Ik ben zo iemand die echt een hekel heeft aan werken. Oké nu heb ik ook niet de leukste baantjes gehad denk aan schoonmaken in een ziekenhuis, afwashulp en post bezorgen. Ze zijn ongeveer allemaal hetzelfde. Je werkt je te pletter voor een paar rondcenten. Maarja ik ben ook een arme student en van alleen je studiefinanciering kan je niet rondkomen. Nu werk ik bij een restaurant waar ik broodjes smeer. Voor de meeste wel bekend de La place. Als iets ondankbaar werk is is dat het wel. Ik heb nog nooit zo veel zeurende mensen bij elkaar gezien. mevrouw, zit daar boter op nee maar ik zie toch een saus zitten, volgens mij is dat boter wie heeft die broodjes hier gemaakt einstein, volgens mij ben ik dat en als u zo blijf zeuren zal ik dat broodje met mayonaisedressing persoonlijk in uw gezicht komen smeren Dat kan je natuurlijk niet zeggen maar ik heb vaak de neiging om iemand uit te schelden. Nog erger zijn de mensen die komen en niet weten wat ze willen. Eh mevrouw mag ik dat broodje misschien met kaas ipv ham? natuurlijk geen probleem En terwijl je dat broodje aan het maken bent veranderen ze nog 6x van gedachte. oh die saus lust ik niet, nee ik wil alleen komkommer geen tomaat, oh doe er anders toch maar een plakje ham op goed meneer hier is uw broodje zonder ham, met ham, met kaas, zonder honing mosterddressing, zonder tomaat maar wel met komkommer Het wil dan ook nog weleens gebeuren dat de meneer dan toch nog maar even bij de soep gaat kijken.
Op vrijdag avond is het het ergste om te gaan werken. Er komen dan altijd jonge mensen die voor het stappen nog even een broodje willen eten. Wij sluiten om 10 uur. Wat betekend dat je rond 9 uur al begint met schoonmaken. Toch komen er altijd om kwart voor 10 mensen binnen die nog per se een broodje willen. Ook deze keer. Een groepje jongens van 5 kwamen binnen gestrompeld type corpsballen. Je kon merken dat ze al aardig wat pilsjes naar binnen hadden gewerkt. 2 kwamen hard pratend op mij afgelopen. Zo meisje, en wat voor lekkere baguettes heb jij voor ons gemaakt Het leek mij het verstandigste om niks te zeggen dus ik wees. aah een lekker broodje met kip die is voor mij. Zn vriend stond nog te kijken en keek toen naar mij. Zeg, ik zie hier niks lekkers tussen kan je niet een broodje voor me maken? Dat dacht ik al. Sorry maar de keuken is gesloten na half 10 Oh nou dan wil ik jou wel op mijn broodje Zucht wat wilde hij hier nou mee te bereiken. Ik wilde iets heel lelijks terug zeggen, maar mijn baas stond een stukje verder met een collega te praten. Ik had vanochtend al een aanvaring met hem omdat gasten over mij geklaagd hadden dat ik er chagrijnig bij stond. En omdat ik nog in me proeftijd zit zou hij me in de gaten houden. Ik besloot dus netjes te zeggen dat ik werk en privé gescheiden houd. Dat was ook echt het domste wat ik kon zeggen. Het overhemd met stropdas zei niks terug maar draaide zich om en liep naar de andere 3.
Om half 11 liep naar buiten en wie stonden daar? Jaja, de achterover gekamde haren. Die ene van die broodjes kwam enthousiast op me afgelopen. Zo, nu is het privé tijd dus ga je met ons mee een borrel doen? Ik houd niet zo van borrelen, eerlijk gezegd Ik liep door naar de metro. Ze riepen me nog wat na iets van je kan ook voor mij komen werken ik heb veel meer geld en veel meer honger
