Gisterenavond (dond 3/10) zijn we na onze busrit van Sihanoukville (vertrek 14u15 en tegen 18u30 terug in Phnom Penh) terug met Wie terug gereden naar ons guesthouse. We wisselen adressen uit om Wie de foto's te bezorgen waar hij ook op staat. We geven hem een goede fooi voor hem en de familie omdat we echt tevreden waren vam zijn service.
De bazin en haar familie zittn gezellig te eten want blijkbaar is het een feestdag in China die ook hier gevierd wordt. Traditie is dat de bazin haar tofste hotelgaten uitnodigt om mee te eten. En jawel, voor 2007 hebben wij de eer toch wel! We genieten met volle teugen van deze lekkere maaltijd, soort van 'pot au feu' zoals in Vietnam, heerlijk dus. De ouders van de bazin spreken geen Engels maar doen zoveel moeite om ons goed te onthalen, fantastisch gewoon.
De man van de bazin heeft ook onze bustickets naar Battambang geregeld voor morgenvroeg (5 dollar/pp ipv 8 dollar)(Busmaarschappij lag vroeger naast hun guesthouse. Op tijd gaan slapen want om 7 uur pikken ze ons op.
Vrijdag 4/10: Busuitstap naar Battambang. Een vriend van het guesthous pikt ons op om 7 uur, verstaat geen woord engels en moet blijkbaar noig een Maleisisch gezin mee ophalen. Erwin mag voorin en ik zit met 4 personen opeen geduwd. Het gezin heeft de bus naar Siem Reap en ons laten ze de 2-de bus instappen richting Battambang. Mie vertrouwt dit geen 2de keer na het avontuur van gisteren en laat de naam Battambang even zien in de brochure. Oef we ziten in de juiste bus. Het Hoeselts kwartiertje kennen ze hier niet want tegen 7u45 zijn we eindelijk aan het vertrekken!
Dit keer zijn we de enige blanken temidden van een propvolle bus met alle soorten Aziaten. We vallen dus op maar hebben wel zetels 1 en 2 omdat ze dit gevraagd hebben vanuit het guesthouse. Uitzicht op het verkeer en de vele regenbuien tijdens de dag maar veel beenruimte. We willen vriendelijk zijn en wat snoepjes uitdelen aan de kleine kinderen in bus maar blijkbaar schrikken wij ze een beetje af (Erwin iets meer nog dan ik, is het zijn gestalte en/og witte haar???) Het nadeel van deze busriten is dat ze zo vaak stoppen om andere mensen extra mee te nemen en als er geen zetels zijn dan zet je toch gewoon plastic stoeltjes in et middebn van de bus. Goede bijverdienste waarschijnlijk.Tweede nadeel is dat ze altijd een DVD opzetten met Aziatische TV programma's die de ganse bus plezant vindt maar dit is niet ons genre van humor. Als ze dan ook nog Aziatische 'Ching Chang muziek' spelen, wordt het ons wat veel en moeten we onze MP 3 - spelertjes bovenhalen. Ik ben nog nooit zo blij geweest met mijn dure Sony Ericsson W 900 I (of zoiets). Had voordien nauwelijks aandacht voor de ''walkman functie' van mijn toestelletje.
De tussenstops (2 keer) om te plassen, roken en eten zijn beperkt tot een 15 minuten/keer. We zweten ons te pletter en ik stoot mijn hoofd zeker 3 keer tegen het bagagerek bovenaan zodat ik mijn eigen verdoof met wat migrainepillen. Ben ik te groot of gewoon onhandig? Tegen 14 uur arriveren we eindelijk op onze bestemming, de busstatie in Battambang. Weer en bende mannen die ons overdonderden met brochures van hotels, zich aanbieden om oms met de moto naar een goede plaats te brengen enz. De vorige aond had ik echter al een 2-tal hotels in gedachten en een kwartier voor aankomst kiezen Erwin en ik voor het ROYAL Hotel. Buiten heeft 1 van de kerels een brochure van dit hotel en we spreken af dat we eerst iets rustig drinken en hem terugvinden als we akoord zijn. Intussen blijft de rest dan ook beter uit je buurt. We leren elke keer bij.
Ik zoek de kerel van de brochure op en hij brengt ons samen met zijn vriend met de moto en alle bagage tot aan het hotel. We mogen de kamers even bekijken en nemen de suite, jawel een kamer van 20 dollar maar we zijn hier 1 nacht! Een supergrote kamer met airco, groot bed, warm water, frigo (niet gevuld), TV, een minibalkonnetje maar vooral met een prachtig boventerras en goed restaurant. Heerlijk hebben we gedineerd en we genieten even van de luxe. Verder kunnen we vanuit het hotel de tickets regelen voor onze boottocht morgen naar Siem Reap. Om 6u40 halen ze ons op met een minibusje naar de boot. Aangezien we niets kunnen eten of drinken op de boot slaan we onze voorraad in. Brood en kaas, koeken met een soort jam in en nutella choco, flesjes water en fruitsapjes. Als morgen er mensen zonder voedsel op de boot zijn, kunnen we uitdelen en geld verdienen (grapje). Erwin koopt ook wat Thaise spirit omdat ze hier geen sterke drank in kleine flesjes hebben en een doosje sigaren 'King Edwards of King Hendrik' ????
Verder weinig te beleven in Battambang en internetverbinding is te traag om filmpjes te uploaden naar Youtube. Verder verslag vanuit Siem Reap.
