Maandagmorgen vertrekken we naar Chiquimula. We rijden tot El Rancho waar we verbinding hebben naar onze bestemming. We komen aan midden op de enorm drukke groentenmarkt. Tussendoor rijden massa s busjes naar overal en nergens. Een hels kabaal van s morgens tot s avonds. We vinden een hotel aan redelijke prijs maar later blijkt er geen warm wáter te zijn. Op onze vraag hoe dat zit krijgen we als antwoord "alleen s morgens tussen vijf en acht" (niet dus) Een koude douche dan maar. Ook de dag nadien niks geen warm water.
Dinsdag vertrekken we heel vroeg naar Copan (Honduras) naar de archeologische site. We wisselen vier keer van voertuig en we zitten telkens tussen de groenten en fruit die van de markt naar de dorpen worden gebracht. Couleur local dus!! De grensovergang verloopt, tegen alle verwachtingen in zeer vlot. Uiteindelijk brengt een tuk tuk ons tot aan de site, die volgens ons, in vergelijking met andere sites, zijn 15 dollar absoluut niet waard is. De terugweg verloopt uiteindelijk even hectisch.
Woensdag gaan we richting Antigua via Guatemala city, een hele grote hectische stad. We worden geholpen door een vriendelijke man om ons van het ene busstation naar het andere te brengen gans de stad door. Uiteindelijk betaald hij ook nog eens de bus voor ons want je hebt een soort buskaart nodig die we natuurlijk niet hebben. Als we vragen waarom hij dat doet antwoord hij "omdat ik een goed kristen ben en ik dacht dat jullie verdwaald waren" Er zijn dus nog goeie mensen op de wereld die niet altijd iets in de plaats willen. We hebben hem natuurlijk de bus terugbetaald.
Donderdag We zijn nu in Antigua en deze stad is een hele verademing!! We lopen gans de stad door van kerk naar museum naar convento naar kroeg. Vele gebouwen liggen er nog zielig bij van de laatste aardbeving (1976). De dag is zo voorbij. Zondag is het hier Semana Santa, een processie die heel veel volk lokt. Tot zover onze belevenissen.
als we zondagmorgen opstaan is er geen elektriciteit. We vragen aan onze hotelbaas wat er aan de hand is en die vertelt ons dat de ganse stad zonder elektriciteit zit tot vijf uur s avonds. We kunnen het maar moeilijk geloven maar als we de stad in gaan staan er bij vele zaken generatoren te draaien. En dan bij ons maar zagen over een paar uurtjes stroomonderbreking.
Om half zes staat er ene met een hamer op de klok van de kathedraal te kloppen en... en ja hoor!! Er is terug elektriciteit dus doucheke pakken en haar drogen. Het kan allemaal zo'n deugd doen!
Deze morgen onze was weggebracht, daarna gaan we de kathedraal bezoeken. Later beklimmen we de Calvario 135 trappen weeral. Boven gekomen blijkt het kerkje gesloten want het is middag dus ik loop even naar de achterkant van de kerk. Daar ligt een man te rusten, hij staat recht als hij mij hoort aankomen en nodigt mij uit in een hangar. Daar is hij aan het werk aan de draagbare altaren voor semana santa. Uit de hand snijdt hij figuren uit isomo. (hij is al maanden bezig) Hij geeft ons een deskundige uitleg want hij neemt zijn werk echt ter harte.
Vrijdagmorgen...
s morgens om acht uur vertrekken we naar Champey. Op de lijst staat wat we allemaal moeten meenemen, handdoek, badpak, muggenmelk enz maar vooral energie. Ze duwen ons met zeven mensen in een minibus. Na een uur verlaat hij de hoofdweg en rijden we verder over een grindweg (het is zelfs die naam niet waard) Hij rijdt constant zig zag om de putten te vermijden maar eigenlijk lukt dat niet. Een uur lang hotsen en botsen we en slingeren we heen en weer. Daarna gaat het verder in een laadbak van een 4x4. Nog meer gebots en geslinger. We rijden over een brug waar een aantal planken aan ontbreken. (kippenvel!!!)
Endelijk, na nog een mooie wandeling van nog een uur komen we aan bij de watervallen waar je kan zwemmen. (vijf niveaus naar beneden)
Het is er heel erg mooi en het water is heerlijk maar zoals ze bij ons zeggen "het is het sop op de kolen niet waard"
En dus gaan we weer de 4x4 in op weg naar de grotten van Lanquin. Een uur lang in de grot glibberend van de ene steen naar de andere en hele hoge (maya)trappen. Dan weer terug in de minibus en op safari naar ons hotel. Onderweg gaat de chauffeur een paar keer zijn banden nakijken (niet echt geruststellend)
Zonder ons nog op te frissen gaan we in casa d acuna (3 sterren) vlug iets eten en kruipen dan steendood ons bed in.
Zaterdag
We slapen lang uit. We leggen onze trip naar El Rancho (richting Copan) vast en bezoeken de plaatselijke markt en het choppingcenter. We moeten regelmatig schuilen voor een regenbui. We maken er verder een rustige dag van.
Groetjes aan iedereen in ons thuisland en tot binnenkort.
we kruipen op tijd in ons bed want morgen om zeven uur nemen we weer de bus. Ik verschiet mij een ongeluk als ik een schorpioen langs de muur zie kruipen. Een hagedis of een spin(netje) tot daar toe maar een schorpioen!!!! Swa heeft het beestje een snelle dood bezorgd, hij klopte zo hard dat hij in twee stukken op de grond viel.
vijf uur dertig en we zijn al onderweg naar Tikal. Blijkt weer eens dat we ons ticketten veel te veel hebben betaald hebben. We trekken er alleen op uit met onze Trotter als gids. The site ligt midden in de jungle en we worden verwelkomd door vreemde vogels en andere dieren.
De site is enorm groot. Het ontgonnen gedeelte is 16 vierkante kilometer. Om de volledige site te zien heb je vier dagen nodig. Wij lopen zes uur rond en we hebben onze ogen uitgekeken.
We hebben prachtige tempels gezien en beklommen. We hebben genoten van het uitzicht en hebben ons laten overdonderen door de mystieke sfeer die er hangt. Dit is een van de prachtigste sites die we al gezien hebben. Zeker een aanrader!
Doodmoe maar tevreden sluiten we hiermee onze dag af.
Vandaag zondag is alles gesloten behalve een winkeltje dat op zondagvoormiddag open is. we doen dus inkopen voor een ganse dag en we kopen ook tickets voor de bus naar Guatemala (El Remate)
Hier en daar liggen nog een paar dronkenlappen te slapen. Voor de rest is de zondag hier doods.
Maandagmorgen is de stad weer vol bedrijvigheid, er liggen er nog een paar hun roes uit te slapen maar de meesten zijn weg. Ons busticket blijkt een ticket tweede klas te zijn (zelfde prijs als de bus eerste klas of is het omgekeerd?)
Onze rugzakken worden achterin het busje gegooid. Kort na ons vertrek komen we dwars door een kerkhof te rijden. Er zijn zelfs graven op de middenberm. (plaatstekort?)
Zijn ondertussen veilig de grens overgestoken en hebben ons goed geinstalleerd in "mon ami" guesthouse. Een hele verademing!!!!
We vertrekken s avonds (ook op tijd deze keer) naar Orange Walk in Belize. t is een beetje raar nu met zijn tweetjes. We missen de gezellige gesprekken met Pol en Marijke. (Dat die maar gaan werken dinsdag). Onderweg met de bus veranderen we van gedacht en vragen de chauffeur of we kunnen doorgaan naar Belize city en die maakt dat geen probleem van. we betalen een kleine opleg en dat is dat. We zoeken een hostel dat in de trotter staat maar we worden verwelkomt met de woorden "keep out or get shot" in t groot Op de muur geschilderd! We zoeken dus maar snel iets anders. Het hotel dat we vinden ijs redelijk goed. De bazin verwittigd ons om voorzichtig te zijn op straat en op onze vraag of het hier gevaarlijk is zegt ze: praat maar niet te veel tegen de zwarte mannen! Niet gemakkelijk anders want we zitten hier precies in Jamaika.
Wat een zee van verschil met Mexico! De voertaal is hier meestal Engels, sommigen spreken Spaans maar velen spreken Creools, Garifuna en broken up engels waar we dus niks van begrijpen.
Voor de middag bezochten we het Belize museum dat zich in een voormalige gevangenis bevind. Deze namiddag is er een "art festival" in de stad met veel Veel luide muziek, maar ook soms met heel meeslepende muziek zoals gammelan.
Er is een massa aan eettentjes en hier en daar wat "kunst"
vermits we verwittigd zijn van de onveiligheid s avonds kruipen we voor donker in ons kamertje. Morgen zien we wel weer verder.
We nemen de ferryboot 9 hermanos om ons te laten overzetten naar het vasteland. De kapitein van de boot zit er rustig bij (sic) We wachten verder op de bus als een taxichauffeur ons een mooi aanbod doet. Hij zal ons voor dezelfde prijs als voor de bus naar Cancun brengen maar dat is "pech niet meegerekend". Bij het binnenrijden van de stad moet die zich aan de kant zetten omdat de motor stil valt en niet meer wil starten. Onze chauffeur is in alle staten en krijgt de tranen in zijn ogen, is volledig van de kaart, roept een andere taxi en wil die zelf voor ons betalen. Wij krijgen dat niet over ons hart en betalen onze verdere rit dan maar zelf. We krijgen allemaal nog een dikke knuffel van een gelukkige taxichauffeur. We lopen ons wezenloos te pletter op zoek naar een hostel en uiteindelijk vinden we er nog een waar de renovatiewerken nog volop aan de gang zijn. Een hotel helemaal voor ons alleen en zo goedkoop hebben we nog nooit gelogeerd.
Na een dag ontspanning hebben we onze reisvrienden Pol en Marijke naar de luchthaven vergezeld voor hun terugkeer naar Belgie. Deze avond vertrekken wij naar Orange walk in Belize. Wanneer we de volgende keer Internet hebben weten we niet dus tot binnenkort aan alle volgers.
Volgens "Trotter" een rustig eiland waar je alleen maar komt om uit te rusten en waar niets te beleven valt. We doen een wandeling langs en door het water. Daarna gaan we iets drinken in een bar op het strand wanneer plots iemand roept: brand! Samen met vele andere toeristen hebben we de brand helpen blussen. Raar hoe mensen plots samenwerken als er zoiets gebeurd. In de namiddag huurden we een golfkarretje waarmee we 24 uur mochten rondrijden.
De ruïnes waren indrukwekkend! Geen woorden voor!! Een nadeel, je mocht nergens op of in. We konden dus alleen de buitenkant bewonderen. Echt massatoerisme maar het stoorde niet echt zoals in Tulum. Later bezochten wer de grotten van Balancanche. Ze werden nog niet zolang Geleden ontdekt en er waren nog enkele voorwerpen uit de mayatijd. Die Grot werd gebruikt als seremonieplaats. Daarna reden we naar een cenote (een meer in een grot) waar we konden zwemmen tussen de vissen die aan uw benen komen pulken.
Vandaag naar archeologische site van Tulum. Zoals geweten is het mooi gelegen aan zee maar dat is dan ook ,samen met de talrijke leguanen die een zonnebad nemen, het belangrijkste. We verhuizen van de dormitorio naar een kamer voor twee. We willen nog een paar inkopen doen maar de winkel die op 500m afstand ligt blijkt uiteindelijk op 2 km te liggen. En zeggen dat er gratis fietsen te krijgen waren in ons hotel! Ze maken ons wijs dat er in Akumal veel schildpadden te zien zijn dus wij daar naartoe. Blijkt dat we die enkel kunnen zien als we gaan snorkelen. Vermits we dat geen van allen zien zitten maken we een wandeling over de rotsstranden. Later een spelletje gespeeld om de dag af te ronden.
s Avonds is er op de zocalo Veel bedrijvigheid, het heeft te maken met carnaval en het zou twintig minuten later beginnen. Vijf keer twintig minuten later komen er plots een aantal mensen met een doodskist aan. Blijkbaar zaten we te wachten op de begrafenis van carnaval. (te vergelijken met de popverbranding in Aalst en omstreken) Hier kennen ze aswoensdag nog want we zien heel veel mensen van alle leeftijden met een assekruisje op hun voorhoofd.
Chetumal is deze morgen verlaten dus moesten we op zoek naar ontbijt. Iemand stuurt ons naar de haven waar we zeker iets zullen vinden maar het restaurant gaat pas om negen uur open. Er naast is een grote winkel waar we broodjes en toespijs nemen maar aan de kassa zegt men dat we een kaart a la macro moeten kopen die ons vierhonderd peso s kost. We laten dus als maar achter en bestellen iets in het restaurant dat ondertussen open is. Daarna met de bus richting Tulum waar de prijzen de pan uit swingen voor een overnachting. We kiezen dan maar voor een dormitorio voor zes personen. We zitten er samen met twee meisjes, een van Chili en een van Uruguay. We maken nog een goeie wandeling van een zestal kilometer en morgen zien we weer verder.
Deze morgen vroeg aangekomen in chetumal, we zijn terug in de provincie Quintana roo dus uurwerk weer eens verzetten. We reserveren onze bus naar Tulum en bezoeken het museum van de maya cultuur. We werden ook uitgenodigd om het congresgebouw te bekijken . Prachtige muurschilderingen! We ontmoeten twee Amerikaanse vrouwen die ons de weg vroegen?!?! s avonds lekkere seviche gegeten en nadien genoten van een hele lange carnavalstoet.
Donderdag maakten we een tocht van een paar uur Door de jungle. Onze gids, Edgard komt ons oppikken in een voorhistorisch kevertje. Hoe we daar met zijn vijven in geraken is nu nog steeds een mysterie. Ongelooflijk leuk! Onze gids is zeer goed in zijn Job en is Nog grappig op de kop toe. Hij leert ons heel wat over bloemen en planten, ook giftige maar de enige dieren die we zien zijn mieren en termieten. Hij doet ons van de termieten proeven en we moeten toegeven dat ze lekker van smaak zijn. Ze smaken een beetje naar munt en naar noten. Na deze urenlange tocht over gladde stenen en kleine riviertjes, tussen struikgewas en langs restanten van mayagebouwen zijn we toch blij dat we de jungle weer achter ons laten.
's avonds in ons bed worden we verrast met een gratis concert. Zoals jullie misschien nog weten slapen wee in een hut dicht bij de jungle. Het begon met wat rare geluiden in de verte maar na een tijdje horen we oorverdovend gebrul van de brulapen in het oerwoud. Het leek alsof de apen rond cabana aan het vechten waren. In het begin echt wel een beetje angstaanjagend maar blijkbaar hoor je hun lawaai kilometersver dus. .. Geen probleem!
Een wandeling naar het museum van de mayageschiedenis waar we met onze ticketten van twee dagen geleden toch nog binnen mogen. Enkele spelletjes gespeeld en dan naar lifemuziek geluisterd in ons hotel. De taxi is besteld want we moeten de bus van elf uur nemen maar die komt niet opdagen. Gelukkig kunnen we met een vriendelijke mexicaan mee rijden maar wel achteraan in zijn pick up. In het busstation loopt het ook al niet gesmeerd want onze bus heeft drie uur vertraging. We kunnen direct mee met de grand luxe bus als we 94 peso's per persoon bij betalen.
Een bezoek gebracht aan de ruïnes van palenque. Je kan ze niet vergelijken met die van Uxmal, helemaal anders en heel imposant. Constant trappen lopen! Op het hoogste punt zijn we een tijdje blijven zitten om alles te bewonderen. Nadien zijn we naar Palenque gereden, een stad zoals vele andere. s avonds regelen we onze volgende belevenis.
Heel vroeg opgestaan want om vijf uur vertrekt de bus naar de watervallen Agua azul en Misol ha. t Is een vrij lange rit naar de eerste waterval en zoals altijd worden we heen en weer geslingerd. Wat al die lijnen op de straten doen geen mens die het weet. Voorbij steken in de bochten, over de dubbele lijnen, allemaal geen probleem. De watervallen zijn prachtig, heel breed en komende van verschillende hoogtes. Bij de waterval van Misol ha kan je er achter Door gaan. Pol en Manny hebben het gewaagd maar het water stond te hoog en moesten terugkeren. We vonden een onderkomen in een cabana (een hut voor vier personen)met badkamer en toilet. Er was ook een zwembad. Koud water maar lekker ontspannend. s Avonds een leuke babbel bij een paar liter sangria en dan naar bed.
We nemen de ferryboot 9 hermanos om ons te laten overzetten naar het vasteland. De kapitein van de boot zit er rustig bij (sic) We wachten verder op de bus als een taxichauffeur ons een mooi aanbod doet. Hij zal ons voor dezelfde prijs als voor de bus naar Cancun brengen maar dat is "pech niet meegerekend". Bij het binnenrijden van de stad moet die zich aan de kant zetten omdat de motor stil valt en niet meer wil starten. Onze chauffeur is in alle staten en krijgt de tranen in zijn ogen, is volledig van de kaart, roept een andere taxi en wil die zelf voor ons betalen. Wij krijgen dat niet over ons hart en betalen onze verdere rit dan maar zelf. We krijgen allemaal nog een dikke knuffel van een gelukkige taxichauffeur. 
Volgens "Trotter" een rustig eiland waar je alleen maar komt om uit te rusten en waar niets te beleven valt. We doen een wandeling langs en door het water. Daarna gaan we iets drinken in een bar op het strand wanneer plots iemand roept: brand!
Vandaag naar archeologische site van Tulum. Zoals geweten is het mooi gelegen aan zee maar dat is dan ook ,samen met de talrijke leguanen die een zonnebad nemen, het belangrijkste. We verhuizen van de dormitorio naar een kamer voor twee. 
