Na een hele tijd wikken en wegen, heb ik dan toch besloten om een GBP te laten doen. Met dit blog hoop ik mijn ervaringen te kunnen delen, met de mensen die geïnteresseerd zijn in mijn verhaal. Zo kan ik ook hier even ventileren als het moeilijker gaat. Als je nog vragen hebt of tips, je weet mij te vinden hé!
Liesbet
E-mail mij
Mijn tweede leven...
... over hoe het eerste eindigde en het volgende begon
14-12-2011
14 december 2011: de vooronderzoeken
Vandaag was D-day: de vooronderzoeken. Eerst een bloedname laten doen, daarna kreeg ik een echografie van de buik, vervolgens een gesprek met de kinesiste die me zo'n een balletjestoestel meegaf om mijn ademhaling te trainen, zo'n week voor de operatie mee starten, dan kreeg ik nog een EKG (hartonderzoek) en last but not least: een gastroscopie! Gelukkig viel die ook mee, prettig is het niet, maar veel weet ik er niet meer van. Daarna wel suf van de verdoving, maar razende honger! Nu nog wachten op de resultaten van de onderzoeken en dan kan er EINDELIJK een datum geprikt worden! Op dit moment zie ik het nog altijd volledig zitten, ondanks dat ik heel goed besef dat er mij nog een moeilijke tijd staat te wachten.
Na de drukte op de baan, kwam ik in de drukte van het ziekenhuis. Eerst aangemeld en dan naar de wachtzaal wachten op psychologe Lies Beernaert, daarna langs Dr. Valk, de chirurg. Na 20min gewacht te hebben en mijn afspraak al lang moest bezig zijn, toch maar even gaan navragen en hadden ze mijn 'aanwezigheid' vergeten doorgeven aan de psychologe. Zij zat te wachten op mij, wij op haar. Maar goed, het gesprek ging eigenlijk heel ontspannen en ik had zeker niet het gevoel dat ze mij aan het uitvragen was. Ze vroeg een beetje hetzelfde als diëtiste Anne Bosman en het gesprek was vrij snel voorbij. Daarna terug in de wachtzaal annex theater, man man, daar heb ik wel alle soorten inwoners van Antwerpen zien passeren! Dan voor het eerste gesprek bij Dr.Valk, een heel toffe man! Gaf een heel vertrouwde indruk, legde ook echt de nadruk op de dingen die kónden mislopen, gaf uitleg over het verloop van de operatie en de weken erna. Er kon ook een grapje af, het leek mij een erg rustige man die weet waar hij mee bezig is en dat maakt mij ook rustig
Vandaag bij Anne Bosmans (diëtiste) geweest en ben helemaal gerustgesteld. Ze heeft me alle mogelijkheden uitgelegd en voor mij is de gastric bypass (GBP) de beste optie. Het is een zware operatie maar met de beste resultaten. Het is een opnamen van 3-4 dagen en een recuperatie van 3 weken. Ik heb op 9 december 2011 een afspraak bij de chirurg en de psycholoog, daarna krijg ik waarschijnlijk al de datum van mijn operatie. Die zal eind januari of begin februari gepland worden, op mijn vraag. Half januari kon ook al, maar aangezien Lennert met school start, wil ik de eerste 2 weken toch wel 'aanwezig' zijn. Na die afspraken zal ik het aan enkele mensen bekend maken, zoals familie en beste vrienden, mensen die (waarschijnlijk) wel achter mij staan. Collega's zijn al op de hoogte omwille van de urenplanning in januari/februari.
Ik kon me niet houden en heb teruggebeld naar het ziekenhuis voor eerdere afspraak. En die heb ik gekregen! Wel in een ander ziekenhuis, maar dezelfde diëtiste en de volgende afspraken gaan gewoon door in ZNA Stuivenberg. Datum om naar uit te kijken: 6 december 2011!
Opgestaan met een ferme knoop in mijn maag, vandaag moét ik die eerste afspraak maken. Met een bang hartje zoek ik het telefoonnummer op. Vriendelijke mevrouw aan de telefoon, maar de datum valt tegen: 4 januari 2012, eerste afspraak (dietiste Anne Bosman) in ZNA Stuivenberg. Mijn god, dat is nog 6 weken wachten!
Het is zover, na veel wikken en wegen, heb ik besloten om een gastric bypass te laten doen. Ik ben niet over 1 nacht ijs gegaan, maar over ellenlang ijspistes. Eerst kwaad op mezelf omdat ik geen karakter had om deftig te diëten, daarna komt de weerbots en eet je álles op wat je tegenkomt en iets later honger je jezelf uit om de 'schade te beperken'. Niets werkt, niets lukt en ik ben het beu! Ik wil er niet slank en mooi uitzien, want ik heb op zich geen torenhoog complex, ik wil me gewoon beter voelen. Gezonder. Fitter. Alles besproken met Norman, hij luistert maar geeft geen raad. Dit moet ik zelf beslissen. Dit is mijn lichaam. Hij zal me steunen in alles, zo goed als hij kan. En hopelijk is dat goed genoeg voor mij.
