Dag beste blogavonturiers,

Ik weet het, jullie hebben lang op jullie honger moeten zitten, het is veel te lang geleden, mea culpa, je le sais. Het risico zit erin dat dit ne lange gaat worden dus zet u comfortabel, haalt u een drankje en iets om te snoepen, ga nog even naar het toilet en bereidt u voor om mijn avonturen van de 3!!!! voorbije weken te volgen. Uiteraard moet ik hier bijzonder diep voor in mijn geheugen gaan graven en aangezien elke week hier zo kort lijkt is alles minstens even ingewikkeld op te halen als een gemiddelde les van Mevr Oana, de Hi'ers wel bekend. Er zijn ook nog andere elementen die het geheugen ondermijnen maar daar ga ik nu niet verder over uitweiden want er lezen kindjes mee.

We flitsen snel even terug naar 3 weken geleden.  Lees de vorige zin nu even opnieuw en probeer u te realiseren hoe lang dat duurt om terug te flitsen. Welnu, zo kort lijkt het geleden dat het 12 oktober was. De week leek te beginnen als elke andere week, jaja zelfs hier begint de sleur van elke week te wegen, dus maandagavond na de les snel iets eten en happy hour gaan vieren in de Irish pub met onze inmiddels grote en gezellig internationale vriendengroep. Iets waar Stefan heel fel naar uitkeek en wat gelukkig voor hem nog uitgekomen is ook. We maakten het zoals gebruikelijk niet te laat want we waren moe van het vele studeren het ganse weekend.

Maar meerdere feestelijkheden drongen zich aan. Dinsdagavond werden we uitgenodigd bij enkele spaanse chicas op een tapasavond en ook op facebook werd het al duidelijk er stonden bepaalden zaken te gebeuren. Uitnodiging voor verjaardagsfeestjes begonnen de ronde te doen. En zodoende hingen we eraan voor woensdagavond. Michael de duitser aka "Schumi" vierde zijn 26e verjaardag, jazeker wij zijn de groentjes hier tegenover al dat 20-ers geweld. De zaal op de benedenverdieping van Sévigné(andere residentie) werd gereserveerd en een uitzondering tot middernacht toegekend en toen kon het feest beginnen. Er werd veel gelachen en gezongen in alle talen die ons kleine Europa rijk is en drankliederen werden uitvoerig aangeleerd en uitbundig meegezongen. Na enkele verwoede pogingen, we moesten even wachten tot Stefan weer helemaal mee was, kende de belgen de tekst van een spaans voetballied en kon het concours beginnen. Belgen vs Spanjaarden, chicos vs chicas en ga zo maar door. De spanjaarden waren blijkbaar verrast door het enthousiasme van de belgen, onder aanvoering van mijn immer aanwezige stem eens enkele biertjes verteerd. En de belgen wonnen dan ook glansrijk de verjaardaglsiedjes-in-alle-talen-ronde ondanks de grote spaanse aanwezigheid. Ze waren werkelijk overrompeld door zoveel Belgisch geweld.
Bij hun spaanse liederen ging het gelukkig beter en konden ze zich beginnen meten. Maar zelfs middernacht komt veel te vroeg al  men zich amuseert en de nachtwaker kwam dan ook het feest op zijn climax sluiten. Het was echter beter voor ons want de woensdag hebben we les om kwart na 8 en dan heb je toch best enkele uurtjes slaap achter de rug.



Daarbij kwam dan nog dat de volgende dag er zich een volgend verjaardagsfeestje aankondigde, Amparo(SPA) had ook een feestje gepland, deze keer was het in onze eigenste "Beaulieu" te doen maar we waren tegelijk ook uitgenodigd voor een klasfeestje van 1 van onze vele masterrichtingen. Onze zwarte lesgenoot "Kofi" die we niet toevallig hebben leren kennen toen hij in de cafetaria een beker "koffie" over zijn laptop morste, stond erop dat we zouden komen. Met onze PR-relaties in het achterhoofd konden we niet weigeren aangezien we van deze lieftallige klasgenootjes nog nota's moeten lospeuteren. We zouden dus snel even ons hoofd laten zien daar en daarna snel terug naar Beaulieu om net voor middernacht de jarige nog te gaan kussen. Eigenlijk was dit overbodig aangezien we dit vorige avond al gedaan hadden na het feest van Schumi, maar in een kusgraag land als frankrijk gaan we graag mee met de plaatselijke gewoonten en gebruiken, van integratie gesproken.
Daar aangekomen bleek het om een zo goed als spaans onderonsje te gaan en het verwonderde ons dat ze nog niet weggejaagd waren van onder de ramen van de slapende fransen die de volgende ochtend zoals gebruikelijk om 8 u les hadden. Het bleek echter om de geduldige en naar de buitenlanders toe tolerante nachtwaker te gaan, bij onze goede vriend de brompot zou het zeker nie waar geweest zijn. Maar ook deze mens verloor zijn geduld met het toch wel vrij rumoerige volk dat de spanjaarden blijkt te zijn en bijgevolg werden we weggestuurd. Het feestje ging door tot in de vroege uurtjes zoals elke donderdag door ons lesvrije programma op vrijdag, met goedkope belgische streekbiertjes. Zelfs de spanjaarden beginnen fan te worden.



Ohja voor ik het vergeet nog even iets zeggen over een nieuwe les van finance die we sinds vandaag elke donderdag krijgen. Het is slechts 2,5 uur les, dit zijn we ondertussen gewend dus daar zijn we al over, maar ik blijf me verbazen over het schijnbare verbod op powerpointslides of zelfs ordinaire 90's overheadslides. Neenee de prof die ons les moet geven over efficient en economisch denken geeft les op zo ongeveer de meest inefficiënte wijze. "ja ik ben niet helemaal mee met de tijd, dus ik gebruik geen hulpmiddelen. Dit is de cursus..." Begint tal van definities af te dreunen. De moed zonk ons al in de schoenen want het ging beaucoup trop vite. maar na de 2e definitie pakte hij krijt en maakte aanstalten om te beginnen opschrijven. We dachten gered te zijn. Niet dus... De mens bleek te beschikken over een handschrift dat het slechtste van ons 4-en combineert, en da wilt al iets zeggen. Daarbij kwam dan nog dat als ge hem niet links zag beginnen schrijven, arabisch een heel lovenswaardige gok leek. De zware middelen drongen zich op. Stefan met zijn snelle pen maakt zijn vingers los en wij met ons 3en haalden als een echt archeologisch team onze beste codekrakers-skills boven om voor Stefan te dicteren. Dit hielden we zo'n klein half uurtje vol. De rest van de les was ubersaai en ik was al snel de draad kwijt, kopieren dan maar achteraf!!!

Zaterdag was zoals gewoonlijk uitstapjes-dag en deze keer beslisten we dat we naar Nantes zouden gaan. en met we bedoel ik de belgen. Enkelen van ons vaste uitstapjes-klikje stemden in (leve facebook om last-minute afspraken te maken!!) en voor 1 keer bleken de , weliswaar weinige, spanjaarden voor ons aangekomen te zijn. We haastten ons naar het loket, maar 13 min bleek te weinig om 15 treintickets af te printen. na wat getwijfel toch maar beslist om de Volgende trein te pakken aangezien er een late trein terug was. Het was een mooie stad om een namiddag rond te kuieren maar zoals het spreekwoord zegt: oost-west, thuis best!





We waren blij eens we terug in Rennes waren. We spraken af met Maria en Rosa(SPA) die ook mee waren naar Nantes om even later de bus te pakken naar het centre ville en in afwachting dronken we enkele warme pinten om toch wat in de stemming te raken...

We hadden een fantastische avond in 1 van de boîtes die Rennes rijk is en de avond ging door tot in de vroege uurtjes, op zijn spaans zoals de 'chicas' ons wisten te melden bij thuiskomst. Zondag rustten we uit van de vermoeiende dagen en uiteraard kon enig schoolwerk hier ook nie ontbreken.

Een week ging voorbij en een nieuwe week begon maar niet zomaar een week. het was de laatste week voor de allerheiligenvakantie. Ja het niveau is hier al gene vette en dan geven ze nog vakanties à volonté wat is me dat hier voor vreemde boel in frankrijk. Maar goed we kunnen er maar van profiteren en het aftellen kon beginnen. Vrijdags vertrokken we immers naar parijs met onze spaanse vrienden en vriendinnen, maar daarover later meer. Dinsdag waren we uitgenodigd bij Maria en Rosa (zie enkele regels hierboven) voor spaanse tortilla's. Het werd een supergezellige avond met spaanse hapjes en belgische leffe's.





Het begon nu echter stilaan door te dringen dat we zelf iets tegenover al dat spaanse geweld gaan moeten stellen. Gelukkig hebben we heel veel typische belgische hapjes die simpel en snel te bereiden zijn, NIET DUS! Maar da zijn zorgen voor later.

Aangezien ik de volgende ochtend los door de wekker ben geslapen doet me vermoeden dat het een leuke avond geweest is!!! Geen tijd echter om uit te rusten want woensdagavond was er een spelletje "Belgische Risk", ondertussen wereldberoemd in Rennes(details te verkrijgen op aanvraag, maar het belangrijkste is dat het spel quasi niet te winnen is; de Risk wint zichzelf), gepland met de 2 dames van gisteren, Kaat en Julie en Schumi in Sévigné.



De spanjaarden waren rijkelijk te laat en we moesten al maar zonder hun beginnen. Iets mis met de bus ofzoiets, ze waren er nogal onduidelijk over. Het werd een leuke avond met enkele fantastische anekdotes maar die blijven uiteraard op frans grondgebied onder het motto: ce qui se passe à Rennes, reste à rennes. Achteraf gingen we nog naar het centrum maar daar bleek alles ofwel gesloten ofwel gereserveerd voor privéfeestjes.

Nog 1 lesdag restte ons van de, ik zou zeggen welverdiende, vakantie, maar eigenlijk voelt het hier al 2 maanden als vakantie. Het was wel de alom gevreesde donderdag en deze deed eens te meer pijn, u weet wel dat van die laatste loodjes... De Risk had ook bepaalde sporen nagelaten die duidelijk merkbaar waren bij sommigen.

Maar goed we hebben de dag zonder kleerscheuren overleefd en we konden beginnen inpakken en voorbereiden voor 4 dagen Parijs die ons te wachten stonden. We hadden om kwart na 5 afgesproken om de bus te pakken zodat we om 6u onze trein zouden halen. Dit is alles netjes gelukt ondanks de korte nacht. Aangekomen in Parijs moesten we 20 minuutjes wachten op de spaanse delegatie die de volgende trein had genomen. We gingen naar de jeugdherberg om de tonnen bagage van de spanjaarden op te bergen en daarna kon de ontdekkingsreis beginnen. De groep bleek echter te groot en de spanjaarden te loom en te traag, een groep belgen van deze omvang (18 koppen, 36 benen) had allicht weinig tot geen problemen gegeven, met als gevolg dus dat iedereen al snel moe werd van het geslenter en gidsen Phil en Michiel het op hun heupen kregen van het gejammer(met Phil op kop!!). We splitsten op en zochten ons dan maar iets te eten in het gezellige Quartier Latin.





'S avonds gingen we terug naar het centrum om met z'n allen naar een discotheek te gaan. Ik die als eerste mocht gaan proberen werd al direct niet deftig genoeg bevonden(zelfs met bevallige spaanse dames aan onze zijde) en dat plan werd dus afgeblazen. Gelukkig kent Spanje heel spanje en bleken er dus heel wat "vrienden van" op Erasmus te zitten in Parijs. Op de Seine lag een boot waar een feestje werd gegeven en daar zouden we zeker binnen geraken. Het was inderdaad waar en nadat de spanjaarden onderhandeld hadden over de inkomprijs en de consumpties(het blijkt daar meer de gewoonte om dat te doen) hadden we een dolle avond. Voor enkelen werd het echter teveel na deze zware dag en meer dan een 3e van onze groep viel meebonkend op de zware bassen in slaap op de sofa's langs de kant... ONBEGRIJPELIJK!!! De rest feestte alsof hun leven ervan af hing en we hadden een fantastische tijd.

De volgende dag bezochten we de Champs-Elysées met Arc de Triomphe, waar een enorme troepenmacht van de speciale eenheden verzameld had voor 1 of andere herdenkingsplechtigheid. 30 combi's vol agenten werden er afgeladen om het verkeer te regelen tijdens de optocht!!!... een belevenis. Na hier wAt te lang te hebben staan rondkijken vervolgden we onze weg richting Eiffeltoren en toen begon de duisternis in te vallen. We repten ons weer richting Quartier Latin voor een gezellige maaltijd en later de avond bezochten we nog de levendige buurt rond de Moulin Rouge.






De laatste dag met de spanjaarden begon aan de Sacré-Coeur en het gezellige Montmartre gevolgd door een bezoekje aan Napoleon in de Dôme des Invalides. Hierna hadden de spanjaarden plots zin in een 4km lange wandeling langs de Seine-oever richting Eiffeltoren om de 300meters(jazeker wel degelijk DRIEHONDERD METER, Stefan) van de eiffeltoren te gaan bedwingen. Slechts enkelen voelden zich geroepen en na 2 keer een half uurtje aanschuiven, konden we genieten van een prachtig schouwspel. De aanschuiftijd was echter niet verloren, want we gaven de Spaanse chicas die ons vergezelden tot boven, ons was Stefan en ik, wat basisvocabulaire nederlands mee zodat ze zich toch wat uit de slag konden trekken tijdens de 4 dagen amsterdam die ze vervolgens gepland hadden.



Na wat oefenen werden enkele zinnetjes toch op een mee dan behoorlijke wijze uitgesproken. Uiteraard hebben we ook in de omgekeerde richting wat bijgeleerd gekregen, dus Mister V zal omvergeblazen worden door enkele stevige oneliners. Al blijft het de vraag of dat taalgebruik tot zijn courante kennis behoort. Bij onze terugkomst beneden begon er plots een slicht- en geluidsspektakel ter ere van "120 jaar Eiffeltoren". Echt prachtig, filmpje bij mij te verkrijgen. Na deze verrassing was de tijd van afscheid gekomen en ondanks de strubbelingen van de eerste dag, zorgde dat toch plots voor een hele leegte aangezien het toch best wel een levendig volkje is. 2 spaanse dames bleven achter aangezien zij de volgende dag richting ons eigenste bruxelles trokken. We hebben savonds met hen nog wat naar nachtelijk Parijs gekeken vanop de trappen van de Sacré-coeur met een flesje wijn. OOOOOH wat kan het leven toch schoon zijn!

Maandag wandelden we nog een keer de Champs-élysée af onder een weldoend herfstzonnetje en bezochten we de talloze autowinkels waarvoor deze avenue zo bekend is. Later pakten we nog de metro naar het kloppend hart van Paris: La Défense, leuk om een keer gezien te hebben, maar meer ook niet...



We bezochten nog Stefan zijn lievelingsplekje: de bibliotheek "François mitterand" en daarna was het stilaan tijd om op te krassen. We spoeiden ons naar het hotel om netjes 10 min voor vertrek van de TGV in Gare de Montparnasse aan te komen. We bekeken nog even de foto's, iemand kreeg bij het begin van ons bezoek het lumineuze idee om voor elk overbekend frans gebouw een ode-aan-Michael-Jackson-foto te nemen.







De volgende dagen was er hier maar weinig te doen en de studentenrestaurants waren gesloten, dus hebben we heel de week zelf lekker gekookt om wat ideetjes voor onze Belgische maaltijd, die we nog steeds moeten bereiden, uit te testen. Zo zonder spanjaarden in town was het toch maar stilletjes. Vrijdag kwamen ze echter terug in Rennes aan maar ze waren te vermoeid om nog iets uit te steken 's avonds. Bovendien was Stefan op verrassingsbezoek in Belgie (wie krijgt nu zoiets in zijn hoofd) en waren phil zijn ouder op bezoek. Het was dus maar redelijk triestig gesteld hier. Zaterdag beloofde daarentegen een knaller te worden. De spanjaarden beslisten om Halloween uitbundig te vieren en zo gezegd zo gedaan. We spraken af om 22H aan het parlement waar uiteraard nog geen spagnool te bespeuren was tegen half 11 toen we daar aankwamen. Tegen kwart na 12 kwam er echter wat beweging in het plein en kwam ene hele horde zobies en dracula's het plein opgerend, spaanse drankliederen scanderend. Ze haalden wat schminkstiften boven en na alle 3 een vipbehandeling te hebben gekregen waren we ook in thema.



We hebben veel plezier gehad en het was wederom een leuke avond, met dank aan onze McDo die 24/24 geopend is!
Na de zoveelste lazy sunday begon ik naar goede gewoonte tijdens de onbegrijpelijke les 'Politique Economique' aan de blog, maar deze is er op de korte tijd niet afgeraakt, zodoende ben ik hem nu na de 'Irish monday evening' aan het afmaken.

Het ophalen van al deze herinneringen deed me regelmatig lachen, terugdenkend aan die prachtige tijd, maar tegelijk beseffen we maar al te goed dat onze tijd hier stilaan fameus aan het inkorten is waardoor we ons de komende weken nog dubbel zo goed willen amuseren, maar meer daarover in 1 van de volgende episodes van mijn bangelijke avontuur hier in het superformiweldigeindefantakolosachtige Rennes!

Salut à tous et bisous

Michiel