Welkom op mijn eerste blog. Het zal nog wat zoeken zijn hoe ik deze ga indelen, maar hoop op termijn een leuke blog te hebben gemaakt. Dit blog zal voornamelijk gaan over het reilen en zeilen van Hoboken. Oude foto's zullen te zien zijn, wat er zoal te beleven valt, en nog veel meer... Heb heel mijn leven in Hoboken gewoond en wil dit met iedereen die er interesse in heeft delen. Hoboken is een gemeente naar mijn hart.
Op woensdagavond 22 juni verzamelen de 100 ladies aan zee om in vier dagen doorheen drie landen in totaal 320 km fietsend af te leggen. Een sportieve uitdaging ten voordele van de strijd tegen borstkanker. Elke deelnemer verzamelt immers fondsen ten voordele van de projecten van Think-Pink , de permanente borstkankercampagne in België.
Twee dames vanuit Hoboken nemen hieraan deel. Lady 1: Miek Van Huffelen --> motivatie: Vrouwen wakker schudden! Lady 2: Griet Van der Mijnsbrugge --> motivatie: Samen met Miek een uitdaging aangaan en bewijzen dat we power hebben. Door Miek heb ik leren relativeren en genieten van elke dag.
Dagbladmuseum van George Blommaert sluit de deuren
Het Dagbladmuseum van George Blommaert dat sinds enkele jaren in de Kapelstraat in Hoboken was gevestigd sluit onherroepelijk de deuren. Blommaert, stichter en bezieler van het museum werd 75 jaar en zocht tevergeefs naar een groep of een persoon die zijn levenswerk wilde verder zetten.
"Potentiële overnemers krijgen mijn collectie en alles wat er bij hoort. Er is was maar één voorwaarde: liefde voor de gazet", verklaarde George enkele maanden geleden in onze krant.
Maar dat was ijdele hoop. Er is geen opvolger. Noodgedwongen moet hij de deuren sluiten. De gebouwen in de Kapelstraat zijn te koop gesteld. Een Antwerpse mythe krijgt zo een einde.
Lombardenvest
In de 'Gulden Sonne' aan de Lombardenvest 6 in Antwerpen vestigde George zijn eerste Dagbladmuseum op 3 april 1987. Het huisje van de eerste krantenuitgever ter wereld, onze Abraham Verhoeven, was maar 24 m² groot. Hij kocht nog een aanpalend pand aan de Kammenstraat om zijn museum groter te maken. Toen dit ook uit zijn voegen barstte, trok hij naar de Kapelstraat 61-63 in Hoboken.
Abraham Verhoeven
George Blommaert haalde Abraham Verhoeven uit de vergetelheid. "Een arduinen plaat aan de gevel van het huis aan de Lombardenvest was de enige blijk van erkenning van Antwerpen aan haar illustere zoon. Met de realisatie van het Dagbladmuseum werd een oude droom werkelijkheid", vertelt Blommaert trots.
Aartselaar
Hij verzamelde uit eigen vermogen heel veel waardevolle documenten over de krant. In zijn woonplaats Aartselaar had George een archief van naar eigen zeggen een miljoen kranten. Zo kan je er als bezoeker terecht voor de aankoop van een persoonlijk historische krant, bijvoorbeeld uit je geboortejaar.
De leeftijd speelt George Blommaert parten. Hij moet noodgedwongen de handdoek in de ring gooien. Zijn verzameling uit de Kapelstraat wordt overgebracht naar Aartselaar. Het pand wordt te koop gesteld.
Schepen voor Cultuur Philip Heylen (CD&V) vernam via ons het einde van het Dagbladmuseum. Hij hoopt met alle Antwerpenaren dat de belangrijke historische stukken uit dat museum voor Antwerpen niet verloren zullen gaan.
Wil je uw hersenen nog eens pijnigen kom dan naar de IVOLO Quiz. Hij gaat door op vrijdag 25/02/11 in de turnzaal Moretusburg, Grammestraat te Hoboken. De deuren gaan open op 19.30u en het startschot wordt gegeven om 20.00u. Iedereen is welkom. Een ploeg bestaat uit maximum 6 personen en het inschrijvingsgeld bedraagt 15.00. Prijzen zijn er voor iedereen. Laat je niet kennen en zorg dat je erbij bent. Voor meer inlichtingen en inschrijvingen kan men terecht bij Yvette Geuens 03/827.99.52
Aan de rand van de Kioskplaats staat het beeldje Den Hobokenaar, een stukje volkshumor dat de spotnaam uitbeeldt van de Hobokenaren.
Voor 1870 woonden in Hoboken voornamelijk landbouwers en hoveniers. Met de handkar en de beerton trokken zij van de afvoergrachten naar hun velden. Sindsdien worden de inwoners van Hoboken de beerscheppers genoemd en het gezegde Hoboken, waar de boeren stront koken was vlug gevonden.
Deze moderne uitvoering met kruiwagen en beervat is gemaakt door Yvonne Bastiaens.
In augustus 2010 kwam Hobokenaar Dirk Vergauwen (52) in het nieuws. Dirk ontwierp een oorlogsspel rond Slag om Arnhem in '44.
Hieronder het volledige artikel
ANTWERPEN - Het heeft hem bloed, zweet en tranen gekost. Zijn kans op slagen was nihil, zegden ervaren rotten in het vak. En toch is Dirk Vergauwen erin geslaagd een oorlogsspel op de markt te brengen. 'Ik heb hier tweeëneenhalf jaar aan gewerkt, maar ik ben er apetrots op', zegt de ingenieur uit Hoboken.
Onze spelletjeskennis reikt niet verder dan Monopoly, Scrabble en Risk, maar naast deze onverwoestbare klassiekers blijkt er nog een lucratieve markt van oorlogsspellen te bestaan, waarin historische veldslagen met plastic minisoldaatjes- en artillerie worden gesimuleerd en uitgevochten. Deze War Games bestaan er in alle maten en gewichten. Spelotheken en clubs zijn er dagen mee in de weer. Gezinnen schuiven maar wat graag de televisie aan de kant om The Battle of the Bulge, ofwel de Slag om de Ardennen, te herbeleven.
Creatieve breinen achter zulke gezelschapsspellen zijn meestal buitenlanders, maar nu blijkt ook Dirk Vergauwen uit Hoboken zich op het militaire pad te begeven. En niet zomaar. 'Spelen is geen hobby meer, maar een passie', zegt hij. 'Ik ben eraan verslaafd. Als we op vakantie gaan, zitten er steevast vijftien soorten spellen in de koffer', vertelt de man.
Dirk ontwierp samen met vrienden regelmatig spelletjes. Voor de lol. 'Toch voelde ik het kriebelen. Toen een goeie vriend zelfstandig werd en me de raad gaf net hetzelfde te doen, heb ik de knoop doorgehakt. In bijberoep startte ik mijn eigen spelbedrijfje MDVC Games op.'
Tussen twee nachtdiensten begon hij bijna drie jaar geleden te knutselen aan zijn eigen oorlogsspel. 'Ik wilde iets doen met de slag rond Arnhem in 1944. Omdat het een razend spannende strijd is geweest. Liefst 35.000 Amerikanen, Britten en Polen werden toen ingezet om de bruggen bij onze noorderburen te veroveren om zo de weg naar nazi-Duitsland vrij te maken.'
Hij creëerde een drie uur durend spel rond het historische verhaal, plaatste bestellingen in China voor 150 verschillende soorten pionnen en tekende het speelbord helemaal zelf. Liefst tweeëneenhalf jaar heeft hij eraan gewerkt. Sinds januari wordt het War Game verdeeld in Vlaanderen en Nederland. Van de duizend spellen (kostprijs per stuk 47,5euro) werden er intussen zeventig verkocht. 'Het lijkt weinig, maar het is toch al wat', zegt Dirk. 'Om rendabel te zijn zou ik vijfduizend exemplaren moeten verkopen, maar eerst moet ik nog wat naambekendheid krijgen.'
Intussen wordt Arnhem '44 wél vermeld op het forum van de webstek www.boardgamegeek.com. De eerste commentaren zijn lovend.
'Natuurlijk ben ik apetrots', zegt Dirk. 'Het smaakt zeker naar meer. Maar het blijft een dure hobby. Arnhem '44 heeft me een slordige 20.000 euro gekost. Binnenkort hoop ik het spel te introduceren in Engeland. Als dat lukt, ben ik gelanceerd.'
Hasbro, de uitgever van het populaire gezelschapsspel Monopoly, organiseert via internet een rondvraag om te bepalen hoe de vakjes van het nieuwe spelbord moeten worden ingedeeld. Je kan dagelijks 3 steden kiezen die je op het spelbord van de nieuwe Monopoly België editie zou willen zien prijken. Voor je 2 eerste stemmen, kan je kiezen uit de lijst van 40 vooraf geselecteerde steden. Je derde stem mag eveneens uit voorgenoemde lijst komen, maar kan ook een stad naar keuze zijn, deze laatste wordt dan 'Wildcard' stad genoemd. De 20 steden die 't meeste stemmen behaald hebben - plus de 2 Wildcard steden met eveneens het meeste stemmen achter hun naam - zullen opgenomen worden op het spelbord van de speciale Monopoly België (beschikbaar in de winkel vanaf eind september). Als we massaal voor Hoboken gaan stemmen als 'Wildcard' maken we mischien een kans. Stemmen kan tot en met 28 februari. Klik hier en stem!
Pastoor Guido Wauters , voormalig deken en priester van de Onze-Lieve-Vrouweparochie in het centrum, is één van de sterkhouders van de Hobokense gemeenschap. Hij moet op tachtigjarige leeftijd noodgedwongen op pensioen. Hij verkreeg tijdens zijn lange loopbaan het respect en het vertrouwen van de Hobokenaars van links tot rechts, van gelovig tot vrijzinnig.
"Hoewel ik nu officieel 'op rust' moet gaan, zal er feitelijk weinig veranderen, ik blijf mij inzetten voor de pastorale zorg ", verklaart pastoor Wauters. De parochie in het centrum van Hoboken, met zijn historische kerk, die ooit bediend werd door één pastoor en twee onderpastoors, zal het verder zonder priester moeten stellen. Deken Jef Barzin van Wilrijk zal dat er formeel bij moeten nemen. "Maar geen probleem; wij hebben een sterk pastoraal team om de boel draaiende te houden", zegt Guido Wauters.
Rood nest
De Hobokense priester werd in 1930 geboren. De jonge misdienaar werd student aan het seminarie in Mechelen. "Mijn echte roeping kwam veel later. Toch heb ik van mijn keuze om pastoor te worden nooit spijt gehad", zegt Wauters. Hij werd door bisschop Suenens in 1955 tot priester gewijd. Hij leerde her en der zijn stiel als onderpastoor, en belande in 1961 uiteindelijk in Hoboken, toen nog een echt 'rood nest', dat zijn echte thuis werd.
Alhoewel hijzelf zijn verdiensten minimaliseert, veroverde hij met zijn beminnelijkheid en zijn verstand de harten van veel inwoners. Bewijs: 'Hoger leven', een culturele organisatie gelieerd aan de socialistische groep, gaf hem de prijs van verdienstelijke Hobokenaar. Hij prijkt mee in het rijtje van Umicore directeur Hugo Morel, Kris Merckx van geneeskunde voor het volk, maar ook 'beste poppenmaakster van de wereld' Marleen Van Duyse.
Rijk gevulde carrière
Pastoor Wauters heeft vele hobby's: modelbouw, bijbelstudie, tenor in het zangkoor, wereldreizen. Hij vertaalde ook uit het Latijn het dagboek van de laatste Antwerpse bisschop Nelis uit 1770. Een uniek tijdsdocument uit een woelige periode van een kerk in verval. Zijn goede vriend Gaston De Bruyn had dat ergens opgepikt. Het werd door de heemkundige kring gepubliceerd.
Hoogtepunten in zijn rijk gevulde carrière waren ongetwijfeld zijn viering van 50 jaar priester. Een ander maar droevig hoogtepunt was de begrafenis van de Amerikaans-Indiaanse schilder Tony Mafia met een overvolle kerk. "Maar mijn echte hoogtepunt, waar ik elk jaar naar uitkeek, was de eucharistieviering op kamp van de Chiro en het contact met de jonge mensen", besluit pastoor Guido Wauters.
Mijn Hoboken
