Wat nu...wat nu.... ik weet het niet meer.... Ben met Meester in contact gekomen omdat ik thuis niets geen bevrediging vind...,maar ben nu enkele maanden in contact met mijn Meester, die me steeds vertrouwder wordt... maar vind ook de bevrediging niet die ik zoek. Een warme knuffel, een lief woord. Een bemoedigend woord als het moeilijk gaat... wil ik zo verder? Ik hou van mijn Meester, maar ga eraan kapot. Verlang dingen die ik niet kan krijgen of toch niet krijg. Heb hem dat verteld... Via mail... En geen reactie... Aub Meester... ons contact dat we hadden vond ik fijn... Waarom me dit ontzeggen?.... Motiveren helpt altijd beter dan afschrikking... Ik wil U zien, ik wil Uw subje zijn.... Maar neem me.... Neem me.... Zoals ik ben en ik word zoals U wil....... En ik hoop dat U dat begrijpt... mila
Dus, goeie voornemens om mijn blog beter bij te houden en Meester te bewijzen dat ik zijn subje wil en kan zijn. Het contact met Meester staat op een laag pitje... ik slaag er niet in de juiste kledij te vinden om Hem te ontmoeten. High heels... heb ik en oefen ik mee... een slutty kleedje met de spleet tussen mijn borsten bloot.. dat is andere koek... waar vind ik dat? Heb al zo weinig tijd voor mezelf... en dan nog zo een onmogelijke opdracht... en ik mag Meester niet onder ogen komen zonder... helemaal onmogelijke opdracht... heb Meester niet meer gezien sinds 9 april... maar die dag staat me nog helder voor de geest... twee maanden zonder contact is wel gruwelijk veel... en het is mijn eigen schuld... kon ik maar naaien... het zou rap gefikst zijn....
Ondertussen heb ik Meester wel op skype gelezen... cam aan voor mij.. niet voor Meester, Kreeg een aantal geile opdrachten en kwam verschillende keren... parket onder de druppels die langs de tafelpoot omlaag liepen... op zo een moment zou ik alles doen voor Meester, als Hij aandacht heeft voor mila zijn slet.
Gisteren opdracht... met viltstift Meesters naam rond mijn tepels schrijven en fier de ganse dag dragen... even moeilijk... één viltstift... gestolen uit de pennenzak van een collega, mijn opdracht uitgevoerd, fotootje voor Meester en fier de ganse dag met mijn borst vooruit gelopen, Meester tot eer...
Portugees examen afgelegd en geslaagd... mag naar het derde jaar... jammer... geen felicitaties van Meester... Misschien zijn felicitaties enkel voor Meesters bestemd en niet voor zijn subjes...
Vandaag opdracht : mij klaarmaken op een privéplaats en Meester opbellen zodat hij me kan horen... oei... in ons kantoorgebouw is geen enkele ruimte waar ik dit ongestoord kan doen... en heb ook niet echt de tijd om te gaan rondzien... dringende opdracht af te werken...sorry Meester, het werk ging voor.. maar hoop morgen terug een opdracht van U te ontvangen.
