Omdat de titel van mijn blog 'Eerlijkheid' is, zal ik dat dan ook maar zijn. Titels zijn heilig. Ook al is eerlijkheid niet mijn sterkste kant. De eerlijkheid van mijn eerlijkheid, zo lang hij dat toe laat. Nee, liegen. Da's niet goed hé mannen! Wat ik nu eigenlijk wil zeggen is: wij moeten meer eerlijk zijn. Mijn persoonlijke mening natuurlijk. Misschien heb ik het gewoon op mijzelf. Nee, ik heb het op de hele mensheid. Liegen is geen schone deugd, tot grote spijt.
Ik ben altijd de eeuwige wereldverbeteraar willen zijn, en ik faal er een beetje in. Misschien van daar mijn blog. Wat heerlijk, hoe eerlijk ik ben op dit moment. En het is nog maar mijn tweede bericht. Goed vind ik dat, goed.
En mijn laatste eerlijkheid van deze dag: elke keer als ik 'blog' schrijf komt er een rood lijntje onder. Oei, denk ik dan. Ik weet blijkbaar niet hoe ik dat ene-woordje-dat-steeds-onderlijnt-staat moet schrijven.
Het is moeilijk jezelf te onderscheiden van een ander individu. We proberen het allemaal wel eens in dit al te vreemde leven. Maar we zijn fout, dit is geen vreemd leven. We maken het vreemd. Wij, in ons hoofd, zijn de boosdoeners. Neem mij niet kwalijk dat ik U fout noem. Fout is niet het juiste woord. We zijn mis, zo zal ik het zeggen.
Wij mensen zijn er nu eenmaal goed in om ons eigen leven moeilijker te maken. We zijn niet allemaal zo, maar toch een groot deel. Hier ga ik weer, de persoon die mensen steeds moet verbeteren, maar er zelf niets van bakt. Persoonlijk ben ik er wel goed in 'mijn leven' niet al te makkelijk te maken. Misschien daarom dat ik een ander wil waarschuwen, wakker schudden. Een wereld, of beter, Eén wereld. En wij zoeken onze plaats. Vreemd dat de mens zo ingesteld is.
Well, guess I'm doing it again.
