Hey, Na 2 weken in Ghana begin ik het hier wel gewend te komen. Ik ken de stad al en ik weet hoe ik de busjes (hier noemen ze tro tro's) moet nemen (en das nie zo gemakkelijk zoals in Belgie :-p). Ook de warmte kan ik beter verdragen. Het eten is hier echt heel verschillend, maar ik lust het wel. Veel rijst en witte bonen (enja, ik lust het). Maar het lekkerst vind ik de gefrituurde plantaan (dat lijkt een beetje op een banaan). Er is hier ook een speciaal gerecht dat foufou heet en dat ik geplette plantaan en njam (een soort aardappel). Het is eigenlijk moeilijk uit te leggen, maar ik heb fotos van hoe foufou gemaakt wordt en ik zal die zo rap mogelijk op me blog plaatsen
In het ziekenhuis wordt ik goed ontvangen door de andere verpleegkundigen, dokters en medewerkers. De omstandigheden waarin ze werken is heel verschillend. Er zijn geen deftige bedden en matrassen, de patienten krijgen geen eten of drinken, ze worden niet gewassen, er is geen privacy, er is geen toilet / douche, er is materiaal tekort,... Ik heb zelfs een muis of een rat gezien in mijn afdeling! Er is ook geen band tussen de patienten en de dokter/ verpleegkundigen. Dus daar moest ik me wel aan aanpassen, maar ik vind mijn eigen plaats wel in het ziekenhuis.
Mijn huisgenoot heet dus Pete, hij is een engelsman van Cambridge. We komen goed overeen. Hij blijft maar een maand, dus dan zit ik weer alleen in het huis. Maar ik ben echt niet alleen. Want iedere woensdag spreken we af met alle vrijwilligers die in de stad zitten. En daarnaast gaan we ook in het weekend gaan "travelen". Vorig weekend zijn we naar Takoradi geweest, waar een paradeiselijk strand ligt. Echt, zo mooi als in de films. En dit weekend gaan we naar een monkeyplace. Dat is een plaats waar veel apen zitten.
Als je hier door de straten wandeld, dan roept iedereen naar je. De eerste dag was dat echt vervelend, maar ik ben er aan gewend geraakt. Iedereen roept: ubruni (blanke) en nodigt je binnen in hun huis. Het zijn vriendelijke mensen. Het is hier ook echt veilig, ik je kan altijd alleen rondlopen en ik ben nog niet bestolen (maar ik ben ook voorzichtig)
Ik mis belgie ook wel. Vrienden en familie, mijn bed, goeie chocolade, ... Maar ik weet dat dat er allemaal nog zal zijn als ik terug kom, daarom geniet ik van elke dag hier!
Fotos zet ik zo rap mogelijk online! Vele groeten, Mieke
 "Smile"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
