Een tijdje geleden ben ik voor de eerste maal in bad geweest. Toen mijn baasje onder de douche stond was het mij weer eens gelukt om naar boven te komen (voor mij verboden terrein, maar o zo interessant ). Dit, en misschien ook de zwarte stukjes vuil die vast zaten aan mijn vacht, bracht mijn baasje op de idee om me te wassen. Even later stond ik in de douche en enkele tellen later was ik kletsnat. Ik vond dat helemaal niet erg en stond daar rustig toen ze me inzeepte en afspoelde. Het baasje was hier heel gelukkig mee. Haar vorige mops, mijn naamgenoot, had immers een panische angst voor water. Hij heeft dat altijd gehad en ze heeft het hem nooit kunnen afleren. Ik heb dat dus niet en dat heb ik vorige week nog eens dubbel en dik bewezen. Sinds het begin van de zomervakantie staat er een zwembadje in de tuin voor de broers en zussen van het baasje. Toen de broertjes en een zus van het baasje er inzaten besloot ik om mee met ze te gaan spelen. Een jump en een plons later en ik zat in dat heerlijk koele water. De broertjes en de zus waren hiermee niet zo blij. Ik was er haast sneller uit dan erin. Dit houdt mij echter niet tegen hoor. Ik maak zo nu en dan nog steeds een snelle jump en ook al moet ik er snel uit dan ben ik toch al heerlijk nat .