Wij zijn Monica (24j) en Pascal (41j) zijn samen sinds 02/04/2002 en getrouwd sinds 08/08/2008, Vanwege het grote leeftijdsverschil kregen we niet van in het begin de volledige steun van onze famillie, dus besloten we erop uit te trekken naar Spanje,we daar maar enkele maandjes gebleven want het bleek niet te zijn wat we ervan verwacht hadden en hadden veel heimwee en gemis naar onze famillie, onze liefde voor elkaar die bleek wel te zijn wat het moest zijn, wij hebben beseft dat we elkaar heel graag zien en ons verdere leven met elkaar wilden delen, onze famillie moest er nog even aan wennen en heeft ons dan uiteindelijk gesteund, in 2003 zijn we dan ook officieel gaan samenwonen, Ook dat liep allemaal heel goed en we besloten al snel voor een kindje te gaan, helaas liep dit niet zoals we verwacht hadden, allerlei onderzoeken laten doen en bleek dat ik (Monica) pco had , wat volgens de dokter geen ramp was, ik moest enkele maandjes de pil nemen om dan te kijken of de cystes weg waren, en dit was ook zo , ik kon starten met clomid gedurende enkele maanden, dit was tevergeefs, ondertussen een beetje gegoogled en uitgekomen bij iui (kunstmatige inseminatie) , een afspraak gemaakt bij een dokter in het uz jette, 4 maand later kon ik op gesprek en nog enkele maanden later kon ik starten met kunstmatige inseminatie, dit gedurende drie maand en elke maand een teleurstelling , de dokter verstond het niet en vond dat ik met ivf moest beginnen want ik nam ondertussen al 7 jaar geen pil meer, dan weer 3 maand wachten vooraleer ik kon starten met ivf, de eerste ivf was gelukt, we waren dolgelukkig ,we gingen eindelijk een kindje krijgen maar helaas hebben we op 9 weken afscheid moeten nemen van ons kleintje, dit viel ons heel zwaar, na enkele maanden gingen we er terug ten volle voor, poging 2 mislukt, poging 3 mislukt, poging 4 zwanger maar helaas terug een miskraam en dit op bijna 6 weken, uiteindelijk vraag ik onderzoeken voor herhaalde miskramen, terug op gesprek bij de dokter na 3 maand en was niks abnormaals te zien zei hij, poging 5 mislukt ,de embryo's waren van slechte kwaliteit, bij bespreking van poging 6 vroeg de dokter hebben we alle onderzoeken besproken vorige keer want daaruit blijkt dat ik een stollingsafwijking heb, da had hij wel vorige keer ook kunnen zien, maar blijkbaar had hij er over gekeken zeker? dit zou op te lossen zijn met aspirine dus beginnen we vol goeie moed aan poging 6, helaas mislukt die ook , tis heel raar maar het valt me niet zo heel zwaar, er valt een grote last van mijn schouders, al 5 jaar draaide ons hele leven rond zwanger worden, en dit is nu gedaan, ja ik had het mss liever anders gezien want anders begin je niet aan ivf maar langs de ene kant weet ik nu ook dat ik er alles aan gedaan heb , en nu gaan we voor ons volgende avontuur, adoptie! ondertussen hebben we ons al aangemeld bij kind en gezin en nu is het afwachten op de infomap en de datums van de voorbereidingscursus.. We hopen daar heel snel nieuws over te hebben :)
