Enkele weken geleden had ik nog een vriend. Zijn naam was Brendan. Onze relatie duurde echter helemaal niet lang.
Toen ik op een dag thuis kwam van mijn werk, ik werk trouwens bij mijn oom als schilder, trof ik Brendan aan op de zetel, met mijn dagboek! We waren nog maar enkele dagen samen en ik vond niet dat hij het recht had om er zomaar in te beginnen lezen zonder het mij eerst te vragen. Ik werd heel boos op hem, eerst dacht hij dat ik het niet meende. Maar ik maakte het uit en zette hem aan de deur. Dat was dan het einde van onze relatie. Toch bleek hij het nog steeds niet te kunnen accepteren.
Enkele weken later kreeg ik telefoon van mijn zusje Kerry. Ze nodigde me uit om te komen eten op restaurant die avond, ze had blijkbaar groot nieuws. Kerry belde me anders nooit, dus deze keer moest het wel heel belangrijk zijn. Die avond ontmoette ik Kerry in het retaurantje, ze zag er heel gelukkig uit, ik vroeg me af wat ze me te vertellen had. We gingen zitten en dronken iets. Toen vertelde ze me dat ze een nieuwe vriend had. Ik was zo blij voor haar! Ze had al lang geen goede relatie meer gehad dus ik vond dat ze het echt verdiende! Maar toen ik te weten kwam wie het was, voelde ik me een stuk minder op mijn gemak. Kerry's nieuwe vriend was Brandan. Mijn ex die ik nog maar net enkele weken geleden gedumpt had! Ik wist echt niet wat ik erover moest denken. Was hij uit op wraak, was hij Kerry gaan opzoeken omdat ze mijn zus was of was hij echt verliefd geworden op mijn zusje? Ik was helemaal in de war. Brandan gedroeg zich heel raar die avond en ik was blij toen ik naar huis kon. Ik kon die nacht echt niet slapen. Brandan bleef maar in mijn hoofd rondspoken.
Niet veel later hadden Kerry en Brendan al trouwplannen. Iedereen in de familie bleek hem leuk te vinden, terwijl hij alleen maar loog over wat er tussen ons was gebeurd vroeger. Hij maakte iedereen wijs dat hij het had uitgemaakt en dat ik het er nog moeilijk mee had dat we uit elkaar waren. Iedereen geloofde hem. Enkel mijn beste vriendin Laura wou nog naar mij luisteren , zij stond tenminste nog aan mijn kant.
Maar dat was nog het minste, vanaf nu zou mijn leven een echte hel worden. Ik had bij mij thuis afgesproken met mijn jongere broertje Troy. Troy was wel geen normale jongen. Hij was depressief en ook mentaal was niet alles in orde met hem. Toen ik thuis aankwam, zag ik Troy.... aan devoordeur.... met een strop rond zijn keel. Ik was helemaal in paniek, ik was er compleet kapot van. Iedereen geloofde dat hij zelfmoord had gepleegd, wat eigenlijk wel het meest waarschijnlijke scenario was. Maar op één of andere manier had ik het gevoel dat Brandan er voor iets tussen zat. Maar wat maakte het uit, wie zou mij nu nog geloven?
Troy was nu dood. Maar Kerry en Brandan gingen nog steeds trouwen. Op de ochtend van de trouw was Brandan echter verdwenen. Hij had Kerry in de steek gelaten, ze was er kapot van. Later kwam ik erachter dat Laura en Brandan nu een relatie hadden! Terwijl ik dacht dat Laura aan mijn kant stond. Ik was er nu bijna zo goed als zeker van dat Brandan uit was op wraak. Enkele dagen later vernam ik dat Laura gestorven was in een ongeval. Op dat moment was ik het zeker. Brandan had Troy en Laura vermoord om mij te kwetsen, om mijn leven te verpesten. Op enkele weken tijd was mijn zusje weer doodongelukkig geworden en waren mijn broertje en mijn beste vriendin vermoord, en dat allemaal door 1 persoon. Ik was woedend.
Vlak na de dood van Laura, had Brandan al opnieuw een nieuwe vriendin. Ze heette Naomi. Ik vond dat het mijn plicht was om haar te waarschuwen, ik wilde niet dat Brandan nog meer slachtoffers maakte.. Maar ook zij geloofde me niet. Hoe dan ook, ooit zou ze te weten komen wat voor een gevaarlijke psychopaat Brandan was. En dat deed ze ook, vroeger dan ik had gedacht. Brandan had haar blijkbaar alles verteld over Troy en Laura. Hij dreigde het zelfde te doen met haar als ze hem ooit verliet of verraadde.
Mijn leven was voor goed om zeep. Ik wist sinds het begin dat dit zou gebeuren. Waarom geloofde niemand me? Er had zo veel voorkomen kunnen worden...
