdag) maar het kon niet anders, zowel voor Katrijn als voor de 'portemonnee'! Reisje dus gehaald! Dan dat andere voornemen, het verhuizen. Dat heb ik uiteindelijk niet gedaan. 'k Zag het niet echt zitten, met mijn hele hebben en houden naar een andere stad (bvb Roeselare) te trekken. En in Gent (op een nieuwe locatie dan) blijven, viel iets te duur uit omdat ik nu ook geen fortuin wil neertellen aan een nieuw stulpje met nog zo weinig zekerheden in mijn leven. Maar ik heb een mouw gepast aan het njet tegen verhuizen. Eentje waar ik best wel tevreden over ben en waarbij ik vooral een mooi dankjewelwoordje moet richten aan mijn oudste zus, Isolde. Zij heeft me nl diets gemaakt, dat mits een paar nieuwe, frisse, modernere accenten, er nog iets te maken is van mijn burggravennest. Zo gezegd zo gedaan en op een blauwe maandag zijn we 's morgens vroeg al, met krukken (reden daarvan vertel ik wel een andere keer), met een lege touareg naar IKEA getrokken. Nog geen drie uur later zijn we daar, met een overvolle terreinwagen weer vertrokken. En inderdaad, mijn zusje kreeg gelijk. Ik ben blij met de veranderingen en het appartementje oogt wel degelijk een stuk minder studentikoos en een stuk (meer) modern.
Het feit dat ik eerst over mijn twee laatste doelstellingen sprak, betekent dat ik weer scherp zie. Laseroperatie laten uitvoeren en geslaagd.Nooit meer lenzengeknoei of brillenbedoom. En 't is ronduit een zegen om op een heldere zomerdag haarscherp de verschillende, ritselende blaadjes in de bomen te horen en TE ZIEN. Heel blij dat ik dit dus heb laten doen.
So far so good, de drie doelen bereikt. Misschien wel tijd voor een paar nieuwe, want heel gelukkig en goed in mijn leven en vel voel ik me nog altijd niet. Het voornaamste is dat ik me alleen voel. En t problematische is dat ik dit echt niet leuk vind. Ok, ik focus me er de laatste tijd veel te veel op, maar ja, het zij zo... 'k Kan het ook niet helpen.... Hier moet ik dus echt iets op vinden want ik geniet ni meer... t gaat er om dat ik wil bouwen aan een wereld, een wereld samen, niet alleen. Ik wil iemand vinden, iemand die voor mij kiest en omgekeerd. Ik weet het, dat komt allesbehalve op bestelling, maar toch waar een wil is is een weg! Die nu nog vinden en we zijn er!
Oplossing voor dit gevoelsprobleem is simpel. Ik moet weg van dat focussen erop. Maarja, makkelijker gezegd dan gedaan hé... Maar toch, ik moet andere doelen vinden.. 'k Moet mijn gedachten via nieuwe wegen kunnen verzetten. Daarom zou het goed zijn als ik wat nieuwe uitdagingen vind. Bvb, een nieuwe hobby; kooklessen, toch weer iets met impro (want ik keek gister nog eens naar DE LAMA 'S en het kriebelde toch wel ferm, tenissen, zaalvoetbal, schrijven (voor een voetbalsite?)... Soit, k zou er beter snel aan beginnen, want mijn ongelukkig gevoel wil ik eindelijk es (doen) oplossen... Die donderwolk die maar niet uit mijn kop krijg, al mijn hele beseffende leven lang. En ik weet het, ik ga altijd wel een labielerd blijven, maar ik wil de streep kunnen trekken en verder gaan. Het moet er toch ooit van komen.
Hoop doet leven, zegt men wel eens, maar dit is wel degelijk wat me moed blijft geven. Ik geef niet op, en zoals Ellie en Rickert (jaja) ooit zongen, als je zoekt, dan zul je t vinden... Haha
