Party_People_love_to_go_to_Foreign_Countries De reisverslagen van Mira Breban en Erwin ten Berge!
24-09-2012
Kort bezoek aan IPOH en KUALA KANGSAR
Selamat Datang,
Onze rit richting Ipoh duurt ongeveer 4 uren en Erwin vindt dat bochtenwerk niet erg met zijn geliefde Honda Accord (2.0i V-tec).In Ipoh verblijven we in het Ritz Garden hotel. Niet te vergelijken met het Ritz in Brussel maar je hoort ons niet klagen.
Dit stadje is vuil, voelt kil aan en er is NIETS te beleven! Enkel ideaal als tussenstop voor Lumut, de vertrekplaats om met de ferry naar Pangkor Island te reizen.
Onderweg houden we even halt in Kuala Kangsar, de moskee van de sultan bezoeken `Misjad Abudai`. Als niet-moslim mag je zelfs niet binnen en kan je enkel foto`s van de buitenkant trekken. Het is een vrij kitscherige bedoening en lijkt op een Walt Disney tafereel. In onze gids staat dat dit de meest gefotografeerde moskee ter wereld is ... er is hier buiten ons niemand! Ik heb 3 foto`s getrokken!
Volgende verblijf is dus op Pamgkor!!!
Donderdag 20/9 vertrekken we al vroeg in de ochtend met de boot richting Pulau Perhentia. De boot geraakt niet helemaal aan de kant, dus moeten we een stuk door het water. Schoenen en halve short nat en wandelen in de hete zon! We voelen ons heel fris uitzien en moeten dan op zoek naar een hotel. De `Sunrise Guest House`, dan verwacht je toch wel wat!!?? Zeer basic kamerke met 2 aparte bedden, een ventilator die vanaf 19 uur pas gaat (generator) en de gemeenschappelijke WC/douche op de gang!!! Echte backpackers nemen zelfs een slaapzaal want dat is goedkoper! Mie en Erwin zijn hier te oud voor geworden ...
Het eiland heeft volgens ons geen `Bounty gehalte`. Vuil strand, slechte bediening en iedereen gaat snorkelen of duiken ... Geen gezellige cafeetjes of restaurants; overal duikclubs (en we hebben Luc niet bij!)
Wij laten ons niet ontmoedigen en willen ons op terras een pintje drinken ... weer een probleem; moslims verkopen geen bier!!!
Als uitstap zijn we dan met de boot naar het andere eiland gevaren waar ene chinees bier zou verkopen. Tent trok op niks, man was lui en liet vrouw maar taffelen, maar wij hebben daar bier gedronken.
Als we `s avonds in het pizzarestaurant naast ons hotel gaan eten, blijkt dat die wel bier verkopen> Hier hebben we ons goed geamuseerd>. Peraoneel lijkt ael een gekke hippiebende.
Vrijdagmorgen terug met de boot naar Kuala Besut om zo door te rijden naar volgende stad IPOH.
Greetz, Mie
Wij zijn vanmorgen de huurwagen gaan ophalen in Kuala Lumpur . Wel ne coole auto, Honda, 2,0i V-tec met veel pk's.
Terplaatse stelde die van Avis onze gps in op Taman Negara, maar na 6u rijden blijken we ineens helemaal verkeerd te zitten! Zitten op meer dan 100 km van onze bestemming. Hierdoor hebben we hier, Kuala Besut, een hotel geboekt en nemen we morgenvroeg de speedboot naar het Bounty eiland: Pulau Perhentian. Hier blijven we maar 1 nacht. Daarna, ... moeten we nog zien! Greetz M & E
Selamat dalang,
Na 24 uren reizen zijn we eindelijk ter plaatse in maleisië! Dan 45 minuten met de taxi tot Istana Hotel. Wij hebben geen politiebegeleiding gehad zoals doke en peter...
Wij zijn aangekomen rond middernacht lokale tijd en hebben dan in onze zeer luxueuze kamer nog effekes room service besteld!
Maadag 17 sept is zeer vlug omgevlogen ... te vlug!
Wij hebben geslapen in een zalig bed maar veel te lang! Niks ontbijt of actie door de dag... om 17 uur lokale tijd waren we gekleed en hebben ons hotel verkend. Bezig gehouden in de lounge bar daarna bewandeld tot Changkat bukit bintang, gekend om zijn vele leuke bars en discotheken! Na paar karafkes Tiger beer, avond afgesloten in hotel waar goeie live band speelde!
Morgen op tijd opstaan Huur auto gaan afhalen en dan begint ons grote avontuur!
Erwin is benieuwd hoe het links rijden gaat meevallen en of de gehuurde gps gaat werken!
Wel leuk zo gratis wifi in de lounge vh hotel.
Greetz ,
M & E
Wij vertrekken binnen een uurtje naar Maleisië. Pascal brengt ons naar Düsseldorf Airport waar we om 21u20 de vlucht nemen naar Dubai. Vanuit Dubai vliegen we dan naar Kuala Lumpur.
In Kuala Lumpur blijven we 2 dagen om dan met een huurwagen 9 dagen rond te trekken! De wagen wordt dan ingeleverd op het eiland Penang want van daaruit vliegen we naar een ander eiland, Langkawi. Hier blijven we dan nog 3 dagen om dan terug naar Kuala Lumpur te vliegen waar we nog 1 dag blijven om dan weer naar België te vliegen!
Donderdag 13/10: Niet te geloven maar ons verblijf in Sri Lanka zit er op !!!! Onze vriend Nalin komt ons ophalen om 17 uur en we hebben samen een 'laatste avondmaal'. Eerst hebben we een vlucht tot Chennai (India); unieke ervaring. We zijn maar met een klein groepje westerlingen aan boord en voelen ons werkelijk overweldigd door al die Indiërs. Wat een unieke ervaring! Een bende lawaaierige, arrogante en zeer irritante passagiers. Die luisteren voor gene meter naar de hostessen, blijven maar druk doen met hun GSM, pikken flesjes water en zakjes met een soort 'vogelzaad' van die vliegtuigkar (hoe noemt zo iets eigenlijk?) en dat verdwijnt daar de 'sjakosch' in ... Ik werd daar zelfs heel stil van; als hostess had ik waarschijnlijk een paar bij de kraag gepakt of buiten gezwierd. Deze bende geeft mij niet zo'n goeie eerste indruk van India; maar dit is een moment opname. Echter een positieve puntje van India: Hilda (OCMW) & Tina (Conway): wij hebben geen vingerhoedje gevonden in Sri Lanka MAAR wel op de luchthaven van India!!! Zijn wij goed of niet soms?!!!!
Daarna volgt onze transfer vlucht richting Brussel. Zeker drie uren aan de grond gestaan; technische problemen met de motor. Als we uiteindelijk opstijgen, ben ik toch blij dat ik mijn 'blessing bracelet' van de Boeddhistische monnik nog aan heb. Kan nog van pas komen! Alles verloopt echter vlotjes en tegen de middag zijn we terug in Genk. We eten vandaag geen rice & curry' MAAR 'frietjes met stoofvlees'.
Als we terug in ons appartement zijn, ben ik blij om 'thuis' te zijn. België is zo slecht nog niet en om dat te vieren gaan we vanavond een 'Belgiek-ske' doen; ons stamcafé in Genk !!!
Eindconclusie: Prachtige vakantie gehad in Sri Lanka!!! Veel gezien op korte tijd en veel lieve mensen leren kennen. De geïmproviseerde feestjes waren steeds super en we zijn er zeker van dat ze ginder die 2 Belgen nog lang zullen herinneren! We zijn niet voor niets 'THE PARTY PEOPLE FROM BELGIUM' !!! Dit wordt zeker de slotzin van mijn 'kortverhaal' over Sri Lanka.
Hier in Sri Lanka kan je enkel Dunhill, Goldleaf (=JPS) en Benson & Hedges krijgen.
Maar, Erwin wilde Marlboro, dus met Tuc tuc op pad gegaan en na 4 stops eindelijk MB gevonden op de zwarte markt.
5 pakjes verpakt in krantenpapier en dan in plastic (verkoop MB verboden door de regering van Sri Lanka) gekocht op een gore parking. Voelde me net een drugsdealer.
Dinsdag 11/10 zijn we de laatste dag samen met Nalin. Hij neemt ons `s morgens mee naar een grote boedhhistische tempel ter ere van de feestdag `Pole` of zoiets. Ik vind dat de lokale mensen zowieso een enorm respect hebben voor Boeddha maar op zo`n feestdag worden er bloemen en fruitschalen geofferd. Aan het begin van de tempel moet je de schoenen uitdoen en blootvoets verdergaan maar dat is ons al lang vertrouwd na bijna 3 weken rondtrekken. Er wordt gezongen, gebeden worden gepreveld en de kinderen zijn zo mooi opgekleed in het wit. Een vrolijke bedoening en zoveel lachende gezichten. Dat zouden ze in onze kerken ook eens moeten proberen!
In de vroege namiddag arriveren we na een lange rit van 3 uren in Colombo, de hoofdstad van Sri Lanka. Opvallend is hier het drukke eenrichtingsverkeer en de vele politieagenten aan de zijkanten van de wegen. Verder zie je dikke Mercedessen rijden langs de gewone tuk tuks (hier wel al diesel tuk tuks). Er zijn wel stoplichten maar je gaat toch vooral op alle geclaxoneer voort; wet van de sterkste!
We verblijven in hotel `Janaki`, grote kamer met airco en wapper en minibar en satelliet TV. Ook een zwembad maar dat ziet niet al te proper uit.
Ze hebben geen Bijbel in de kamer maar een Buddha Pilgrims guide, valt me gewoon op.
Samen met Nalin gaan we een laatste keer `Rice & Curry` eten in een lokale eettent. In feite een gewoon klein winkeltje waar je achterin een 8 kleine tafeltjes hebt waar alleen lokale gerechten geserveerd worden. Iedereen bekijkt ons weer; niet veel toeristen doen dit dus!
Erwin en Nalin eten hun curry gerecht met chilli paste (straffe sambal) en ze doen dat met de handen (zo doet iedereen dat).
Ik heb door mijn reiservaring al veel nieuwe dingen leren eten maar dit gerechtje krijgt niet mijn voorkeur, ik probeer een beetje te eten en dan wel met lepel.
In de namiddag nemen we afscheid van Nalin en bedanken hem voor de fantastische reisbegeleiding. Een perfecte chauffeur/gids en fijn gezelschap. Hij heeft ons zovele `local habits` leren kennen. We gaan hem zo missen. Donderdag belooft hij ons nog naar de luchthaven te brengen.
`s Avonds nemen we een tuk tuk richting `Galla Face` en we bewonderen de ongelooflijke menigte aan het strand; duizenden mensen, vooral koppeltjes en gezinnen zijn hier samen omwille van de feestdag. Kinderen spelen met vliegers, er zijn eetkraampjes en we maken alweer een mooie zonsondergang mee. Prachtig toch!
Aangezien we nergens een pintje kunnen gaan drinken omwille van de feestdag, houden we filmavondje in onze hotelkamer.
We hebben o.a. keuze uit Fox History Travellers, interessant want dat gaat over avontuurlijke mensen zoals ons; zij kunnen in een wedstrijd 1 miljoen dollar verdienen ... enige verschil! Er is Cinema Max met `America 3000`, veel blonde madammen met `gecrepeerd haar` (vrienden kappers, zal wel niet juist zijn zo!), zware make-up en `hennig wat boobs`. De mannen zien er te gebruind en verwijfd uit. Totaal geen verhaal in maar een jonge puber zou hiervan genieten. We eindigen onze alcoholvrije feestdag om 22 uur met 7 grote flessen bier en 1 zak nootjes!
Maandag 10/10, Nalin neemt ons mee naar het dorpje `Balapitiya`; klein dorpje aan de monding van Maduwa Ganga river. Zalig genieten op het water, zoveel mooie natuur rond je en een snikheet zonnetje! We leggen de boot aan bij een lemen huisje van een oude man. Hij laat ons traditionele technieken zien zoals: curry stokjes maken, vervaardigen van de speciale massage olie enz. Hij is zo trots om zijn lemen huisje te laten zien. Het ontvangen van toeristen is zijn hoofdinkomen, denk ik!
Daarna leggen we aan bij een sober boeddhistisch tempelcomplex en maken kennis met een 29-jarige monnik. Hij laat ons de tempel zien en vertelt ons zo veel interessante dingen over het boeddhisme. Ook hier is een klein hindoe tempeltje voorzien; wat een contrast met het boeddhisme en hoe speciaal vinden wij het dat hij als boeddistische monnik met dezelfde interesse en respect hierover kan vertellen. We doen een kleine donatie aan de tempel en Nalin en ik krijgen een `blessing bracelet` van de monnik. Terwijl hij deze omdoet, prevelt hij wat religieuze woorden denk ik. Het is niets meer dan een kort wit touwtje rond je rechter pols, maar ik hou het toch lekker aan. Erwin respecteert dit maar doet er niet aan mee. Ik hoop alvast dat de monnik voldoende blessing over mij heeft uitgesproken om ook iets door te geven aan de lieve mensen die ik ken en die dit best kunnen gebruiken voor hun gezondheid!!!! Verder brengen we nog een bezoekje aan een soort van `viskwekerij op het water`. We zien een mini krokodilleke, blauwe inktvissen en andere vissen ...!!!
In de namiddag arriveren we in ons hotel `Dream Beach` in Ambalangoda. Mooie kamer met uitzicht op ons zwembad, een prachtige zee en een ongelooflijk mooie zonsondergang. We dineren hier samen met Nalin en beseffen dat ons afscheid naderbij komt.
Dinsdag 11/10, gearriveerd in Colombo, is het toch alweer niet een boeddhistische feestdag met een alcoholverbod (2de al deze vakantie). We deden voorraadje alcohol in en wilden vanavond uitgaan ... alles gesloten wegens boeddhistische feestdag! Nu zal ik best stoppen, Erwin al fris gewassen en 2 afleveringen national geographic gezien. Ga braaf mee naar boven.
Hier ben ik al weer! Ik heb het gevoel mee te werken aan een promotiespotje voor Sri Lanka!
We zijn, zondag 9/10 en zijn voor de 2de dag in hotel Santi Lanka.Ik heb me door de baas van het hotel en mijn Erwinneke laten overhalen voor een `body massage` (van meer als 2 uren ....). Terwijl gaat Erwin met die kerel zijn theeplantage bezoeken. Ik zou eerlijk gezegd liever met hen meegaan! Ik vind de Sane in Tongeren al niks voor mij, mmppfff. Enfin, niet zeuren, we gaan relaxen! Eerst een speciale hoofdmassage met van die vettige olie, dan een voetmassage met die olie en dan sturen ze een kerel voor de bodymassage ...! En of ik nog relaxed was op die tafel! Ik heb die kerel in `de mot` gehouden en alleen maar kunnen denken; als die maar niks verkeerd probeert! Die klok de hele tijd in de gaten gehouden en dan wordt het eindelijk 11 uur. Ik zeg blij, we are finished now? En dan wilt die nog eens een half uur extra `back massage` geven!!???? Niks van, ik heb gezegd dat 2 uren lang genoeg was voor de `first experience`. Kerel deed gewoon zijn werk, maar ik denk niet dat je nerveus van die tafel af mag komen? (moet nu al bloeddrukpillekes pakken!)
Daarna weer groepsdiner met onze Japanners. Erwin slaagt erin een eerste soort van korte conversatie te maken. De meisjes gibberen te veel maar die zijn zo geboren denk ik. Ze vallen best wel mee. Taalprobleem is wat groot! We maken beter kennis met Uncle Jo, de Japanse kerel van het hotel die wel Engels kan. Hij heeft de Tsunami meegemaakt en is hierdoor zijn voorste tanden kwijtgeraakt en heeft littekens op zijn handen. Het heeft hem diep geraakt maar respect voor optimisme en zijn glimlach van elke dag! We eindigen weer met een party op de patio, dit keer komt zelfs de baas van het hotel, zijn assistant, het Japans koppeltje met de tweeling, Nalin en 2 van zijn gekke vrienden meedoen. Ze gaan die Belgen nog lang onthouden! Als de baas naar Duitsland zou komen, hebben we hem alvast uitgenodigd bij ons te logeren.
Morgen gaan we naar Ambalangoda. Wat een gemakkelijke plaatsnamen hebben ze hier toch!
Zaterdag 8/10: Kennismaking Hikkaduwa Na het ontbijt komt Nalin ons oppikken samen met zijn 6-jarig zoontje Nadi en we gaan op verkenning in Hikkaduwa. We brengen eerst een bezoek aan een kleine `Natural Silk Factory`. Erwin en ik zijn niet zo wild van `zijden artikelen` maar het fabriekje heeft blijkbaar veel schade geleden tijdens de Tsunami van 2004. We gaan dus buiten met een zijden kussenhoes met een olifantje erop en een mooi kaartje dat we voor Nalin bewaren.We maken een mooie boottocht aan de koraalriffen en zien prachtige vissen en 2 reuzeschildpadden. Ik ben normaal niet zo `schildpad gezind` maar in naam van vriendin Liesbet moet ik die reuzejoekel toch eens aangeraakt hebben. Heeft volgens mij een `alien kop`.
We verlaten Hikkaduwa en maken een lange rit richting `Podole`. Nalin spreekt dit zo uit maar ik vind er niets van terug in de reisgids; geloof me dus gewoon maar! We arriveren ergens in een God vergeten gat en daar vinden we tot onze verbazing een prachtig hotel `Santi Lanka` met zwembad en een ongelooflijk mooie tuin. Onze tweede verbazing: wij zijn de 2 enige en eerste Belgen die hier verblijven; verder zijn hier hoofdzakelijk Japanse gasten. Japanners kennen deze plaats vooral via internet; ze hebben een Japanse medewerker in het hotel en zieke mensen komen hier voor gezonde therapien en massages en gezond eten ...Dat klinkt toch echt iets voor ons!!! Ze hebben hier ook een ander concept van het hotelwezen. Het eten wordt hier altijd in groep geserveerd en dat in een grote, huiselijke keuken. Er is een Japans koppel met tweelingmannekes en 2 jonge Japanse meisjes (studentes in het hotel) vergezeld van hun oma. Zet daartussen Erwin en Mira ... Eerste groepslunch was vreemd, licht oncomfortabel en we zijn niet helemaal op ons gemak! (kan af en toe wel eens voorvallen hoor!) Japanners zoeken niet als eerste contact; ze kijken met een glimlach overal om je heen, uitgezonderd in je ogen.Moeilijk om contact te leggen. Ik ben eerst geneigd om ze over de zelfde kam te scheren als de chinezen, maar laten we niets overhaast doen. In de namiddag is het hier zo `pokke heet`, 30 a 35 graden, je smelt daarvan! We relaxen in het zwembad.
s`Avonds geen disco maar geimproviseerd feestje op de patio in de mooie tuin. We zetten bier en arack op tafel; mijn goeie sony ericcson met superboxkes erbij en laat het feestje maar beginnen. We zijn in het gezelschap van onze `Sri Lankaanse Steve`, de assistent manager hier! Ik heb op zijn PC mogen werken voor de weblog. Ik maak hier nog carriere!
Vrijdag 7/10; We worden wakker om 6 uur in ons mooie hemelbed met klamboe storkes, kan niet zo goed dialect schrijven. De haan in Sri Lanka klinkt net hetzelfde als die in Belgie maar onze ochtendgymnastiek .... Nalin neemt ons mee op daguitstap; eerst een bezoek aan de Sea turtle farm in Habaraduwa, Liesbet is nu zo jaloers op ons!!! Daarna zien we de steltvissers of paalvissers aan het werk en ze vragen Erwin toch zeker niet om dit ook eens te proberen. Hij krijgt eerst zo[n rare doek op zijn hoofd en ze helpen hem op zo,n stelt te gaan zitten. Ik heb nu al medelijden met hem en ben blij dat ik het niet hoef te doen. Helaas vangt hij niets en de vissers willen natuurlijk ook nog geld voor dit korte spektakele en een mooie foto.Och ja, Erwin heeft het toch maar gedaan. Na ons komt een groep van een 15-tal Chinezen en die arme vissers zullen het geweten hebben. In de aanval met hun telelensen, veel drukte en lawaai op zich, een gecommandeer naar die arme lokale vissers opdat ze maar een perfecte foto kunnen maken en zo onbeleefd en neerbuigend als het maar kan! Mmppfff, stomme Chinezen! Sorry, ik laat me even gaan!
Daarna brengen we een bezoek aan Galle Fort, ommuurde stad die ooit in handen is geweest van Portugezen en Hollanders. We zien hiervan overblijfselen in o.a. een Hollands gereformeerde kerk. Is nu ook alleen maar toeristische attractie en materiaal voor de schoolkinderen. Ook hier is het kerkbezoek te laag om het kerkje open te houden. We gaan in The Mansion Art en Craft store wat souveniertjes kopen en laat ik zeggen dat het hoofdthema ,olifant, is. Als we daarna gewoon een terrasje willen doen met een frisse pint, lijkt dat in Sri Lanka niet zo gebruikelijk. Wil je bier dan ga je naar de liquor store en je koopt bier, wijn of sterke drank ... maar niets staat gekoeld! Je kunt aan zo,n klein kraampje niet gezellig toog hangen want die kleine Aziaten kruipen zo graag voor. Enige mogelijkheid is dan maar een duurdere pint te gaan drinken in het Hot Rock cafe on the beach. Voor ons geen probleem, voor Nalin klinkt dat niet zo vanzelfsprekend. Wij zijn nu eenmaal Belgen ...!
Ik koop mezelf nog een nieuwe outfit, sarong en leuk bloesje en maar 2 kettinkjes, voor ons etentje en de disco. Een mens moet toch in stijl ergens aankomen. In Erwin zijn maat hebben ze geen sarong, vindt hij helemaal niet erg! Tegen 18 uur arriveren we bij Nalindra en Susanta en daar zijn we zo goed ontvangen! Alleen wisten we niet dat na de uitgebreide hapjes van fish balls, roasted chicken en frietjes, er nog fried rice voor Nalin en Erwin volgde en voor mij fried noodles, en daarna nog verse ananas ... Zoveel eten, zo lekker maar echt TE VEEL. We hebben uit beleefdheid meer gegeten dan we aankunden! Verder was het een fantastische avond, veel gelachen, foto,s gemaakt en mailadressen uitgewisseld.
Tegen 21 uur zijn we al in de disco, aan het strand. Goeie housemuziek maar natuurlijk geen kat op de dansvloer! Na een half uur heeft Mie het opgegeven en onder toeziende ogen van mijn bodyguards, ben ik dan de dans maar gaan openen. Onmiddellijk aandacht van een stevige Engelsman die bij me komt dansen; zo zat en zo gay!!! Verder wat vriendelijke Indiers en rare Sri Lankaanse gasten die iets verkeerd gerookt hebben, denk ik. En dan nog een aanstellerige toeriste die haar eigen geweldig vindt en zo dronken is ... Trek ik mij allemaal niets van aan, ik dans en leef me uit.
Morgenvroeg komt Nalin ons halen om naar HIKKADUWA te gaan, badplaats vooral gekend als het voormalige hippieparadijs. Volgens de reisgids moeten we er niet teveel van verwachten.
Donderdag 6/10; Yala National Park Al om 5 uur in de morgend moeten opstaan om zeker vroeg aan de safari te beginnen. Erwin voelt zich niet supergoed, snotverkouden ... wie met de hond zijn vlooien slaapt ...!!! In het hotel geven ze ons een picknickzakje mee en even later is de jeep er al. We zijn er klaar voor, laat die wilde beesten maar op ons afkomen! Het Nationaal park telt 13.000 hectare en vanaf 6 uur zijn er zeker een 8-tal andere jeeps te bespeuren. Het valt ons op dat de meeste toeristen professionele cameratoestanden mee hebben ... ik blijf trouw aan mijn nieuwe CANON 20 x optische zoom, net even gespiekt op mijn toestel! Wat zijn we zo al tegengekomen; soort van kleine flamingo niet in het roze maar met prachtige oranje kleuren; verder een felgekleurd kippetje dat hier een nationaal vogeltje blijkt te zijn ... ik zou persoonlijk iets anders kiezen maar ja! Overal kom je buffalos tegen, wilde zwijnen, pauwen, olifanten, bambihertjes en 1 haas. Klinkt niet zo groots maar we hebben wel een luipaard gezien, kleintje dan toch. De chauffeur heeft de foto voor me genomen want zonder bril krijg ik dat niet ingezoomd. Dat luipaardje bracht wel wat te weeg bij alle toeristen want al die jeepen stonden daar bijeen gepropt, de telelenzen werden bovengehaald, en maar wachten voor dat perfecte moment! Ik kijk nu in het vervolg met andere ogen naar National Geografic! We hebben een gezellige lunch in het park met uitzicht op de zee, een olifantenrots met daarop in de verte, een olifant.
In de namiddag vertrekken we naar UNAWATUNA Beach en we verblijven toch zeker in het Bay watch hotel. Erwin zijn fantasie begint al te werken! We verkennen het strand en moeten even gewoon worden aan andere toeristen. We zijn zo gewoon geworden om elke dag met onze 2 Sri Lankaanse vrienden op te trekken. Lahiru heeft minder goed nieuws voor ons. Hij studeert nog en kan niet langer lessen missen, hij zal ons vanavond verlaten! Het zal niet hetzelfde zijn zonder onze Lahiru, we beslissen hem een kort briefje te schrijven een mooie fooi te geven. We eten nog allemaal samen aan het strand en Nalin heeft ook zijn zus en schoonbroer uitgenodigd. Nalindra en Susanta blijken 2 heel toffe personen te zijn. We eten samen en drinken bier en veel arak. De stemming zit er in en we vertrekken allemaal een beetje in de wind. De zus van Nalin nodigt ons uit om morgenavond bij hun te gaan eten! Wat een gastvrijheid, zo fijn!
Huur auto gaan afhalen en dan begint ons grote avontuur!
Erwin is benieuwd hoe het links rijden gaat meevallen en of de gehuurde gps gaat werken!
Wel leuk zo gratis wifi in de lounge vh hotel.
Greetz ,
M & E
Gewoon om te kijken of dat ook werkt!
