|
We wandelden op het strand
pratend over het leven
jouw voetstappen staan voor eeuwig in het zand
die van mij maar heel even
we wandelden er uren
maar aan alles komt een eind
voor mij mocht het toch wat langer duren
Ooit komt er een tijd
een tijd waar niemand aan went
dat noemen we afscheid
dan ben ik blij dat ik je heb gekend
als herinneringen vervagen
dan ben ik jou niet vergeten
ze mogen het me vragen
Krijg ik heimwee,
jij bent daar en ik hier
ik wou met je mee
het is nu hier half 4
hier loop ik hand in hand
dat is niet zomaar
want ik loop in je voetstappen in het zand
als ik het alleen loop word het me even te zwaar
Tijden vervagen, tijden worden vergeten
gedachten en herinneringen vergaan
maar je moet weten
ik blijf in je voetstappen staan
16-05-2013 om 19:37
geschreven door kevin 
|
