Met z'n vieren trokken we naar Halle, op voorhand wetende dat we daar dik tegen onze tanden zouden krijgen. Onze "primary mission" was niet laatste te eindigen. Mission accomplished, gezien we voorlaatste geƫindigd zijn
Bart (Joe), Danny (Jack), Eric (Averell) en Michiel (William) waren de Chinese vrijwilligers die zich zonder verpinken, doch als echte mannen, naar de slachtbank zouden laten leiden. Jurgen (Rataplan), onze vijfde man, was slimmer op dat gebied, en liet zich folteren op andere, en waarschijnlijk veel leukere, manieren. Thuis, of ergens te velde, maar alleszins niet op een quiz... De quiz lag ons absoluut niet, veel te moeilijke vragen voor ons armetierige niveau (hoewel het blijkbaar voor de topploegen ook te moeilijk was). Fotolinkenronde: deze vonden we zeer goed in mekaar gestoken, maar zoals reeds gezegd, veel te hoog voor ons niveau, met foto's van bekende mensen die soms iets minder bekend waren op de ons voorgeschotelde foto's
Muziekronde: slechts een handvol ploegen van de 24 haalden hier de helft op. Echt wel veel te moeilijk. Gelukkig bezorgde Eric ons toch nog 1 goed antwoord, waardoor de totale afgang ons bespaard gebleven is. Eer gered dus, op die ronde. De gewone rondes: het vermelden niet waard, want wederom veel te moeilijk voor ons.
Gelukkig maakten de chocoladewafels op de prijzentafel de wonde iets minder diep voor ons. Ze hebben alleszins gesmaakt.
Tsjikatilo: naar volgend jaar toe melden wij jullie alvast dat Mojito Ergo Sum deze kelk aan zich zal laten voorbijgaan. Wij ruimen graag plaats voor meer bekwame ploegen.