Mijn Erasmus had goed begonnen en dan, is het coronavirus aangekomen.

Ik ben op kot in Gent sinds 2 maanden, maar nu moet ik thuis terugkomen omdat België in quarantaine is om de verspreiding van het virus te proberen te stoppen.

Dat betekent dat de scholen gesloten zijn, dus geen lessen meer en voor mij geen stages... Maar voor onze hogeschool zijn lessen met afstand gegeven , dus geen physieke lessen in klassen maar wel dankzij Canvas. Ik denk dat het een goede oplossing is omdat we veel in contact met andere mensen zijn en dat kan gevaarlijk zijn als we het virus hebben en dat we het aan andere personen geven, meestal als deze personen zwak en oud zijn. Ik ben bang voor mijn grootouders omdat hun gezondheid niet zo goed is... Ik hoop dat ze sterk genoeg zullen zijn! Bars en restauranten zijn ook gesloten en alle evenementen zijn afgezegd. Ik heb dat nooit in mijn leven gezien.

Ik ben ook teleurgesteld omdat ik mijn Nederlands begon te bevorderen dankzij interacties met andere studenten, met de leerlingen op stage en met mijn nieuw leven in Gent in het algemeen... Dat is echt jammer... Bovendien betalen mijn ouders elke maand voor mijn kot en met de actuele toestand ga ik thuis zijn voor een maand. Ze betalen dus voor niets! Dat is niet erg, er zijn ergere dingen in het leven, maar dat kost toch veel geld.

Ik ben ook bang voor het voorlopen van dit jaar omdat ik mijn diploma zou hebben in juni, maar hier met alle veranderingen en problemen, hoop ik dat er geen slechte gevolgen op zal hebben zoals bijvoorbeeld met het feite dat de stages gestopt zijn ... Dat is superjammer want ik was in een heel leuke school met toffe leerlingen en ik moest mijn eerste les op maandag geven... Ik had alles voorbereid, maar ik ga ze eigenlijk niet geven.

Tenslotte, ik wilde over gedrag van sommige mensen spreken. Inderdaad, sinds een paar dagen, kunnen we zien dat veel schappen in supermarkten totaal leeg zijn omdat mensen willen reserve maken in geval van tekort van producten... Ik vind het helemaal dom en zeer zelfzucht. Waar is de solidariteit? Straks moet ik de boodschappen gaan doen en ik hoop dat er nog artikels zullen zijn! Anders weet ik niet wat we gaan doen. Ik kan het niet geloven, dat is echt jammer en triestig.

Dat is een heel onaangename situatie, maar we moeten ons adapteren en zoveel mogelijk voorzichtig zijn en voor elkaar zorgen.