Maar door iedereen in de steek gelaten te worden is echt niet tof!!

Eerst mijn vriendin van kamp 3 keer in een week en dan mijn collega. 

We hadden afgesproken om naar genk on stage te gaan en dan vertrek ik. 

Ben ik 5 minuten onderweg en reageert ze op mijn bericht dat ze een uur later is. 

En dan ga ik toch maar naar huis omdat ik niet weet wat anders doen en zegt ze dat ze niet kan komen. 

Dat had ze toch op z'n minst op voorhand kunnen zeggen dat ze later ging zijn. 

Scheelt er iets met mij?? 

Alé iedereen zegt altijd af. 

Hoe raar is dat. 

DAn maar thuis blijven en op tijd mijn bed in zodat ik uitgerust kan gaan werken. 

Het zal daarvoor wel zijn dat ik niet meer ga omdat ik dat helemaal niet aankan tot 1u weg blijven en 's morgens beginnen te werken. 

Ga nu maar verder werken aan mijn kampvoorbereidingen. 

Dan heb ik toch nog iets nuttigs gedaan met mijn tijd. 

Misschien is het daarom ook wel want anders kom ik helemaal niet klaar. 

Is toch wel even balen maar we bekijken het maar van de positieve kant. 

Kan nu uitgerust aan de vakantie beginnen. 

Vandaag hadden we onze 2e vergadering van ons kamp. 

Het wordt een geweldig kamp! 

Heb er echt zin in. 

Mijn moni's zijn ook super tof. 

We kunnen ze nog wat kneden omdat ze nog zo jong zijn maar wel heel gemotiveerd. 

Ik denk wel dat dit een groep is die blijft als het goed mee valt dit jaar.

We hebben er een paar bij zitten die nu al niet goed in de groep liggen. 

Iemand zit de hele tijd foto's van veel jongere meisjes te liken en erop te reageren. 

Wat heel storend is, sommige voelen zich echt niet op hun gemak en het is nu nog maar via facebook. 

En het kamp is nog niet begonnen. 

Maar het is wel goed dat het eruit is gekomen. 

Nu al dat we dit al op voorhand weten en er iets mee kunnen doen. 

Had echt super veel stress voor vandaag maar alles is goed gekomen. 

Met mijn mede moni gaat het ook super goed. 

Dit wordt onze periode met onze moni's dat voel ik gewoon. 

Het gaat heel goed gaan  

Ik geloof er in, het komt helemaal goed. 

Ben zo blij dat ik op kamp kan gaan.

Het geeft echt zo een voldoening. 

Moni wil ik niet meer zijn, daar ben ik te oud voor geworden dat voel ik. 

We hebben een nieuwe coördinator, hopelijk gaat zij ook mee vallen. 

Dus ik ben eens benieuwd hoe het gaat zijn deze zomer. 

Gaat wel goed komen denk ik, maar heb nog geen beeld van die vrouw. 

Is echt gelukkig en zoo blij dat ik iemand heb die met me mee gaat. 

Kamp wordt dit jaar een uitdaging!

Mijn mede moni is geweldig, gelukkig!!

Had er een beetje bang van omdat ik haar niet zo goed kende. 

Maar ze valt reuze mee, we zitten op dezelfde golflengte en dan komt dat allemaal goed

Ons team bestaat uit 9 nieuwe mensen, alé 3 hebben vorig jaar hun stage gedaan maar waren niet geëvalueerd en de ander zijn nieuw. 

2 echte goede moni's, gelukkig!

En 2 permanenties, wat op ons kamp ook geen overbodige luxe is. 

Op het voorbereidingsweekend ging het al mis. 

We hebben iemand in de groep die niet zo goed in de groep ligt. 

Hij verwachte dat hij mee mocht als moni maar hij heeft totaal geen ervaring maar was vroeger als kind op kamp gekomen. 

Dus hij mag en kan niet mee als moni, heeft de coördinator gezegd dat hij mee mag in de keuken. 

Dat vond hij maar niets, pech voor hem dan, maar hij gaat mee als keukenpiet. 

Maar eigenlijk zie ik dat niet zitten. 

Op de vergadering zei ik kei bot, ik wil die jongen niet in mijn groep. 

Alleen al wat ik had gezien op facebook en wat ik gehoord had van hem dat hij als kind mee op kamp ging. 

Op facebook staan foto's van hem waar hij op de politie combi zit en zo van die dingen. 

Ook foto's waar hij in de kluisjes van het station zit. 

Die jongen is 19, zoiets verwacht je van een 15 jarige. 

Blijkbaar is hij nog niet uit zijn pubertijd. 

Tijdens de eerste vergadering moeide hij zich met heel het gebeuren. 

We konden nog niet eens alles fatsoenlijk uit leggen, omdat hij er de hele tijd met zijn bebbel tussen zat. 

Mijn mede moni vond hem ook vervelend. 

's avonds hadden we disco avond en op de uitnodiging stond dat we ons avondeten zelf moesten betalen. 

Degene die friet ging halen vroeg om 5€ bij te leggen en ik ging dat aan iedereen vragen. 

Toen ik dat aan hem vroeg beet hij mijn neus eraf. 

Hij had geen geld bij en dat stond niet op de uitnodiging en die bleef maar door gaan, ben gewoon vertrokken. 

Geen friet voor hem dan, alleen een pistole. 

Varkensvlees eet hij ook niet want hij is moslim. 

Een paar jaar geleden heeft hij zich bekeerd. 

Want vroeger is hij nog misdienaar geweest. 

Iemand kon zijn friet niet op en heb ik gezegd geef dat dan aan hem zodat hij ook friet heeft. 

Het is kei zielig als iedereen friet eet en jij als enige niet. 

Dus hij krijgt die friet en vraagt hij aan degene die hem die friet geeft, heb je vlees gegeten? 

Nee zegt die jongen kaaskroket. 

Want als hij vlees had gegeten moest hij die niet hebben want varkens zijn onrein en zo bleef die maar door gaan. 

Varkens liggen de ganse dag in hun eigen pis en kak. 

Echt gezellig als je aan het eten bent. 

Hij kent geen grenzen. 

Je moet hem echt afblokken want die stopt niet. 

Tijdens de karaoke ging het wel goed, was echt tof. 

Maar hij moest op het einde toch wel altijd alleen in de micro zingen. 

Terwijl die totaal niet kan zingen. 

's Nachts heeft die iedereen wakker gehouden. 

1 iemand van die kamer die overal tegen kan is gaan lopen omdat ze stress van hem kreeg, een ander is van bed verhuisd omdat hij zoveel wiebelde. 

Hij zegt dat hij praat in zijn slaap terwijl andere zeggen dat hij zich constant met het gesprek zit te moeien. 

's ochtends vroegen we wat er gebeurd was op die kamer en blijkbaar had hij ons horen praten. 

Toen hij beneden kwam vroeg hij waarom we over hem roddelde. 

Terwijl we gewoon hebben gevraagd wat er gebeurd was 's nachts. 

En dan zei hij dat hij ons haatte, 2 minuten later haatte hij ons nog. 

Zo van die rare uitspraken. 

Ik moet die jongen gewoon niet. 

Mijn mede moni en ik hebben een gesprek gehad met de coördinator over hem en hij moet mee. 

Maar je mag hem geen vinger geven of hij neemt een arm. 

Heel duidelijk tegen hem zijn. 

Hem alleen op de kamer leggen, want samen slapen is geen optie. 

Op kamp slaap je zowiso al weinig en als hij dan nog eens met je op de kamer ligt slaap je helemaal niet. 

Geen idee als het lukt om hem alleen op de kamer te leggen. 

Maar ik zie er echt tegenop om hem mee op kamp te nemen. 

Nu blijkt dat hij is overvallen in leuven. 

Blijkbaar is dat daar wel een plaag want er zijn al 10 tallen mensen overvallen op dezelfde manier en de politie is dit aan het onderzoeken. 

Het is toch raar dat hij 2x in de krant komt met foto en al, terwijl anderen niet in de krant komen. 

Eerst is zijn geld gepikt en heeft hij een blauw oog.

Je ziet helemaal niets op de foto. 

Dan is hij verlamd maar kan wel nog staand posseren. 

Op facebook zetten hot or not en nu is er bijna blind. 

Geen idee als hij met die kwaaltjes nog op kamp kan gaan. 

60€ hebben ze gepikt maar hij heeft geen geld om een frietje te betalen. 

Daar klopt echt iets niet. 

Ik moet die jongen gewoon niet. 

Het gaat super goed met me.

Echt blij. 

Kamp voorbereidingen gaan super goed. 

We hebben al een heel team. 

Het voorbereidingsweekend is kei goed gegaan. 

Alleen hebben we iemand in de groep die ik niet zo moet. 

Hij is gewoon super onbeleefd en daar kan ik echt niet tegen. 

respect is ver zoek bij hem. 

Maar mijn mede moni denkt er net hetzelfde over. 

We zitten echt op dezelfde golflengte dat is super leuk!

Maar goed, dat doet echt deugd om zo iemand langs mij te hebben. 

Ben echt blij met haar. 

En ze denkt ook hetzelfde over mensen als ik. 

Op de perfecte golflengte hè. 

Dacht dat ik in het perfecte team terecht was gekomen. 

Dus niet! 

Alhoewel ik het ondertussen toch met een korrel zout moet nemen. 

In het begin van de vakantie kreeg ik te horen dat er over mij geroddeld werd omdat ik ging zitten. 

Ik had niet te doen en de kinderen waren vervelend, dan zet ik mij ertussen. 

Het valt wel op dat er altijd maar 1 iemand is die de regels tegen mij zegt. 

De ander laten mij maar doen. 

Wat ik eerst heel vervelend vond. 

Maar nu had ik ook door als er met iemand anders iets is wat niet goed is wordt dat ook naar die persoon gezegd door andere personeels leden. 

Dus moet ik mij geen zorgen maken dat het alleen maar over mij gaat. 

Het is tenslotte een vrouwen team en daar wordt geroddeld. 

Maar als ze dat zo vlak af in u gezicht zeggen dat ze over u roddelen komt dat toch wel hard aan. 

De collega die dat tegen mij zegt is iemand die heel punctueel is en zich altijd aan de afspraken wil houden. 

Niet echt veel buiten de lijntjes kleuren. 

Zij is ook degene die ik het minst leuk vind, maar wel het corrects.

Dus ja, het heeft zo zijn voor en nadelen. 

Vandaag kreeg ik een bundel met alle afspraken en regels. 

Geen idee wie dat tegen de coördinator heeft gezegd. 

Ik in ieder geval niet. 

Had wel tegen die collega gezegd dat ik op team zou zeggen dat ik graag de regels en afspraken op papier had. 

Zo is het voor iedereen veel duidelijker en hoeft er niet geroddeld te worden over afspraken die ik niet nakom terwijl ik er totaal niet van op de hoogte ben. 

Ik denk dat ik dat aan die collega te danken heb. 

Ze is best wel een goei maar niet zo mijn type. 

Hopelijk kan ik er nog blijven. 

Heb vorige week eens afgewacht want voelde me daar toch niet zo op mijn gemak bij. 

De sfeer deze week is ook al veel beter nu ik dat langs mij neer heb kunnen leggen. 

Ook zoals vorige week vrijdag, het is koekmoment en dan wordt er opgeruimd.

Ik deed blijkbaar de taak van de bali en die van de bali deed mijn taak. 

Ja als ik het zo moet afwegen dan is het hopeloos. 

Dat is een team dat teminste eens iets doet voor een ander. 

En daar gaat het om en niet ik doe mijn taak niet goed, eens iets voor de ander doen en dan is de sfeer top!

Het werkgroepweekend was geweldig!

Alleen de vergaderingen waren iets minder. 

Zeg nog niet zo veel in de groep want ik ken die mensen nog niet zo goed en ik praat niet graag in groep. 

Maar als er iets gezegd moet worden zal ik dat wel doen. 

We hebben eindelijk truien uitgekozen

En dan waren ze bezig over nieuwe hoofdmoni's recruteren. 

Dat zouden zoals wie er in de werkgroep mag. 

We hebben heel wat gediscusieërt wie er hoofdmoni mag zijn en wie niet.

We kunnen eigenlijk best wel veel beslissen. 

Ook bij wie je in de groep staat. 

Niemand wil een bepaalde periode om wille van de mensen. 

Daar zou ik ook niet bij willen staan. 

Het waren de mensen van kerstkamp en daar kan ik niet mee om. 

Ook niet als hoofdmoni moet ik die niet.

Ik vind dat die te weinig ervaring hebben en allemaal zowat hetzelfde zijn. 

Zet die in andere groepen en die doen het goed maar zo samen gaat het niet.

Het spel vond iedereen toch ook geweldig.

Dus dat hebben we goed gedaan. 

Eerst een quiz over safty first. 

Dat was voor sommige wat moeilijk maar uiteindelijk ging het wel goed. 

Dan een sluipspel met balonnen. 

Blijkbaar heel moeilijk.maar wel geweldig.

Ze vonden het toch een leuk spel.

Ook van degene die ik dacht dat het niet zo leuk zou vinden. 

Dus dat is goed. 

Daar gaat mijn zelfvertrouwen echt omhoog. 

Dat was echt een goede zet om daar bij te gaan en hoofdmoni te worden.

Ik was na 1 jaar al hoofdmoni dat is echt wel super. 

De ander moeten eerst een cursus doen voor ze hoofdmoni zijn. 

Volgens het hoofd moet je gewoon genoeg ervaring hebben maar ik had maar 2 kampen gedaan en dan nog op 1 zomer.

En dan hoofdmoni, dan vinden ze me toch wel goed en na mijn 2e jaar al in de werkgroep. 

Ja ja dat heb ik goed gedaan

Vandaag heb ik mijn brief naar de adoptie organisatie gestuurd om naar het weeshuis te sturen. 

Spannend. 

Dit weekend gecrached. 

Het was me toch wat te veel. 

Maar dan heb je vrienden die je er weer bovenop helpen. 

Vandaag viel er precies een last van mijn schouders nu het verstuurd is. 

Nu kan ik er niets meer aan doen en alleen nog maar wachten. 

Als je zo iets op tv dat iemand gaat zoeken naar zijn roots en andere informatie op zijn dossier ziet dan dat ze heeft is het toch wel een schok. 

Dat brengt vooral twijfels met zich mee. 

Maar ik heb het nu gedaan en hopelijk is mijn weeshuis niet zo. 

Hopelijk heb ik wel de juiste informatie en doen ze wel moeite. 

Ze hebben toch gezegd dat de zusters altijd terug sturen. 

Als dat dan de waarheid is of niet zal ik achter komen als ik daar ben. 

Maar het is toch al een geruststelling dat ze iets laten weten. 

Ook al duurd dat een jaar. 

Het is spannend en emotioneel zwaar maar ik weet dat ik er mij wel zal doorslaan met de juiste mensen om mij heen. 

Gister mijn eerste werkdag. 

Iedereen van de collega's was blij dat ik er weer was. 

Zelfs de kinderen waren blij dat ik er was. 

Het was wel een lange dag. 

Tot half 7 en de pc doen. 

Maar het is gelukt en het was druk dus de tijd ging goed voorbij. 

Ze hadden geverfd. 

Het was super veel opruimwerk.

Morgen is het aan mij hopelijk gaan de amarican coockies lukken. 

Het was echt fijn om terug te zijn en hopelijk voor altijd hè!

Het was een super leuke dag vandaag!!

Ben gaan werken en mijn geweldige collega stond bij mij. 

Zowel in de opvang als in het weekend. 

We staan niet zo veel samen in het weekend. 

Maar vandaag ging het super goed. 

Het thema was reis rond de wereld en ik had ze een paspoort laten maken en dan gingen we in elk land een spelletje doen. 

Ze vonden het geweldig. 

De grote gingen voor ons koken. 

Ze hadden spaghetti gemaakt. 

Heel vreemd, saus uit de pot en daar worstjes bij, wortelen en champignons. 

Vreemde combinatie maar jah. 

Het was wel heel fijn. 

Na de middag hadden we palmbomen geknutseld en met de blokken gespeeld. 

De kinderen konden bij de spelletjes ook eens met de materialen van de opvang spelen. 

Dat vonden ze ook super leuk. 

's Middags zit er een gast langs mij maar die smekt zo kei hard en dat is echt niet smakelijk. 

Dus ik heb die ergens anders gezet. 

Maar we zaten ook wel op elkaar. 

En daar hou ik niet van. 

Bij het 4 uurtje ging iedereen zitten en ik en mijn collega op kop van de tafel en die gast stond op en die wou langs mij komen zitten. 

Ik de suptielheid zelve zeg gans duidelijk. 

Nee!! ga daar maar zitten. 

2 plaatsen verder dan mij. 

Is wel super lief dat die bij mij wil komen zitten maar ik vind dat niet zo leuk!! 

Djees en mijn collega maar lachen. 

Die lacht ook al super hard met mij. 

Blijkbaar ben ik grappig. 

Het was echt een toffe dag. 

Ik heb haar geleerd als een kind niet luistert tel dan tot 3 en dat helpt echt. 

Toen ze naar huis gingen kwam een jongen die ik met kerstmis mee op kamp had mij een knuffel geven. 

Dat doe hij elke keer als hij naar huis gaat. 

Blijkbaar heb ik zo een diepe indruk bij hem nagelaten. 

Is echt wel fijn als je weet dat mensen je waarderen. 

En dat je iets voor hun betekend. 

Daarom doen we dat werk ook maar als je er dan iets van terug krijgt al is het maar een knuffel of iemand die langs je wil zitten weet je toch dat ze je graag hebben. 

En dan vooral met mijn collega, geweldig. 

Dat metselkoekinsident dat zal ik nog lang mogen horen. 

Maar dat was ook super grappig. 

Ik zet die in de frigo en als ik de frigo open doe is die in de deur beland. 

Niets aan de hand. koek terug op de plateau en de bak eruit halen, de muisjes terug over de koek gooien en het is opgelost en niemand weet het.

GEWELDIG!

Zo een dingen kunnen ook alleen maar mij overkomen. 

Net zoals deze middag. 

Mijn collega doet haar activiteit en ik ga mijn reisleidster vlaggetje maken. 

Ik ga in de kelder, zoek naar stof omdat ik weet dat daar stof is. 

Maar ik zie het niet, ik vraag aan haar waas het stof staat en zegt ze op die plak. 

Ahja het staat er in koeienletters op. 

STOF. 

Hmm en dan heb ik overal gekeken. 

Volgens mij ben ik blind. 

Ik heb het gevonden en dan begin ik aan mijn vlaggetje. 

Ik had een 3 hoek maar dat ging niet goed. 

Zegt zij doe een rechthoek en ik teken een vierkant.

Nee een rechthoek zegt ze, ik zo hmm wat is dat? 

Weer zo een actie van mij. 

Oh nee wat moet die wel niet denken van mij. 

Ja dat is super grappig ben. 

Het zijn de kleine dingen die het doen! 

Als je daar van kan genieten is je leven compleet!

Vandaag mijn dossier gaan inkijken. 

Nier dat er andere dingen in staan die ik niet had. 

Maar we hebben wel wat meer uitleg gekregen. 

Ik kan nu wel trouwen

Eerst kon ik niet trouwen omdat ik geen geboorteacte had. 

Dat moest aangevraagd worden via de rechtbank maar nu is wat wij hebben goed genoeg om te trouwen. 

Hoe cool is dat ik kan ook trouwen! 

Ze zij ook dat als ik naar het weeshuis ga, mijn papieren mee moet nemen en een paar weken op voorhand laten weten dat ik kom en dan kan ik mijn dossier inkijken. 

Dan zal het ook klaar liggen. 

De eerste stap nu is een brief opstellen naar de zusters om mijn dossier in te kunnen kijken. 

Ze vertelde me ook dat het normaal gezien geen probleem moet zijn om mijn familie op te zoeken. 

Omdat in mijn papieren staat dat mijn vader mij gebracht heeft en een vader mag niet alleen zijn dochter opvoeden. 

Daarom ben ik afgestaan. 

Het is taboe om als vader een dochter op te voeden en dat heeft dan niets met lage sociale klasse te maken. 

Daar was ik altijd een beetje bang voor dat ik een kind uit een lage sociale klasse was en dat als ik ging zoeken het schande zou zijn voor de familie. 

Volgens haar zou dat niet zo zijn. 

Dat is wel een geruststelling ergens. 

Dat ik geen kind ben dat ongewenst is. 

Alhoewel ik ben wel ongewenst door de maatschappij. 

Ik weet niet wat ik erger moet vinden. 

Ze was wel heel vriendelijk. 

En heel open. 

Alles verloopt in stappen zegt ze. 

De eerste stap is gezet. 

Ik heb aangegeven dat ik wil zoeken naar mijn familie. 

De volgende stap is een brief sturen naar de zusters. 

Ze antwoorden altijd!

Gelukkig, maar het kan soms wel een jaar duren voor we antwoord krijgen. 

Ze nemen iedereen die hun dossier wil opvragen samen en dan antwoorden ze iedereen in ene keer. 

Maar ik ben niet de eerste. 

Gemiddeld duurt het een half jaar denk ik dat ik moet wachten op antwoord. 

En als ik een antwoord heb kan ik mijn reis beginnen plannen. 

Ik kom van het weeshuis in kolkuta. 

Maar omdat ik ergens anders ben geboren denkt ze dat ik eerst in mijn geboortestad in het weeshuis was. 

En dat ik van daar naar het groot weeshuis ben gebracht. 

In de kolcuta is niet veel te beleven zei ze. 

Veel gebouwen maar niet echt de cultuur. 

Als je dan eerder landelijk gaat heb je de warmere cultuur. 

Dus dat moet je zien wat je wil doen als je de informatie hebt en wat ik precies wil zien en doen. 

Ben al in Goa geweest, dat was eerder toeristisch en dan kolkuta en dan misschien mijn geboortestad en nog iets anders. 

Ik hoop alleen maar dat mijn mama en papa mee willen gaan. 

Omdat ik dit niet kan doen met vrienden. 

Dit is te persoonlijk. 

En dat deel van mij wil ik toch ook delen met hun. 

Alleen ga ik niet. 

Dat durf ik niet, zeker niet wat ik allemaal heb meegemaakt en al helemaal niet als je hoort hoeveel vrouwen er verkracht worden. 

Het zou wel tof zijn als iemand op bezoek zou kunnen komen. 

Maar dat is nog lang. 

Emotioneel vind ik het ook best wel zwaar. 

Ik weet niet als ik dat wel wil maar ik moet. 

Dat is ook een deel van mij dat ik beter moet leren kennen voor ik mezelf echt ken. 

Nu vooral sparen en omdat ik niet in kort naar India ga kan ik met mijn vriendin nog op vakantie gaan deze zomer

Gister een vacature gekregen en die vond ik niet zo interessant, dus heb ik gezegd dat ik die niet deed. 

Voelde me daar wel een beetje slecht bij want dan vragen ze je niet meer zeggen ze. 

Maar vandaag kreeg ik toch nog een vacature binnen van dezelfde opvang. 

Had ik maar ja gezegd want die was iets interessanter maar ook niet wat ik echt wou. 

Maar ik had geen ander werk en dan pak je dat maar aan. 

Deze middag ga ik zwemmen en op mijn voicemail 2 berichten voor werk. 

Het een waar ik al geweest was en waar ik het heel fijn vond en heel erg vond dat ik weg moest en het ander die hadden al 2x gebeld. 

Ik terug gebeld naar degene die ik het liefst wil en daar kan ik beginnen maandag. 

Voor een maand en misschien nog verlenging. 

Ben zoo gelukkig!! 

Ze waren me bijna kwijt maar goed dat ik daar nog kan. 

Papa zei je kan ook ergens beginnen en als je een andere vacature krijgt die je liever doet dan ga je naar daar. 

Maar zo zijn wij niet. 

Dat doen ze tegenwoordig zo zei hij. 

Haha hij zou dat ook nooit doen. 

Als je ergens aan begint maak je het af. 

Daar zijn wij mij opgegroeid en nu zegt hij dat wel maar moeten stoppen. 

Nee nee zo gaan we niet beginnen want dan wordt ik zo als al die ander die 100x van werk veranderen omdat er iets scheelt. 

Overal scheelt iets. 

Alhoewel ik nog niets gevonden heb waar ik nu ga werken. 

Ga echt met plezier werken. 

Kijk er zelfs al naar uit om daar te beginnen. 

En gister bang zijn dat ik maanden thuis zou zitten. 

Niets thuis zitten 3 jobaanbiedingen op 1 dag. 

Wat ben ik populair :-p 

Dit jaar ga ik nog eens op India reis. 

Hopelijk valt het nu beter mee dan de vorige keer. 

Normaal gezien moet het wel beter mee vallen. 

Ik ga deze keer niet alleen. 

Nu wil ik mijn weeshuis bezoeken en in mijn dossier kijken welke familie ik nog heb. 

In de papieren die ik gekregen heb staat dat er geen dossier is. 

Maar anderen zeggen dat er wel degelijk een dossier is. 

Er gaar een vriendin mee. 

Die zit wel nog in het middelbaar dus we kunnen alleen maar in de vakantie gaan. 

En dan ook nog alleen maar in de grote vakantie omdat in een ander vakantie te tijd veel te kort is. 

Tegen dat je god en wel daar bent kan je alweer vertrekken. 

Ik wil zowiso min 2 weken daar zijn zodat ik ook wat van de stad kan zien. 

Ik zag op internet dat je in het weeshuis van moeder theresa gewoon kan beginnen zonder eerst in te schrijven. 

Je meld je aan en je kan beginnen. 

Maar dit wil dan ook zeggen dat je voor alles alleen staat. 

Niemand die u de weg wijst in die grote stad. 

Op internet vind je veel info. 

Er is een plaats waar veel westerse mensen komen en dan kunnen we daar vrienden maken. 

We moeten ook niet elke dag gaan werken. 

Of we gaan voor of namiddag eens niet. 

Je kan zelf kiezen wanneer je gaat. 

Dat is ook wel tof. 

Dan kunnen we ook andere dingen gaan bezichtigen. 

Het lijkt me wel super leuk om dat met haar te doen. 

Hopelijk kan ze anders moet ik dat met iemand anders doen. 

Ik vind het moeilijk om die dingen te delen. 

Geen idee hoe de ander daar op reageert. 

Maar het komt goed. 

Ik hou nu maar genoeg afstand van iedereen zodat ik niet weer zo gekwetst wordt gelijk al die andere keren. 

Ook heb ik iemand nodig die me beschermd. 

De laatste keer alleen was echt geen pretje. 

Niet wetend waar je naartoe gaat, niet wetend waar je terrecht komt en bijna niets is fatsoenlijk geregeld. 

Maarjah we zullen wel zien hoe het loopt. 

Ik ben in ieder geval al gelukkig dat ik iemand gevonden heb die met mij mee wil gaan dit jaar nog. 

Het einde van mijn contract komt eraan. 

Dinsdag is mijn laatste dag. 

Hopelijk kan ik nog iemand anders vervangen. 

Het is daar zoo fijn. 

Heel goed voor mijn zelfvertrouwen. 

Ze willen me daar niet weg. 

Er zijn er verschillende die zeggen dat ik het zo goed doe. 

Ze willen me zelfs vervangen

Hoe goed voelt dat. 

Ik vind het daar ook heel fijn werken. 

Iedereen is heel open en sociaal. 

Als er iets fout gaat is dat niet erg. 

Ik krijg geregeld complimentjes dat ik het zo goed doe. 

Dat is toch heel wat anders dan op stage. 

Alleen maar negatieve commentaar. 

Nu is de druk ook weg en het team dat doet ook heel veel. 

Er kan gelachen en gegekt worden, maar als er serieuze dingen besproken moeten worden kan dat ook zonder ruzie te maken. 

Ik was deze week mijn maaltijdcheques op mijn vorig werk gaan halen en ze vroeg hoelang ik nog werk had. 

Tot volgende week zei ik en ze zieden dat ze me vanaf dan wel weer zouden bellen als er iemand vervangen moest worden. 

Ik dacht oh nee dat hoeft niet wat daar was ik niet zo graag. 

Daar was veel roddel en ik voelde mij niet zo op mijn gemak. 

Maar waar ik nu sta zou ik wel voor altijd willen werken. 

Ook toen er een terug kwam die ziek was geweest. 

Iedereen gaf die een knuffel en ik stond daar zo bij en zij gaf mij ook direct een knuffel terwijl ik die nog nooit gezien had. 

En een andere collega ook. 

Dat is toch fijn, ik ben deel van het team. 

Als ik fouten maak is dat niet erg. 

Op andere plaatsen ben ik altijd bang om fouten te maken maar omdat ik dan het gevoel krijg dat ik gefaald heb en het niet goed doe. 

Maar hier is dat helemaal niet zo. 

Het is daar echt fijn werken. 

Over 4 jaar gaat er pas iemand op pensioen, pff dat is nog veel te lang. 

Misschien heb ik tegen dan al een contract bij iemand anders. 

Vorige week begonnen met werken. 

Vrijdag telefoon gehad, maandag op gesprek en dinsdag kunnen beginnen. 

Het is er echt super!

Ik ben direct opgenomen in het team. 

Veel beter dan het andere team. 

Daar was alleen maar roddel en ze babbelde meer dan dat ze met de kinderen speelden. 

In dit team zit iedereen op dezelfde golflengte. 

En het is een heel open team. 

Ze aanvaarden je direct. 

Hier heb ik totaal geen faalangst. 

De woensdag had ik administratie. 

Heb toch wat foutjes gemaakt maar niemand maakte daar problemen van. 

Ze zeiden dat dat hun ook soms overkwam om de verkeerde uit te vinken. 

Ik heb toch al veel goede feedback gekregen, zeker dat ik het goed doe. 

En dat van verschillende mensen. 

Hoe leuk is dat. 

Vandaag was ik boven en blijkbaar zat er een kindje op de leuning van de trap maar ik was achterin speelgoed aan het opruimen en had het niet gezien. 

Mijn collega komt om dat te zeggen dat een ouder had gevraagd als er niemand boven was omdat er een kindje op de leuning zat. 

Toen zei ze je moet je dat niet aantrekken dat hij dat zei

Is toch wel tof dat ze zo met me begaan zijn. 

Ze leggen ook alles uit. 

En ik mag van de eerste dag alles doen. 

Ik ben gewon deel van het team en het is een heel tof team. 

Echt geen faalangst.

Hoop dat ik daar nog lang mag blijven.

Kerst kamp:

Na kerstmis op kamp geweest. 

Ik wou eigenlijk niet gaan maar moest er eens tussenuit, dan toch maar op kamp gegaan. 

Het was zoals ik verwachte. 

Mijn medemoni was er de helft van de tijd niet. 

Hoe vervelend is dat en ik weet dan ook nog van niets. 

De eerste keer dat ze dat gedaan heeft heb ik gezegd dat ik dat heel vervelend vind. 

Maar ik begrijp ook dat als het te zwaar wordt dat je dan ertussen uit moet. 

Laat dit dan even weten. 

Dan weet ik ook waar ik aan toe ben. 

Heb de groep eigenlijk op m'n eentje gedragen en dat was toch wel zwaar. 

Moet ook wel zeggen als ze er was heeft ze me aangenaam verrast. 

Dat weegde wel niet op tegen de tijd dat ze er niet was. 

De eerste dag heeft ze me wel ingelicht hoe het zit met haar, was ik wel blij dat ik het wist. 

Want ik had al wel opgevangen dat ze het moeilijk heeft op kamp maar toch. 

En dan moet ik ook nog voor kinderen zorgen die niet in mijn groep zitten. 

Ik vind het totaal niet kunnen dat kinderen rondlopen in het hartje van de winter met balarina's of een korte broek, laat staan geen sokke en een broek die op hun knieën zakt. 

Dat zijn basisbehoeften aankleden daar zorg je toch voor. 

Maakt niet uit als je nog maar 17 bent of niet. 

Dan de kinderen stil krijgen is nog zo iets. 

De andere groep kreeg hun kinderen niet stil wanneer het slaaptijd was. 

Ben ik mij er dan maar eens mee gaan moeien, toen waren ze toch stil. 

Ook op de gang heb ik mij gemoeid met een kind dat op straf zat en niet stil was. 

Er zijn kinderen die willen slapen en als er lawaai is gaat dat niet. 

Waarom zitten ze anders op straf? 

Voel me daar wel verveeld bij dat ik mij moei met hun. 

Maar zo een dingen vind ik dat niet door de beugel kunnen en er was geen hoofdmoni. 

Hoop nu wel niet dat ze van mij gaan vinden dat ik mij alleen maar moei, want dat is mijn bedoeling helemaal niet maar luisteren zullen ze. 

Maar goed dat mijn vriendin er was, en dat er bezoek is gekomen. 

Dat verlicht het toch wel een beetje en kan ik eens ventileren over iedereen die me dwars zit  

Mijn grote jongens waren de beste!! 

Ik mis ze zo hard. 

En zij gingen mij ook missen. 

Hoe lief is dat wanneer een kindje zegt, ik zal je missen of het was leuk op kamp met jou. 

Daarvoor ga je op kamp en niet voor de andere moni's

NYE: 

Van kemp recht doorgegaan naar mijn vriendin om NYE te vieren. 

Had er totaal geen zin in. 

Omdat ik zo moe was. 

Elke nacht ben ik moeten opstaan of wakker geworden en de laatste dag waren ze om 6u al lawaai aan het maken en dan door. 

Gaan en blijven gaan. 

Bij mijn vriendin klaargemaakt en naar haar vrienden gegaan. 

Daar bracht iedereen iets mee voor te eten. 

Heb de hapjes meegegeten en dan in de zetel in slaap gevallen. 

Alé veel slapen gaat daar niet. 

Maar toch ik hield het niet meer uit. 

Iedereen dacht dat ik vast aan het slapen was maar ik had er gewoon geen zin in. 

Dan zijn we naar het vuurwerk gaan kijken. 

We hebben ook nog moeten lopen om op tijd te zijn. 

Dat heb ik nog nooit meegemaakt. 

En dan een nachtje doorgedaan. 

We gingen in een danscafé 15€ en 2,5€ voor een drankje. 

Ik vind dat veel geld op andere plaatsen is het gratis inkom en heb je hetzelfde. 

Maarja het is maar 1x nieuwjaar. 

Tot 4u heb ik ht volgehouden en toen kon ik niet meer. 

Dan zijn we tegen 5u naar de trein gegaan. 

aangeraakt op plaatsen waar niemand u mag aanraken door 2 mannen en de 3e op de loer. 

En had mijn vriendin in de arm.

Hoe eng is dat. 

Daar durf ik toch niet meer alleen te lopen. 

Heb de schrik van mijn leven gehad. 

En dan moest ik nog naar zee. 

Mijn vriendin wou uitslapen. 

Tegen dat we bij haar thuis waren was het 7u. 

En dan de trein maar naar zee gepakt, ik durfde niet meer in de donker alleen ergens naar toe gaan. 

Zee:

Dus ik nog de ganse dag wakker gebleven. 

9u lag ik toch in mijn bed want ik kon niet meer. 

En dan een ontbijtje met zicht op zee om het nieuwe jaar te starten. 

Meer moet je toch niet hebben. 

Het was echt fijn om uit te waaien aan zee. 

En nu terug thuis. 

Emotioneel is het best wel zwaar, we slaan ons er wel door zeker

Morgen op gesprek gaan en als dat goed is heb ik vanaf woensdag werk voor een maand en misschien verlenging

Op tv komt een reeks over vind mijn familie. 

Ik zou graag op zoek gaan naar mijn familie maar ik weet niet goed hoe ik dat moet aanbrengen thuis. 

Het is een beetje raar. 

Mijn vriendin is er al helemaal mee weg. 

Zij vind het gewedlig. 

Ik ben gewoon een beetje bang voor wat ik ga tegenkomen. 

Als ik al geselecteerd wordt en hoe gaat mama en papa daarop reageren. 

Het was wel te verwachten dat we dat wilden doen maar toch. 

Ik vind het nogal moeilijk om daarover te praten. 

Ik weet dat ze me 100% steunen. 

Daar lig ik niet van wakker maar het is toch vreemd om zoiets te doen. 

Het enige nadeel eraan is dat je op tv komt. 

Maar langs de andere kant heeft het alleen maar voordelen. 

Ze zoeken alles voor u uit. 

Ze zijn er altijd voor u. 

Je moet alleen rekening houden met je eigen zonder dag er anderen bij zijn die ook iets anders willen doen. 

Want het zal wel een emotionele reis worden. 

EN dan ben je niet alleen maar ook niet met mensen die andere dingen verwachten. 

Je kan er terecht met al je vragen en ze staan er voor je. 

Daarom alleen zou ik het doen en de reis wordt betaald en alle dingen die je nodig hebt ginds wordt ook betaald. 

Hoe vet is dat. 

Als je alleen moet gaan zoeken moet je al het vliegtuig betalen een gids.

En weet ik veel wat er nog allemaal bij komt kijken. 

Morgen ga ik mijn moed bijeen rapen en het vertellen aan mama. 

Nu was eigenlijk al het goede moment maar ik weet niet hoe ik dat moet aanpakken. 

Dan maar wachten tot morgen.

Gemakkelijker zal het er niet op worden denk ik maar ik moet als ik dit wil doen. 

2014 moet mijn jaar worden waar ik sterker uitkom en de wereld ligt aan mijn voeten dan. 

Ik kan dan alles bereiken wat ik wil. 

Zo ga ik morgen ook tegen mama zeggen dat ik mijn eigen adoptiegroep ga oprichten. 

Daar gaat ze beter op reageren denk ik. 

Nu mijn moed bijeen rapen en vertellen. 

Het was een druk weekend. 

Vrijdag de hele dag op stap geweest en een deel van het geld van music for lofe gaan ophalen. 

8230€ hadden ze bijeen geblokt. 

jeej de kindjes zullen er blij mee zijn!

en dan 's avonds kerstfeestje. 

En ik had een peperkoekenhuisje gekregen. 

Super mooi en super lekker!!

Alhoewel zoo lekker vind ik dat niet, veel te veel creme au beure. 

zaterdag gaan werken en daarna met oma gaan winkelen en dan met de bende van kamp naar winterland. 

Het was super leuk! 

Dat is echt een fijne bende en voel me helemaal thuis. 

Na winterland bij een vriendin blijven slapen. 

Was ook super tof!