We nemen de ferryboot 9 hermanos om ons te laten overzetten naar het vasteland. De kapitein van de boot zit er rustig bij (sic) We wachten verder op de bus als een taxichauffeur ons een mooi aanbod doet. Hij zal ons voor dezelfde prijs als voor de bus naar Cancun brengen maar dat is "pech niet meegerekend". Bij het binnenrijden van de stad moet die zich aan de kant zetten omdat de motor stil valt en niet meer wil starten. Onze chauffeur is in alle staten en krijgt de tranen in zijn ogen, is volledig van de kaart, roept een andere taxi en wil die zelf voor ons betalen. Wij krijgen dat niet over ons hart en betalen onze verdere rit dan maar zelf. We krijgen allemaal nog een dikke knuffel van een gelukkige taxichauffeur. We lopen ons wezenloos te pletter op zoek naar een hostel en uiteindelijk vinden we er nog een waar de renovatiewerken nog volop aan de gang zijn. Een hotel helemaal voor ons alleen en zo goedkoop hebben we nog nooit gelogeerd.
Na een dag ontspanning hebben we onze reisvrienden Pol en Marijke naar de luchthaven vergezeld voor hun terugkeer naar Belgie. Deze avond vertrekken wij naar Orange walk in Belize. Wanneer we de volgende keer Internet hebben weten we niet dus tot binnenkort aan alle volgers.
Volgens "Trotter" een rustig eiland waar je alleen maar komt om uit te rusten en waar niets te beleven valt. We doen een wandeling langs en door het water. Daarna gaan we iets drinken in een bar op het strand wanneer plots iemand roept: brand! Samen met vele andere toeristen hebben we de brand helpen blussen. Raar hoe mensen plots samenwerken als er zoiets gebeurd. In de namiddag huurden we een golfkarretje waarmee we 24 uur mochten rondrijden.
De ruïnes waren indrukwekkend! Geen woorden voor!! Een nadeel, je mocht nergens op of in. We konden dus alleen de buitenkant bewonderen. Echt massatoerisme maar het stoorde niet echt zoals in Tulum. Later bezochten wer de grotten van Balancanche. Ze werden nog niet zolang Geleden ontdekt en er waren nog enkele voorwerpen uit de mayatijd. Die Grot werd gebruikt als seremonieplaats. Daarna reden we naar een cenote (een meer in een grot) waar we konden zwemmen tussen de vissen die aan uw benen komen pulken.
Vandaag naar archeologische site van Tulum. Zoals geweten is het mooi gelegen aan zee maar dat is dan ook ,samen met de talrijke leguanen die een zonnebad nemen, het belangrijkste. We verhuizen van de dormitorio naar een kamer voor twee. We willen nog een paar inkopen doen maar de winkel die op 500m afstand ligt blijkt uiteindelijk op 2 km te liggen. En zeggen dat er gratis fietsen te krijgen waren in ons hotel! Ze maken ons wijs dat er in Akumal veel schildpadden te zien zijn dus wij daar naartoe. Blijkt dat we die enkel kunnen zien als we gaan snorkelen. Vermits we dat geen van allen zien zitten maken we een wandeling over de rotsstranden. Later een spelletje gespeeld om de dag af te ronden.
s Avonds is er op de zocalo Veel bedrijvigheid, het heeft te maken met carnaval en het zou twintig minuten later beginnen. Vijf keer twintig minuten later komen er plots een aantal mensen met een doodskist aan. Blijkbaar zaten we te wachten op de begrafenis van carnaval. (te vergelijken met de popverbranding in Aalst en omstreken) Hier kennen ze aswoensdag nog want we zien heel veel mensen van alle leeftijden met een assekruisje op hun voorhoofd.
Chetumal is deze morgen verlaten dus moesten we op zoek naar ontbijt. Iemand stuurt ons naar de haven waar we zeker iets zullen vinden maar het restaurant gaat pas om negen uur open. Er naast is een grote winkel waar we broodjes en toespijs nemen maar aan de kassa zegt men dat we een kaart a la macro moeten kopen die ons vierhonderd peso s kost. We laten dus als maar achter en bestellen iets in het restaurant dat ondertussen open is. Daarna met de bus richting Tulum waar de prijzen de pan uit swingen voor een overnachting. We kiezen dan maar voor een dormitorio voor zes personen. We zitten er samen met twee meisjes, een van Chili en een van Uruguay. We maken nog een goeie wandeling van een zestal kilometer en morgen zien we weer verder.
Deze morgen vroeg aangekomen in chetumal, we zijn terug in de provincie Quintana roo dus uurwerk weer eens verzetten. We reserveren onze bus naar Tulum en bezoeken het museum van de maya cultuur. We werden ook uitgenodigd om het congresgebouw te bekijken . Prachtige muurschilderingen! We ontmoeten twee Amerikaanse vrouwen die ons de weg vroegen?!?! s avonds lekkere seviche gegeten en nadien genoten van een hele lange carnavalstoet.
Donderdag maakten we een tocht van een paar uur Door de jungle. Onze gids, Edgard komt ons oppikken in een voorhistorisch kevertje. Hoe we daar met zijn vijven in geraken is nu nog steeds een mysterie. Ongelooflijk leuk! Onze gids is zeer goed in zijn Job en is Nog grappig op de kop toe. Hij leert ons heel wat over bloemen en planten, ook giftige maar de enige dieren die we zien zijn mieren en termieten. Hij doet ons van de termieten proeven en we moeten toegeven dat ze lekker van smaak zijn. Ze smaken een beetje naar munt en naar noten. Na deze urenlange tocht over gladde stenen en kleine riviertjes, tussen struikgewas en langs restanten van mayagebouwen zijn we toch blij dat we de jungle weer achter ons laten.
's avonds in ons bed worden we verrast met een gratis concert. Zoals jullie misschien nog weten slapen wee in een hut dicht bij de jungle. Het begon met wat rare geluiden in de verte maar na een tijdje horen we oorverdovend gebrul van de brulapen in het oerwoud. Het leek alsof de apen rond cabana aan het vechten waren. In het begin echt wel een beetje angstaanjagend maar blijkbaar hoor je hun lawaai kilometersver dus. .. Geen probleem!
Een wandeling naar het museum van de mayageschiedenis waar we met onze ticketten van twee dagen geleden toch nog binnen mogen. Enkele spelletjes gespeeld en dan naar lifemuziek geluisterd in ons hotel. De taxi is besteld want we moeten de bus van elf uur nemen maar die komt niet opdagen. Gelukkig kunnen we met een vriendelijke mexicaan mee rijden maar wel achteraan in zijn pick up. In het busstation loopt het ook al niet gesmeerd want onze bus heeft drie uur vertraging. We kunnen direct mee met de grand luxe bus als we 94 peso's per persoon bij betalen.
Een bezoek gebracht aan de ruïnes van palenque. Je kan ze niet vergelijken met die van Uxmal, helemaal anders en heel imposant. Constant trappen lopen! Op het hoogste punt zijn we een tijdje blijven zitten om alles te bewonderen. Nadien zijn we naar Palenque gereden, een stad zoals vele andere. s avonds regelen we onze volgende belevenis.
Heel vroeg opgestaan want om vijf uur vertrekt de bus naar de watervallen Agua azul en Misol ha. t Is een vrij lange rit naar de eerste waterval en zoals altijd worden we heen en weer geslingerd. Wat al die lijnen op de straten doen geen mens die het weet. Voorbij steken in de bochten, over de dubbele lijnen, allemaal geen probleem. De watervallen zijn prachtig, heel breed en komende van verschillende hoogtes. Bij de waterval van Misol ha kan je er achter Door gaan. Pol en Manny hebben het gewaagd maar het water stond te hoog en moesten terugkeren. We vonden een onderkomen in een cabana (een hut voor vier personen)met badkamer en toilet. Er was ook een zwembad. Koud water maar lekker ontspannend. s Avonds een leuke babbel bij een paar liter sangria en dan naar bed.
Na busrit van een half uur komen we in de indianendorpen. We bezoeken eerst een dorp waar heel veel bloemen gekweekt worden en dat ijs ook te zien aan de vele serres en vooral in de kerk die vol bloemen staat maar nergens goud. Vandaar gaat het naar juanita s huis, een plaatselijke inwoner die ons laat zien hoe je tortilla s maakt van vier verschillende maïs soorten. Manny mag het ook eens proberen en het ziet er goed uit Tot ze het vast neemt een Dat ding volledig uteen valt. Dikke flop dus. We mogen ook proeven en krijgen ook een glaasje posh. Er wordt hier ook geweefd. We krijgen typische klederdracht te zien en mogen die ook even aanpassen om een foto te nemen wat we ook graag deden. Prachtig! Van daar trekken we verder naar een kerk waar allerlei rituelen worden opgevoerd. Een sjamaan zit samen met een familie die komt bidden op de vloer die bedekt ijs met dennennaalden. Voor hem staan een aantal flesjes frisdrank maar ook een flesje posh (plaatselijke sterke drank) en naast hem ligt een zak waar nogal veel beweging in zit (een levende kip dus) Na wat geprevel en een paar slokken posh draait hij de kip de nek om. Het best ijs niet direct dood en ligt daar nog wat te spartelen. Na nog meer geprevel wordt de kip terug mee genomen Door de familie en komt de volgende aan de beurt. Spijtig genoeg men we hier weer geen foto's nemen maar dit ijs iets dat we nooit meer vergeten. Als we buiten komen uit de kerk zien wee een massa vrouwen met baby's in hun armen in lange rijen staan wachten om voedselbons te ontvangen. Op deze manier maakt de overheid gebruik om controle te houden op hun familiale toestand. We zijn nog iets gaan drinken, hebben een broodje gekocht bij de bakker en een speciale koffie gedronken in de koffiebranderij en dan wandelen we terug naar ons hotel.
We wilden onze rugzakken in het hotel achterlaten omdat onze bus pas vertrok om kwart voor tien maar dat mocht niet. We laten ze dan maar achter bij de toeristische dienst op het plein. We bezochten twee musea, de eersten hier in mexico en gingen na een kleine regenbui een kleinigheid eten. in het restaurant zat èen grote groep studenten samen te zingen onder begeleiding van een gitarist. sfeer Tot en met!!! Op onze wandeling achteraf houden we precies trommelen. We gingen kijken en blijkbaar waren er een aantal mensen flamenco aan t dansen. Na ons applaus kregen we Nog een privevoorstelling. Echt knap!! Op tijd naar het busstation gereden en dan maar weer wachten. Onderweg stoppen we een aantal keer en dan plots politiecontrole. Er worden vier mensen uitgepikt voor pascontrole. Gelukkig was alles in orde en konden we verder rijden. In Palenque stonden we weer stil maar deze keer voor anderhalf uur. Het weer was Veel te slecht en dus te gevaarlijk om Door te rijden. Alhoewel, die chauffeur reed als een gek, we werden van de ene naar de andere kant geslingerd dus van slapen kwam al helemaal niks in huis. Toen we eindelijk aankwamen in San Cristobal regende het een was het berekoud. We vonden een leuk hotel met gedeelde badkamer buiten! Ijzig koud! Dat was goed voor een enkele dag. We hebben ons opgewarmd in een goeie wijnbar waar we Nog tapas bij kregen ook. We brengen onze was naar de wasserij en mogen alles na een paar uurtjes al terug ophalen. We bezochten twee maken waar we vier mango s kopen en 250 gr macadamia s, alles samen voor 40 peso s (ongeveer 2,38 euro) In ons hotel bespraken we de rest van onze reis en deden we ons tegoed aan onze mango s. Vadaag zondag vertrekken we na ons ontbijt naar de Sumiderkloof. Echt de moeite! Prachtige fauna en flora. We zagen krokodillen, apen en verschillende soorten vogels. Tot zover. ...
Na ons ontbijt vertrekken we richting Campeche. t Is ondertussen erg bewolkt maar wel warm. we zullen er een viertal uur over doen om op onze bestemming te geraken. Nu en dan regent het maar als we aankomen Is het weer voorbij. Hier Is niet echt veel te zien. we zoeken en paar hotels ut onze trotter maar die ervan zijn gesloten dus op zoek naar iets anders met onze zware rugzakken op onze rug. We vinden hotel Campeche waar we enkele jaren geleden ook geweest zijn. Het is een proper, betaalbaar hotel. s Avonds worden we vergast op een gratis concert voor de deur van de kerk. Morgenavond vertrekken we naar San Cristobal, een rit van 13 uur maar het kan natuurlijk ook langer zijn.
Deze morgen onze bokes opgegeten op een bank in het park. we nemen rond tien uur de bus naar Uxmal. Na een kwartiertje begint het te regenen maar dat duurt niet lang. We hebben onze picknick bij want ter plaatse is alles heel duur. (Altijd het zelfde liedje, als er iets te zien is gaan de prijzen ophoog) de vindplaats is de moeite waard! We moeten de bus terug nemen om vijf uur dus we keren op tijd terug want anders geraken we niet meer in ons hotel. We zorgen dat we om twintig na vier aan de bushalte zijn. We gaan Nog maar eens vragen of we op de juiste plaats staan en inderdaad de plaats is goed maar volgens die man kan je op de uren geen staat maken en dat ondervinden we! Om zes uur staan we Nog altijd te wachten. Ţwintig na zes komt er eindelijk een bus opdagen. De airco staat ijskoud, de inlanders hebben allemaal een dekentje bij en ze weten wel waarom. Wij hebben natuurlijk niks bij dus bibberen maar! Bij het uitstappen hebben we het direct terug warm. Na een hotdog of een hamburger en enkele biertjes terug naar het hotel. En daar voor de eerste keer in drie dagen geen koude douche. Lekker!!!!
Waar halen ze het uit? Het uur is s nachts veranderd in de provincie Quintana roo, dus waar wij waren. gevolg, we komen te laat voor onze bus en kunnen pas met de bus van 12 uur mee ipv om 10 uur. In Merida zeggen ze dat het allemaal gekken zijn in Cancun en dat die denken dat ze in Miami zitten. Hier in Merida is het elke zondag feest. Er wordt muziek gemaakt en gedanst tot laat s avonds. We hebben hier veel rondgewandeld en genoten van het prachtige weer.vandaag met de boot in celestun vogels gaan spotten.op de terugweg moesten we overstapen op een tuctuc, deze wou achteraf van die belgen wat geld aftroggelen, indien we niets gaven ging hij de politie er bij halen we zijn terug in merida en wachten nog steeds op de blauwe ventjes Morgen trekken we naar Uxmal. Tot later iedereen!
Na een vertraging van drie uur en een vlucht met veel turbulentie veilig aangekomen in Cancun. We dachten deze morgen toch een beetje uit te slapen maar daar is niks van gekomen. Blikbaar zijn de mexicanen veel rapper wakker dan wij dus heel vroeg heel druk verkeer. Niemand slaapt nog na zes uur. We hebben het vandaag rustig aan gedaan. Een beetje gewandeld langs het strand en een partijtje beachvolley gespeeld. Ikke he! (Manny) Voor de rest genieten we enorm van het warme weer. Vanaf morgen begint ons avontuur. We vertrekken dan naar Merida en van daaruit doen we een aantal uitstappen maar later meer daarover. Dikke knuffel aan iedereen ginder in het koude Belgie en tot binnen een paar dagen
Ja hoor, wij zijn ook weer van de partij. Nu we onze nieuwe internationale passen hebben, zijn we klaar om te vertrekken. Nog enkele weken en het is zo ver. We houden jullie op de hoogte van onze goede en minder goede dagen en hopen van jullie veel reacties te krijgen. Alhoewel we daar met de volle goesting zijn, doet het toch altijd plezier iets van het thuisfront te vernemen. Dus jullie weten wat je te doen staat. Alvast veel groeten Pol en Marijke
We nemen de ferryboot 9 hermanos om ons te laten overzetten naar het vasteland. De kapitein van de boot zit er rustig bij (sic) We wachten verder op de bus als een taxichauffeur ons een mooi aanbod doet. Hij zal ons voor dezelfde prijs als voor de bus naar Cancun brengen maar dat is "pech niet meegerekend". Bij het binnenrijden van de stad moet die zich aan de kant zetten omdat de motor stil valt en niet meer wil starten. Onze chauffeur is in alle staten en krijgt de tranen in zijn ogen, is volledig van de kaart, roept een andere taxi en wil die zelf voor ons betalen. Wij krijgen dat niet over ons hart en betalen onze verdere rit dan maar zelf. We krijgen allemaal nog een dikke knuffel van een gelukkige taxichauffeur. 
Volgens "Trotter" een rustig eiland waar je alleen maar komt om uit te rusten en waar niets te beleven valt. We doen een wandeling langs en door het water. Daarna gaan we iets drinken in een bar op het strand wanneer plots iemand roept: brand!
Vandaag naar archeologische site van Tulum. Zoals geweten is het mooi gelegen aan zee maar dat is dan ook ,samen met de talrijke leguanen die een zonnebad nemen, het belangrijkste. We verhuizen van de dormitorio naar een kamer voor twee. 
