Waar te beginnen ?

De autoreis: deze ging sneller dan verwacht, dat heb je nu éénmaal als je de hele reis slaapt!;)

Opeens waren we in Montpellier. Het was hier maar zwaar bewolkt en bedrukkend warm. Marc, mama en ik hebben paar keer op en af naar boven gelopen om alles op derde verdiep te krijgen. Maar geloof me mijn eerste gedacht was: HELP, neem me gewoon terug mee naar huis! Helemaal niet zoals we op de foto’s gezien hadden. Maar ja niets aan te doen, beste van maken! Dan snel nog om eetwaren en om een bureau want had maar 1 klein tafeltje. Nu dat alles hier ingericht is, en heel leuk, helemaal KIM J. Tekeningen van mijn 3 lieve schatten, kaartje van mama aan magneetbord, knuffel van lien, kalender van aafke, kaartjes van mijn verjaardag van de hele familie, … , mijn donsdeken, paar foto’s van peter.

Heb dan als mama en marc vertrokken, (heel snel korte pijn), mijn kamer beginnen kuisen, maar 2u voor gewoon de badkamer en kast en was doodmoe. Die nacht 11 uur geslapen en weer aan de slag om half 9 zaterdag morgen. Tot 1u heb ik gekuist, geleurd, maar met resultaat. Vind het hier nu superleuk en helemaal KIM hoe het moest J. Zaterdagmiddag heb ik dan boterham gegeten en opeens berichtje: “hey schat ik ben er, kom je even naar beneden”. Jihaa! Ik was niet meer alleen! Peter mee helpen uitladen, met Hans en Ilse gauw iets gaan eten waar ik de avond ervoor met Marc en Mama was gaan eten en gauw nog de carrefour voor eten en kuisgerief voor peter. Terug toegekomen op de kamer zijn we meteen vertrokken naar Montpellier stad, om te gaan verkennen, eventueel al wat dingen te regelen maar hopeloos op een zaterdagnamiddag natuurlijk. Maar nu weten we waar onze school is (na wat zoeken J) en la place de comedie (hé peter & meter J). De tram naar school is een halfuur, dus dat zal dagelijkse route worden. Met de fiets ligt alles nogal veraf! Maar dan dachten we eh: Montpellier, la ville ou le soleil ne se couche jamais, goed regenen ja, op die slippers en minirokje lekker nat! Maar we zijn gaan vragen voor franse gsmnummer en weet je dat je hier supercoole gsm krijgt voor 1 euro als je abonnement hebt. Echt supercool! De verleiding is groot, maar we weten nog niet wat we gaan doen! Dan naar office de tourisme gegaan en alle vragen afgevuurd. Genoeg leesplezier (alle forlders) voor een hele week dus J.

’s Avonds laat dan nog gauw wortelpuree gemaakt (hihi mmmm) en nog Olivier gaan opzoeken (iemand die mee is van onze richting en woont recht onder mij). Bij Olli zijn we toch lang blijven hangen, zijn ouders bleven nog en die hadden ons meegevraagd naar het strand vandaag.

zondag 7 september 2008, na een korte nachtrust met peters gesnurk, toch opgestaan want Olivier stond voor de deur om te vragen of we meegingen naar het strand. Maar daar komt terug de ‘maar’ J. Peter kon al 2 dagen niet meer vingers bewegen dus wij het straat overgelopen, recht spoed binnen van ziekenhuis om toch even te laten nakijken. Daar zaten we dus voor 2 uur op een bankje te wachten op een dokter. Diagnose: zenuw gekneld en spier uitgerokken! Behandeling: leef verder hoe je normaal leeft! Ja ja daar zaten we dus, zonder gips, fotos, … maar beter zo eh! >Binnen 3 weken moeten we nog eens terug om elektrische schokken te geven om te kijken of zenuw terug werkt. Maar was wel grappig! Onze eerste foto was ene op spoed J.

Dan gauw boterham komen eten en we zouden even snel naar strand gaan zoals ze zeggen: 1u30 om er te geraken! Montpellier ligt dus duidelijk niet dicht bij het strand! J. Maar eenmaal aangekomen ons neergelegd en blijven liggen tot 7u30. héérlijk! Hihi lekker zonnetje!

Nu zijn we alletwee naast elkaar dingen aan het regelen voor morgen, elk op computer, net spagetti gegeten met glaasje wijn en straks filmpje kijken en bed in want morgen vroeg op! Morgen wordt wel spannend! Allereerst een bankrekening openen, naar de mutualiteit gaan, naar winkel voor gsmnummer, inschrijven op school, tramabonnement nemen,… allemaal voor 10u30, dat wordt moeilijk maar we proberen eh! Morgen wordt hels maar dan is alles in orde eh! Hier op kot nog paar dingen regelen die niet in orde zijn en nog ja een hele week verkennen denk ik!

Normaal kom ik weekendje naar huis, mama marc papa en lut, dat gaan we ook proberen regelen deze week! Maar ik hou jullie zeker op de hoogte! Ik wou iedereen nog eens bedanken die zo achter mij staat en de mailtjes en berichtjes die ik krijg! Doet deugd! En zoals ik al zei: wen er maar niet te veel aan dat ik er niet ben, I will be back! JJ.

Dikke dikke dikke kus voor allemaal!

Groetjes Kim

14-09-2008 om 13:49 geschreven door Kim

Hier begint het! 3 september, de dag voor mijn vertrek. De zenuwen stijgen, duizenden vragen rijzen, gevoelsveranderingen, twijfels, …

Mijn valiezen zijn net gepakt, ook genoeg kleren voor een jaar! Beneden staat al mijn gerief, mijn kamer raakt stilaan leeg. Raar gevoel zo! Gewoonweg een jaar weg van thuis… Alles van mijn kasten gehaald, dat mama gemakkelijk kan kuisen. Nu ga ik een jaar een andere thuis moeten opbouwen! Proberen toch nog stiekem wat kadertjes en decoratie mee te smokkelen!

De laatste dagen van iedereen beetje afscheid genomen. Zondag ben ik naar papa gegaan, zijn we gaan fietsen met de kindjes. En eens wat een eeuwigheid geleden was genoten van hun zonder denken aan school, leuk geverft (tekeningen voor in Montpellier J) en op de trampoline, samen groentjes en fruit gesneden voor mijn feestje ’s avonds. Die avond had ik verjaardags/afscheidsfeestje voor mijn vrienden van Gent (die trouwens hun laatste jaar er zitten en zonder mij L), en mijn vrienden van thuis! Het was heel gezellig, het wil net niet tot me doordringen dat ik nu nog een derde wereldje ga opbouwen. Maandag ben ik meter & peter gaan bezoeken, lekker wijntje, heerlijke soep en de kookkunsten van peter, het kan niet beter! Het afscheid viel meter en mij toch een beetje zwaar. Ik moest me sterk houden. Heb van meter dan een erfstuk gekregen opdat ik vaak aan hun zou denken. Maar meter en peter jullie komen zeker eens langs eh?! Maandag ben ik ook de kindjes met de fiets gaan afzetten aan school en hun gaan halen. Zo nog beetje tijd met hen doorbrengen. Maar het echte afscheid van papa, lut en mijn 2 kleine schatten is voor vanavond. Ik ga nog keertje langs. Gisteren zijn we bij oma langsgeweest. Ook dat deed zo deugd, oma was taart gaan halen, opa die wijntje bovenhaalt. Altijd fijn als we zo op een avond passeren!  Ik stuur zeker een paar mailtjes en een briefje voor jou oma J.

Toch nog even zeggen dat ik vandaag ook 2 kaartjes kreeg wat ik superlief vond! Lotte, Nele, Oma Lieske, Jan, Ingrid, Frans, dankjewel! Doet deugd!! J. En iedereen ook bedankt voor de berichtjes! Maar ook al de rest van de familie, ik heb jullie niet meer gezien want was niet op de BBQ maar dan kijk ik dubbel zo hard uit naar kerst J.

Morgen zie ik Lien nog, mijn kamer kuisen en Kristof naar papa brengen. Brr Kristof ik ga je missen hoor! Ik zal wel traantjes laten morgen L, maar vond het fijn deze namiddag samen eten, fietsen en poolen. We moeten toch nog alletwee oefenen eh, want maar stelletje amateurs eh J.

Ik merk toch hoor dat ik je amper gezien heb deze grote vakantie, ppfff!

Jij ook je mails checken eh, of via mama!

Als iemand me vroeg of ik zin had om te vertrekken, antwoordde ik steeds zeer enthousiast. “ Zeker, kijk uit naar het avontuur, tuurlijk veel feestjes, nieuwe mensen leren kennen, nieuwe ervaring, de zon en zee natuurlijk J, mijn frans verbeteren, …” . Maar nu komt het zo dichterbij en rijzen er toch wel ook andere gevoelens en vragen: Ik ga iedereen zo missen, het gevoel bij missen voor mij is helemaal anders als de rest. Ik vertrek echt en ga op 1100 km van thuis zitten. Normaal zie ik mama en papa ook alleen maar in het weekend maar nu zelf vallen die weg.

Ga ik wel nieuwe vrienden maken? Ga ik niet teveel heimwee hebben? Ga ik had moeten werken? Gaat de tijd snel voorbij gaan? Ga ik leuk kot hebben? Ga ik Peter niet verliezen? Hoe gaat iedereen thuis het hebben? Ga ik mijn draai wel vinden daar in La France? Ga ik het ook zo leuk hebben als in Gent? Ga ik aafke niet te veel missen en het samen leren en sporten?

Maar helemaal normaal, ondervind ik met anderen die vertrekken op erasmus. ;-). Dus ik ga me niet te veel vragen meer stellen en vertrekken op een heus avontuur dat beslist een heel leuke ervaring zal worden.

Montpellier be ready, here we come!

14-09-2008 om 09:52 geschreven door Kim

Laatste dag in La Belgique. Brrr! Gisteren zou ik moeten gaan babysitten op tom en anouk maar papa had iedereen van de familie nog eens samengeroepen en daar stonden ze allemaal als verassing J. Dat was geweldig! Wat een emoties! J. Maar deed zo een deugd iedereen nog eens terug te zien! De grote ballon, de bloemen, iedereen gelukkig, de hapjes, mijn vriendje, … ik was dolgelukkig! Papa & lut dankjewel!! ’s Avonds in bed bleef ik maar steeds die terugblik van als ik binnenstap, mmm J.

Iedereen bedankt voor het centje en bedankt dat jullie toch nog allemaal zijn afgekomen J!!!!!!

Maar dan nu ja het is hier voorbij voor mij. Frankrijk wacht op me! Alles staat klaar, alleen mijn handbagage nog bij me. Straks toch nog gauw eens voor de 16^de keer mijn lijstje overlopen. Vanavond vroeg naar bed, want morgen hele dag in de auto. Nog even ook wat quality time met mama en Marc J! Mama afscheid wordt hard hoor, de gedachte nul al, maar zoals Lut het zei: het is net als op kamp vertrekken; eerst massa’s verdriet en erna is alles vergeten en dat jaar zal omvliegen. En inderdaad ik denk het ook!

Tot morgen in Montpellier! Xxx

14-09-2008 om 08:15 geschreven door Kim