Nu al twee weken geleden, kwamen papa en Simone op bezoek. Vermits papa z'n 12-megapixel-machien bijhad, heb ik het fotograferen aan hem overgelaten. Het voorbije weekend bracht hij Patrick in Melle een cd-rom, dus ... kan ik nu verslag uitbrengen over hun bezoek, geillustreerd met de juiste foto's!
Op donderdag 13 november kwamen ze toe. In StPancras eerst een koffietje en een kleinigheid eten, én natuurlijk een paar plaatjes schieten. Ik zal het nog één keer zeggen ... voor dat 12-pixel-machien is niks te hoog of te breed!
Vermits Simone toen met haar "botje" rondliep (een soort van afneembare gips die ze moet dragen om een stressfractuur in haar voet te genezen), was het op het gemak naar de tube stappen. Welkom in Woodside Park, ons stationnetje.
Het was ondertussen ook tijd om Marvin van school te halen .. en die was blij !!
Op vrijdag vertrek ik met O & O (oma en opa) richting Westminster, om daar de "Houses of Parliament" en "Big Ben" te bezichtigen en vandaar met de boot richting Tower te varen.
Dit is het zicht vanop de brug aan de Big Ben ... je ziet onder andere
St Paul`s Cathedral en de "Gurkin" of augurk, het gebouw van Suisse Re.
En dan .. Houses of Parliament en Big Ben.
"Big Ben" is de bijnaam van de grote klok die in de klokkentoren van de "Palace of Westminster" hangt. Veelal wordt er met die naam verwezen naar de toren zelf, maar dat is dus niet correct. De toren is de derde grootste vrijstaande klokkentoren van de wereld. Officieel is de klok gekend als de "Great Bell". Er gaan verschillende legendes over hoe ze aan de naam "Big Ben" is gekomen. Het zou zowel de naam kunnen zijn van degene die de opdracht voor het maken ervan heeft gegeven - Mr Benjamin Hall-, of ze zou ook genoemd kunnen zijn naar een toenmalig zwaargewicht boxer "Mr Benjamin Caunt". De klok, of `bell` in het engels, weegt 16 ton. Ze kreeg er nadien nog een broer bij, de "Great Paul" met een gewicht van 17 ton, die in de St Paul`s Cathedral hangt (te bengelen). Big Ben is zeker één van de meest visuele landmarks van Londen en Engeland.
Simone kreeg ondertussen een appelflauwte die we met plezier met een pannenkoek ongedaan maakten! Nog nakauwend en voorzichtig onze hete koffie opslurpend (in een kartonnen beker uiteraard!), gingen we aan boord van een sightseeing boot die ons naar de Tower zou brengen.
Aan de overkant zagen we de "London Eye". Het lijkt toch echt wel een reuze fietswiel! Hier een paar fotootjes en wat interessante weetjes!!
Interesting things you never knew about the London Eye
A TEAM EFFORT
It took seven years and the skills of hundreds of people from five countries to make the London Eye a reality
A VIEW FIT FOR A QUEEN
You can see around 40KM (25 miles) from the top as far as Windsor Castle on a clear day
FLYING HIGH
The London Eye welcomes an average of 3.5 million customers every year. You would need 6,680 fully booked British Airways Boeing 747-400 jumbo jets to move that number of fliers!
DING! DING!
The London Eye can carry 800 passengers per revolution - equivalent to 11 London red doubled-decker buses
HEAVYWEIGHT CHAMPION
Each of the 32 capsules weighs 10 tonnes. To put that figure into perspective, it's the same weight as 1,052,631 pound coins!
SLOWLY BUT SURELY
Each rotation takes about 30 minutes, meaning a capsule travels at a stately 26cm per second, or 0.9km (0.6 miles) per hour - twice as fast as a tortoise sprinting; allowing passengers to step on and off without the wheel having to stop
THE ONLY WAY IS UP
The circumference of the wheel is 424m (1.392ft) - meaning that if it were unravelled, it would be 1.75 times longer than the UK's tallest building - One Canada Square in Canary Wharf
TONNES OF FUN
The total weight of the wheel and capsules is 2,100 tonnes - or as much as 1,272 London black cabs!
UP, UP AND AWAY
The height of the London Eye is 135m (equivalent to 64 red telephone boxes piled on top of each other) making it the fourth tallest structure in London after the BT Tower, Tower 42 and One Canada Square in Canary Wharf
BLAST OFF
The spindle holds the wheel structure and the hub rotates it around the spindle. At 23 meters tall, the spindle is around the size of a church spire and, together with the hub, weighs in at 330 tonnes: over 20 times heavier than Big Ben
Voor zover "the London Eye"
Zoals gezegd bracht de boot ons tot aan de Tower. Daar werd net een deel van het terrein afgezet omdat er om één uur 62 geweerschoten zouden worden gelost ter ere van Prins Charles` 62ste verjaardag. Wat een prachtige kostuums dragen die officielen hier toch, hé!
Om Simone een paar kilometers te sparen, namen we hier een taxi die ons naar de overkant van de Thames bracht waar Patrick ons stond op te wachten om bij STRADA te gaan lunchen. Eerst nog een prachtige foto van de Tower Bridge, even vanuit een ander punt, vind hem wel heel mooi zo!
En dan eentje van "Michel en Simone" samen.
Tot hier voor dit artikel, zodadelijk het vervolg van deze vrijdag. <!--[if !supportLineBreakNewLine]--> <!--[endif]-->
Na onze lunch bij STRADA, gingen ik en Simone terug naar huis, want Simone had voor die dag genoeg metertjes achter de rug. Papa en Patrick gingen nog wat verder ....
Eerst en vooral passeerden ze langs Borough Market. Dit is een dagelijkse versmarkt waar je allerlei dingen kan kopen, gaande van verse vis, over bloemen tot koffiebonen! Je kan er natuurlijk vanalles proeven en op vrijdag kan je er zelfs raclette eten! Vandaar naar Tate Modern .... waar er tegenwoordig een gigantische spin te bezichtigen is.
Het is een werk van Louise Bourgeois, een francaise (mmm, waar zit dat ceecedieken hier verborgen in het qwerty-klavier?), en het bestaat uit brons, staal en marmer. Het werk heeft de naam "maman", hiermee verwijzend naar haar moeder die een weefster was. "Maman" toont de zorgzame aard van een moeder, ook verwijzend naar het feit dat spinnen slimme en creatieve beestjes zijn. De gigantische vrouwtjesspin draagt een zak met "marmeren" eitjes, wat het beschermende element van een moeder toont. Tot hier mijn kunstzinnige bijdrage! LOL
En dan verder over de "millenium bridge", die je al in een eerder artikeltje zag, naar de overkant, naar St-Paul`s Cathedral, waar papa en Patrick een klim deden naar de tweede richel van de koepel. Hier geen foto`s van bijgevoegd omdat het al ferm bewolkt was en begon te duisteren.
Vandaar verder naar "Bank", het financiële hart van Londen, waar ze "Leadenhall Market" binnenstapten.
"Leadenhall Market": een gerestaureerde, overdekte Victoriaanse gietijzeren markthall! Hoewel er hier op deze plaats al in de eerste eeuw voor Christus een forum was, werd de huidige glas-en staaloverkoepeling pas in 1881 ontworpen door Sir Horace Jones. Dichtbij Lloyds en de Bank of London en het hele financiële district, is het een populaire plaats tijdens de middagpauze. Tegen 1 uur kan je hier op de koppen lopen want eenieder vindt hier wel zijn gading in het aanbod van verse vlugge snacks! Vorig weekend zijn Patrick, Marvin en ik hier geweest ter gelegenheid van het aansteken van de kerstlichtjes. Niet dat dat zo spectaculair was, maar er was een leuke ambiance, veel volk, gluhwein, muziek ..... was best leuk om even in die sfeer ondergedompeld te worden!
Dat was het voor die vrijdag.
Zaterdag zijn we met z`n drieën, papa, Patrick en ik weer richting Londen centrum gereden. Marvin en Oma bleven thuis. Via Trafalgar Square gingen we voorbij Downing Street, waar je sedert de bomaanslagen niet meer in mag. Een beetje verder kom je aan Whitehall waar we de wissel van de "Horse Guards" zagen. Hier en daar aan gedenkstenen zagen we nog de bloemenkransen liggen van vorig weekend. 11 november wordt hier op zondag herdacht; oorspronkelijk ook als wapenstilstand of Armistice Day, maar nadien als Remembrance Day voor al wie is gesneuveld in een oorlog ... van de Eerste Wereldoorlog tot nu ... De bloemenkransen zijn echter vooral klaprozen of "poppies". Deze traditie werd gestart in 1921, naar aanleiding van een gedicht (zie hieronder) dat in 1915 werd geschreven door ene John McCrae,
een Canadese dokter, die in Frankrijk de soldaten verzorgde.
Je ziet dan ook al van een paar weken op voorhand mensen rondlopen met een klaproos opgespeld.
In Flanders Fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.
We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved, and were loved, and now we lie
In Flanders fields.
Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch, be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields
En dan ... de wissel van de wacht!!
Na Buckingham Palace gaan we richting Westminster Abbey. Eerst gaan we nog langs de achterkant van de Houses of Parliament en bewonderen daar een gigantische poort.
En hier een paar beelden van de zijkant van Westminster Abbey.
Op de laatste foto zie je een rij beelden, dat zijn de "modern martyrs", de christelijke martelaren van de twintigste eeuw. De tien standbeelden zijn bij de restauratie toegevoegd, de nissen waren leeggebleven
sedert de middeleeuwen. Onder hen onder andere slachtoffers van nazisme, communisme, verdrukking, tirannie en ongeloof .... Je ziet bv Martin Luther King Jr en Romero, de voor ons meest bekende.
Na een vlug lunchke bij alweer de volgende buitenlander, keren we via Leicester Square terug naar de tube. Maar wat zien we daar? Al zo dikwijls voorbijgestapt en niet echt gezien ...een "kantonale boom"!
Deze "Cantonal Tree" toont de wapenschilden van de 26 Zwitserse kantons.
Op 15 april 1991 werd deze plaats "Swiss Court" genoemd ter gelegenheid van de 700ste verjaardag
van de Zwitserse Confederatie, als een teken van de langdurige vriendschap tussen Zwitserland en GB.
En dan weer richting Woodside Park, met nog vlug een foto van de tube erbij!
Op zaterdag zijn we in de voormiddag nog gaan wandelen in een natuurgebied dichtbij ons huis.
Het resultaat: uitgeregend!!
Hoop dat jullie meegenoten hebben van het bezoek van papa en Simone.
In het voorjaar komen ze terug! Ze hebben de smaak te pakken.
