Mijn leven in Gent by Amandine

Ik was een beetje ziek al een paar dagen maar niets ergs, ik voelde me slechts niet lekker omdat ik keelpijn had en ik hoestte een beetje, maar gisteren was het erger. Ik had buikpijn en buikloop en ik wilde overgeven. We hebben dus een huisarts opgebeld om een inspraak te hebben. We moesten dus naar de huisarts rond 5 uur gaan. Het probleem was dat het heel regenachtig was en dat ik me misselijk voelde, maar ik wilde een dokter echt zien! Dus hebben we de tram genomen, dat was een heel slecht idee om dat te doen: na 2 haltes, heb ik overgegeven! Dat was zo een beschamend moment, gelukkig was ik niet alleen omdat Mathilde met mij was, maar iedereen was naar mij aan het kijken en ik wilde alleen thuis terugkomen, maar ik wilde ook genezen en geneesmiddelen krijgen. Daarom zijn we bij de huisarts aangekomen. Ik heb direct naar Mathilde gekeken en we hebben dezelfde blik gehad... Wat voor een huisarts was dat? Ik denk dat dat de oudste kantoor van Vlaanderen was. Het was zoals in een film. We waren bang, maar dat was te laat. Ik heb mijn klachten uitgelegd en de dokter heeft gezegd: coronavirus. Hij heeft de speodgevallen direct opgebeld om een test te vragen. Gelukkig was het ziekenhuis niet zo ver van de huisarts! We hebben maskers gekregen en we hebben in een speciale kamer gewacht. Dan hebben we de test gemaakt: de verpleegsters hebben een lange wattenstaafje in mijn neus gezet, dat was echt ongemakkelijk! Dan was het gedaan, we moesten terug naar huis te gaan en binnenblijven totdan we de resultaten krijgen.