Vandaag, zoals elke dag heb ik uren naar werk gezocht en ik heb genoeg van.
Ik woon in Belgiƫ al jaren. De laatste 6jaar heb ik als onthaalmoeder gewerkt
en ik heb geen rechten. Voltijdse baan, weinig verdiensten en geen recht op
werkloosheid uitkering. Hopeloos. De laatste manden heb ik honderden sollicitatie
brieven verstuurd. Zonder resultaat. Ik heb universitair diploma, in Polen heb
ik als manager assistente gewerkt. Het was mijn keuze om onthaalmoeder te
worden. Mijn keuze en ons droom om kinderen te hebben. Na 9 jaar nog steeds
geen kinderen, geen werk en nu geen inkomsten. Ik kon niet meer met kindjes
werken. Na 4 invitro's is het te pijnlijk geworden. Ik wil verder, moet verder.
Ik kan niet meer met deze dromen leven maar vandaag voel ik mij erg down. Er
bestaan zoveel regels om werkloze en ongeschoolde mensen aan werk te helpen dat
het bijna onmogelijk is om een baan te vinden als je aan deze voorwaarden niet
voldoet. Natuurlijk als je een specialist ben of jaren ervaring heb vind je een
baan maar wat moet ik doen? Ik val overal buiten. Van wat moeten we leven? De
enige telefoons die ik kreeg het waren telefoons om mij een werk als poetsvrouw
aan te bieden. Ik heb gesolliciteerd als oppashulp voor senioren maar ik ben
niet aangenomen. Ik kon wel als poetsvrouw werken. Om als oppashulp te werken
moest je diploma van middelbare school hebben en al jaren werkloos zijn of
jaren van OCMW uitkering te genieten. Ik kon wel gaan poetsen. 2 maanden later
zit ik nog steeds zonder werk en ze zijn nog steeds op zoek naar oppashulp.
Toen ik vandaag de advertentie zag zakte mijn moed in de schoenen. De scheiding
lijkt de enige oplossing voor onze problemen te zijn. In mijn situatie zal ik
geen uitkering krijgen als gescheiden vrouw wel. Ze laten toch niemand van honger
sterven maar dat we met ons twee in serieuze financiƫle shit zitten
interesseert niemand. Geen hulp, geen baan. Toekemst? Ik zie het vandaag echt
niet zitten. Ik zou wel als poetsvrouw kunnen gaan werken en ik zou misschien
gedwongen worden om het te doen. Ik raak wel echt verbitterd als ik manden lang
advertenties van banen zie welke ik zou kunnen uitoefenen. Het is voor mij
onmogelijk om zo werk te doen omdat ik een universitair diploma heb en ben pas
een aantal manden werkloos. Mensen die jaren van uitkeringen leven solliciteren
niet omdat ze geld toch krijgen. Waar is de logica ervan? Ons fantastisch
regering zal je eerst in de armoede duwen en dan vind je een baan. Het is belachelijk
allemaal. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
|