Helemaal in het begin van mijn reeks artikeltjes vonden jullie al foto`s van een afscheidsfeestje voor buren, vrienden en kennissen. Een paar weken erna deden we hetzelfde voor dichte familie, maar ... er gebeurde toen iets vreemds met de foto`s waardoor ik er dus geen enkele van kon publiceren. Onlangs zijn ze echter terug opgedoken (oef), dus ... hierbij even een flashback naar 18 juli, met de families De Block en De Bruycker!
Ons Titi wist toen nog niet wat haar te wachten stond.
En ja, ik kan het niet laten om deze er ook nog bij te plakken. Marjolein had toen een ontsteking aan haar oog en moest het warm houden. Hihi, een foto `by surprise`.
Jaja, ik wou per se Marvin ook es meenemen naar Harrod`s! Maar wat een vergissing om dat op deze zondag te doen, we hadden alle pech van de wereld ... Ons metrostation was gesloten wegens werken; de bus die ons naar East-Finchley bracht om daar dan "the tube" te nemen die reed verschrikkelijk traag en deed bijna anderhalf uur over een afstand die in je 10 minuten kan overbruggen; het radiosysteem van het metrostel waar we toen opzaten viel in panne, dus moesten we na een aantal stops allemaal uitstappen en de volgende metro nemen. Wat je normaal gezien op een uurtje doet, heeft ons deze keer 2 en een half uur gekost!!!
Maar de pizza was wel lekker en de pizzaman heeft mooie operadeuntjes gezongen!! For what it`s worth!!!
Hierbij vinden jullie nog wat sfeerbeelden van bij Harrod`s.
LEKKERS!!!!!
Hier zie je de Egyptische zaal ... een trappenhal van vijf of zes verdiepingen ... PRACHTIG!
Vermits ik nog een boodschap wou doen bij Fortnum&Mason, en vermist ik Marvin een stukje marsepein had beloofd maar we er bij Harrod`s niet direct hadden gevonden, gingen we dus nog richting Piccadily.
De etalage van Fortnum&Mason is een echt winterkunstwerk!! Heb er maar één foto van, maar elk raam was om het mooist.
En de marsepein ... die was ongelooflijk duur! Maar dat beseften we pas toen ons zakje al klaarstond, want in de toonbank stond niks geprijsd. Laat dit een lesje wezen! En, wat betalen we voor dit snoepje?
Goeiemorgen! Ik heb jullie weer even laten wachten, hoop dat dat niet tot `afvallers` leidt!
Vorige week donderdag ben ik onze eerste bezoekers, Jadranka en Dorien, gaan oppikken in Saint-Pancras Station! Dat is waar de Eurostar toekomt, hé. Vermits ik nog even tijd had voor de trein arriveerde, liep ik nog wat rond en heb een paar plaatjes geschoten. Het station ligt in een pracht van een hall, zoiets als in Antwerpen maar dan een pak groter. De benedenverdieping is de vertrek- en aankomsthall en je vindt er ook allerlei winkels en tea-rooms .... met heerlijke pannenkoeken met aardbeien, suiker en slagroom. Ik hoef jullie niet te vertellen wiens favoriet dat is, hé. Boven kan je de treinen zien toekomen en kan je lekker genieten van een glaasje champagne of een espresso in de champagnebar. Hier een paar sfeerbeelden ....
Tegen één uur kwamen Jadranka en Dorien dan aan! Dan met de metro naar Woodside Park en verder te voet naar ons huis. Jammer genoeg hadden we toen onze auto nog niet. Gelukkig is het maar een klein kwartiertje stappen. WELKOM in onze nieuwe thuis! Moet zeggen dat het even wennen was om extra volk in huis te hebben. Maar we waren blij om onze nieuwe uitvalsbasis met iemand te kunnen delen!
We zijn oa samen naar Harrod`s geweest. Dankjewel Jadranka, ik heb weer wat bijgeleerd. Ik dacht dat Harrod`s een keten was zoals Mark`s and Spencer, maar niks is minder waar. Voor wie het niet kent, Harrod`s is een gigantisch klasse warenhuis waar je ALLES kan vinden. Je loopt er in een prachtig interieur en vindt er verschrikkelijk dure merkartikelen. Heb er maar één foto van, voor meer info moet je maar eens op hun site surfen ... alleen, kan je je daar niet echt in de sfeer onderdompelen ... www.harrods.com
Als je naar Londen komt moet je hier echt een bezoekje brengen! Alleen ligt het niet echt waar de meeste toeristen komen, je moet je dus nog wel even verplaatsen met de "tube". Patrick en ik zijn er deze week een pizza gaan eten en hij was ook onder de indruk, hoor!
Iets soortgelijks, maar toch totaal anders is "Fortnum & Mason" ... Piccadilly since 1707 !! Je hebt die naam allicht wel al gehoord. Eveneens een warenhuis maar in een meer ouderwetse engelse stijl. Waar Harrod`s overweldigend is in zijn aanbod en interieur, is Fortnum & Mason qua uitstraling ouderwetser en typisch britse chique.
Oh ja, hier begin je je dus overal al in kerstsfeer onder te dompelen!!
Volgende twee foto`s zijn van een etalage van een dure klerenwinkel, wel knap gedaan hoor, dino`s maken met kapstokken!!
Vorige week mochten we naar de Belgische Ambassade om onze nieuwe Belgische identiteitskaarten. Na ontvangst met een hapje en een drankje kregen we een rondleiding ... oohhh nee, dit was maar "wishful thinking" ... niks ervan! Gewoon papieren ophalen en weg. Pfff, had me er toch iets anders van voorgesteld, zunne.
And, last but not least ...... In de metro hing volgende affiche, en die moet hier toch echt wel bij! De meesten onder jullie zullen wel weten waarom.
TOT DE VOLGENDE KEER en laat me gerust een reactie of boodschap na! Groetjes Mieke
Ook al weten ze absoluut niet hoe onze communautaire situatie in elkaar zit, (tja, is dat nu zo gek?) of welke taal we waar spreken, (verstaan jullie de nederlanders ook?) toch kennen ze hier wel onze Belgische specialiteiten.
België dat staat sowieso gelijk met chocolade, en loop je ergens op een marktje dan staat er gegarandeerd een kraam met "BELGIAN WAFLES"! En dat zijn dan onze warme suikerwafels. In België eten we die doorgaans gewoon "zo" op, hier echter niet. Hier kan je kiezen of je er een hoop chocolade bovenop wil, met eventueel nog slagroom, of je wil er eentje met aardbeien, suiker, of banaan .....of chocolade én banaan én slagroom?! Maar zeker niet "ZO"!
Toen ik vorige week boodschappen deed bij TESCO, een grootwarenhuis-keten, kwam ik iets heel speciaals tegen. Naast de frequent voorkomende Belgische florentijntjes (van bv Jules DeStrooper) vond ik die dag in het vleesconservenrek iets heel bijzonders: "Belgijski"!!!
Een uit Polen naar Engeland ingevoerde Belgische specialiteit: Belgian chicken pate!
Jadranka? Martine? Gert? Gontrode Heirweg-buren? Papa? .... Wie zit er daar nu eigenlijk aan de andere kant?
We zouden echt heel graag willen weten wie onze blog leest, dan .... weet ik ook voor wie ik schrijf, hé!
Dus ... JIJ die dit nu leest .... ga je eerst even naar het GASTENBOEK alsjeblief?! Of laat je me een commentaartje achter?? Gewoon je naam of een korte reactie, dat is gelijk, zelfs gewoon je voornaam ... (voor wie liever anoniem wil blijven)
MERCI!! en hou ook de teller in de gaten, als je de 1000ste bent, dan hoor je een extra commentaar te geven!!!! HIHI
Vandaag een toeristisch vervolgje op onze avonturen in "the UK".
Vermits Patrick vorige week een tweedaagse conferentie bijwoonde in Brighton, hebben Marvin en ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om er ook een dagje te vertoeven. Brighton ligt aan de zuidkust van Engeland. Neem de landkaart vast, zet een `pinneke` in Londen, bind er een touwtje aan vast en laat dat in zuidelijke richting (naar beneden) hangen en ... je komt vanzelf in Brighton terecht. Nu ja, met de auto was het op die vrijdagavond niet zo simpel. We hebben nu wel ondervonden dat vrijdag rond vier uur NIET het goeie moment is om je op de grote verkeersassen te begeven!
Brighton dus. Het weer was die dag zalig en dat zal je zodadelijk zien aan de foto`s die we maakten toen we aan het strand waren. Onze eerste stop was het "Royal Pavilion", een pracht van een koninklijke site!
Mijn eerste gedacht, toen we eromheen liepen, was dat de Moren daar allicht indertijd langs waren geweest en een duidelijke invloed in de bouwstijl hadden nagelaten. Niets is minder waar. De stijlen die we zowel vanbuiten als vanbinnen vonden, zijn overgewaaid met reizigers en kunstenaars. Wat dus vanbuiten Moors lijkt en zo uit Marokko geplukt kon zijn, ziet er vanbinnen helemaal anders uit want het overgrote deel van het interieur is gedecoreerd met oosterse taferelen, ornamenten, meubilair, verlichting, lambrisering ..... Je waant je werkelijk elders dan in het zuiden van Engeland, laat staan Marokko. "Chinoiserie" wordt die stijl genoemd. Er hangt een heel verhaal aan vast van George IV, die er als regent en later als koning van Engeland woonde. Wil je er meer over weten, en wil je ook graag FOTO`S VAN HET INTERIEUR zien, dan verwijs ik je graag naar "www.royalpavilion.org.uk" Zeker eens doen, ook al krijg je natuurlijk niet dezelfde overweldigende indruk als wanneer je de zalen zelf binnen kan stappen.
Maar genoeg binnen gelopen, nu vlug naar het strand en genieten van het prachtige weer!
In vergelijking met het kustplaatsje Southend-on-Sea, is Brighton een pak mondainer! Nog altijd wel naar Engelse normen natuurlijk, maar het verschil tussen het eethuisjes- en kraampjesaanbod, en tussen het publiek en de attracties was redelijk groot.
We stapten een eindje op de dijk. Aanvankelijk was het erg druk, maar hoe verder we weggingen van het centrum, hoe rustiger het werd. We stapten tot in Hove, een plaats die in toeristische brochures in één adem met Brighton wordt vernoemd. Waarom, dat weten we eigenlijk nog niet. Hier volgen wat leuke plaatjes.
Dan weer terug om, en je ziet hem in de verte al liggen, de Brighton Pier op te stappen.
We waren er de avond voordien al eens langsgeweest, toen was het daar rustig. En ik had Marvin beloofd dat hij een beetje geld aan de "flight simulator" mocht verkwisten. (tja)
Aan het begin van elk schooljaar worden er in de lagere school door directie en leerkrachten een Headboy en Headgirl gekozen en een aantal Prefects. Een "prefect" is een rolmodel op school. Zij dragen mee de verantwoordelijkheid om jongere kinderen te helpen en eraan te herinneren wat kan en niet kan, zowel op de speelplaats als in de gangen en klassen. Ze kunnen af en toe ook specifieke taken hebben zoals de school vertegenwoordigen op buitenschoolse activiteiten of ouders verwelkomen op opendeurdagen. Soms wordt aan prefects ook gevraagd om bepaalde activiteiten in goede banen te leiden en om te helpen bij schoolbijeenkomsten. Vorige week kreeg ik een mailtje van de algemene directeur waarin hij onder andere zei dat Marvin al een zeer goede indruk heeft nagelaten zowel op hem als op andere kinderen en ouders. Hij heeft nu een speld met "PREFECT" erop gekregen die hij elke dag op z`n das draagt!
Ik ben natuurlijk heel fier! Waar hij het vorige jaren moeilijk had om zijn plaats te vinden op school, wordt hij hier direct geapprecieerd voor wie hij is en wat hij doet. Dit geeft natuurlijk een enorme stimulans en het doet ons heel erg goed!
Vorige week heb ik er nog eens van geprofiteerd om met Patrick te gaan lunchen. Tja, da`s een voordeel natuurlijk als je hier woont, dat je gewoon de "tube" neemt en in centrum Londen je voeten onder tafel schuift!
Omdat ik nog wat vroeg was, heb ik nog wat kriskras door kleine straatjes gewandeld in de buurt van het metrostation. Tussen al die grote kantoorgebouwen vond ik plots een kerkje! Alweer eigenlijk, je vindt er wel regelmatig eentje verborgen tussen de hoge buildings, plots opduikend als je de hoek om gaat.
Het gekke aan dit kerkje is dat er een boekenwinkel in gehuisvest is. Het is eigenlijk een spiritueel centrum waar je dus boeken vindt maar waar ook lezingen en workshops daaromtrent worden gehouden. Best wel leuk eigenlijk om daar even rond te hangen, een intiem verheven sfeertje!
Ik heb er trouwens een boekje gekocht, kon het niet laten: "DO nothing to change your life. Discovering what happens when you stop." And "if you think this book is some quick fix, it will be as useful as an inflatable dartboard". Een uitnodiging om te vertragen, onze TODO-lijst opzij te leggen en te ADEMEN, en over ons te laten komen wat komt.
Okay. Het werd dan tijd om Patrick op te wachten. Samen zijn we de Thames overgestoken via de London Bridge en zijn bij STRADA gaan eten; een gezellige plaats voor een lekkere lunch mét ..... zicht op de Tower Bridge!!
We waren hier al eens eerder `s avonds, dat was PRACHTIG toen de brug dan ook nog eens extra werd verlicht.
Mijn excuses voor het lang uitblijven van een nieuw artikeltje. De laatste weken was er sowieso niet zoveel te vertellen, en daarbij komt nog dat het ook niet altijd rozegeur en maneschijn is en dat het een paar weken van wat ergernis en zoeken zijn geweest. Tot zover.
Dit weekend echter, brachten we een bezoek aan de universiteitsstad Cambridge. Eén van de redenen voor een uitstap was dat we een auto gehuurd hadden om eens het rijden op z`n brits uit te proberen. Dus ja, konden we er maar beter wat kilometertjes ervaring mee opdoen, hé. Maar da`s voor later.
Cambridge dus. Op ongeveer een uur rijden van North Finchley. Zoals in België was het zaterdag een prachtige herfstdag ...
Ideaal dus om op het gemak wat rond te wandelen en de bus op te "hoppen" om op die manier wat interessante toeristische info binnengelepeld te krijgen. Cambridge is na Oxford de tweede oudste universiteitsstad van Engeland. Het was zelfs nadat er een opstand was geweest in Oxford dat een groot aantal studenten zich was gaan verschuilen in Cambridge ... waardoor er dan daar ter plekke een universiteit is ontstaan. Cambridge huist in feite 1 universiteit waar 31 colleges aan verbonden zijn, die dan elk hun eigen werking en reglementen hebben. Daarnaast zijn er nog 4 aparte colleges van theologie. Alle oorspronkelijk zuiver mannelijke colleges zijn nu gemengd, terwijl er van de vier colleges die oorspronkelijk enkel voor vrouwen toegankelijk waren nu nog maar eentje gemengd is geworden. De volgende drie foto`s zijn van Kings College, het grootste van Cambridge.
Wie Gent een beetje kent weet allicht ook wat het gebouw op de volgende foto is.
En het gebouw aan de andere kant van het grasveld is een hotel waar John Cleese ooit nog werkte om z`n studies te betalen.
Je kan ook rustig op het riviertje vertoeven ... en je laten voortduwen OF zelf de stok in handen nemen. Het ziet er alleszins gezellig uit, moeten we volgende keer zeker eens doen!
Gisteren, zondag 14 september, is Marvin al op schooltrip vertrokken! De reden waarom ze dit zo vroeg op het jaar doen is "teambuilding".
Bestemming? Chateau de la Baudonnière in La Haye-Pesnel in Normandië Op zaterdagavond komen ze weer thuis. Behalve een aantal ludieke franse lessen, want uiteindelijk hoort deze trip ook thuis in het "franse curriculum" van dit schooljaar, gaan ze ook boogschieten, kanovaren, muurklimmen ... Hierbij een paar foto` van bij het vertrek. Voorlopig heeft hij al een goeie vriend in de klas, Olivier, ook net naar Londen verhuisd. (naast hem ook Oliviers tweelingbroer)
en oh ja, ons Titi die heeft hier haren draai al gevonden
Ik mag mezelf dan een goede chauffeur noemen (in onze taal is dat een "chauffeuse"), toch ben ik hier in Londen al een paar keer in dezelfde val gelopen. Jullie kennen allicht allemaal de betekenis van dit verkeersbord? En aan welke kant van de straat staat dat in België als je een straat niet in mag? Juist, aan de rechterkant. Hier natuurlijk, vermits ze aan de andere kant van de weg rijden, staan de verkeersborden OOK AAN DE ANDERE KANT VAN DE WEG! En het is me nu al een aantal keer overkomen dat ik een straat waar ik eigenlijk wil INRIJDEN, gewoon voorbijrijd of me zelfs omdraai en terugrijd als ik dat bord zie staan ... Eigenlijk mag ik die straat dan WEL IN, maar ben gewoon in de war omdat ze bij ons aan de andere kant staan.
Het zal vandaag zeker de laatste keer niet zijn geweest!!
Zo nu en dan wil ik jullie even rondleiden in Londen en we beginnen bij de Millenium Footbridge, ook wel de Wibbly Wobbly brug genoemd door de Londenaars. Deze voetgangersbrug over de Thames verbindt Bankside met "the City". De constructie ervan startte in 1998 en eigenlijk is dit de eerste nieuwe brug sinds de bouw van de Tower Bridge in 1894. Dit project kostte meer dan 18 miljoen pond. Toen de brug net was geopend, op 10 juni 2000, waren er blijkbaar problemen in die zin dat de voetgangers de brug konden voelen "wiebelen". Neenee, geen inbeelding! Bij de constructie ervan was door de ingenieurs over het hoofd gezien dat een voetgangersbrug een andere beweging ondergaat dan een brug waar gewoon verkeer over rijdt. Het links-rechts bewegen van het lichaam, door het stappen met twee benen (lol), zorgde voor een onverwachte laterale vibratie die door dat herhaalde bewegingspatroon telkens wordt versterkt. Als je dan bedenkt dat er de eerste dagen bijna constant 2000 mensen tegelijk op de brug stapten ... Aanvankelijk had men geprobeerd om het aantal voetgangers te beperken, maar dit zorgde voor files dus werd de brug na twee dagen reeds gesloten, wat veel publieke kritiek met zich meebracht omdat alweer een volgend "high-profile" Brits milleniumproject negatief in de kijker kwam. Na de heropening in February 2002 werd het "wobble"-effect niet meer gevoeld, maar de brug zal zich niet meer kunnen ontdoen van zijn spotnaam!
Hier nog enkele foto's .... Aan de Bankside van de brug bevindt zich het Tate Modern museum en aan de andere kant ligt St Paul's Cathedral. Onderweg heb je zicht op de Tower Bridge. Aan de linkerkant zie je Patrick z'n werk, het witte ronde gebouw dat in de breedte uitsteekt tussen die twee bruine torens. Onder één van die torens zit een treinstation van waaruit een brug naar de overkant gaat. Aan de overkant trouwens, onder de gewelven van die brug, bevindt zich NANDO'S, een restaurantketen waar je lekkere kipgerechten kan eten. Een aanrader voor wie onderweg is!
En? Wat denk je ervan? "Een plaatje", niet? Zijn eerste dag is goed verlopen. 's Morgens werden de nieuwe kinderen en ouders opgevangen in de "hall" waar we een koffie of een thee met een koekje kregen. We werden daar meteen gerustgesteld dat ze er alles aan zouden doen om onze kinderen een prachtige eerste week te bezorgen. Voor Marvin was het gelukkig niet ALLEMAAL nieuw, vermits hij hier in juni al een dag doorbracht. 's Avonds had ik dan al een vergadering op school want komende zondag .... vertrekt Marvin al voor een week naar Frankrijk!! Teambuilding noemen ze dat. Het schijnt een heel toffe trip te zijn, waar ze elke jaar doodop maar tevreden van terugkomen. Het wordt wel z'n eerste verjaardag dat hij niet thuis zal zijn!
Gisteren in de loop van de avond hadden we het over Marvins uniform en zei hij zoiets als ... : "moet ik dat morgen weer aandoen?" Voor de grap uiteraard. Maar ja, elke dag ... hij zal het zeker wel eens beu worden!
..... `t is te zeggen, Titi vertunneld! (tja, dat is nu éénmaal mijn woordenschat, hé)
Gisteren, maandag 1 september, hebben we ons poes meegebracht naar Londen! Nadat ze op zondag een ontwormingsmiddel en een middeltje tegen vlooien en teken kreeg, was ze paraat om mee het kanaal over te steken. (of eronder) Het eerste deel van de trip zat ze veel te miauwen. Tijdens de rit met de trein door de tunnel hebben we haar dan op onze schoot genomen om wat te kalmeren, en dat had z`n effect want de volgende twee uren zat ze heel rustig in haar `valiesje`. Vooraleer in te checken aan de Eurotunnel, moesten we haar paspoort laten controleren. Daarna konden we probleemloos de grens over, de douanebeambte zei gewoontjes "How lovely" toen ze Titi zag zitten en er werden verder geen controles uitgevoerd. Mmm, ik had het me iets lastiger voorgesteld.
Oh ja, 1 september,schooltijd! We wensen iedereen graag een prima start van het nieuwe schooljaar! Marvin die start pas volgende week maandag. Kom dan maar eens terug kijken, als je hem in z`n uniform wil zien!!
Sorry dat het wat langer heeft geduurd, maar hier zijn we weer! Er valt ook niet elke dag iets te vertellen en met ons mobiel internet moeten we een beetje opletten wat we doen.
Het voorbije weekend hebben we een uitstap gedaan naar de kust in Essex. Tuurlijk valt er in Londen ook allerlei te beleven, maar het is ook leuk om er eens met de auto op uit te trekken. Dus, naar aanleiding van een reclame die ik in de metro zag, even gaan surfen op www.realessex.co.uk en zo belandden we zondag in Southend-on-Sea. Dit stadje ligt op de noordelijke oever van het Thames-estuarium. Voor wie z`n aardrijkskundige kennis helemaal is verloren, een estuarium is een trechtervormige monding van een rivier in de zee. Southend-on-Sea is voornamelijk een toeristische kustplaats. Maar ... stel je dit niet voor zoals in Belgie, want het lijkt er in geen mijlen op. Er staan inderdaad kraampjes op de dijk, er is zelfs een heel pretpark gebouwd aan het begin van de pier, maar de sfeer van een Belgische kustplaats vind je er niet. Het belangrijkste van Southend-on-Sea is z`n "pleasure pier", een pier die 2 km lang het estuarium ingaat. Je kan ofwel tevoet ofwel met een treintje naar het verste uiteinde waar je dan een kiosk hebt met souvenirs, een tea-room en ook een basis van de maritieme reddingsdiensten. Al vier keer in z`n bestaan werden delen van de pier verwoest door een brand, de laatste keer was in 2005. Daar zie je nu trouwens nog de restanten van. Beide foto`s zijn getrokken vanop het uiteinde van de pier. Oh ja, ze hebben in Southend-on-Sea ook een Sealife Center, waar we wijzer zijn geworden als het gaat over koralen en krabben en zeesterren! Weten jullie bijvoorbeeld dat krabben zich hoofdzakelijk voeden met uitwerpselen van vissen? En dat wanneer een zeester de net naar binnengenomen mossel niet echt lust, ze die met eigen maag en al terug naar buiten spuwt? Heerlijk toch, die fijne vismenuutjes aan de Kust! SMAKELIJK!
Morgen komen Marvin en ik naar Melle voor een vijftal dagen, en Patrick vervoegt ons op vrijdag want dan komen ook Thomas en Marjolein voor het weekend. En maandag brengen we dan ons Titi mee naar Londen. Niet dat we hier nog geen huisdier zouden hebben, want elke ochtend komt er een eekhoorntje onze tuin ingelopen! Dat is hier niet ongewoon hoor, want als Patrick `s morgens naar het metrostation stapt, komt hij er ook telkens wel eentje tegen. We wachten nog altijd het moment van de beste fotoshoot af, maar hier hebben jullie toch al een idee ...
Vorige week donderdag zijn Marvin en ik de LONDON ZOO gaan bezoeken! www.zsl.org Hé, echt wel de moeite waard, we gaan er zeker nog heen! Het ligt ook heel praktisch voor ons, op de Northern Line, afstappen in Camden Town en dan wel nog een kwartier stappen. Hier zie je een foto van een aapje van drie maanden oud, echt een schatje! We hebben wel een kwartier staan kijken hoe het een grotere aap aan het plagen was en zich dan telkens weer bij z`n mama ging wegstoppen. Marvin zei nadien dat hij wou dat we konden terugkeren in de tijd en zijn zoals die aapjes .... De aanpak is heel anders dan in onze zoo van Antwerpen waar je alles van ver ziet (toch de laatste keer dat ik er was). Hier maak je het leven en het voederen van de dieren van nabij mee en krijg je telkens een pak interessante info. Bijvoorbeeld bij het voederen van de pinguins leerden we het verschil tussen een gewone pinguin en een "rockhopper". Grappig, die laatste kwam net van het cinemascherm, je weet wel uit de film ...... (mm, Marvin is hier niet en ik kan er niet opkomen, ik vul het later nog wel aan). Je ziet ook termieten letterlijk voor je ogen (zonder glas ertussen) hun werk doen en van een bos bloemen mét hun vracht naar de termietenheuvel trekken. In het Gorilla Kingdom kan je de Silverback bewonderen, net zoals in "Gorilla`s in the mist" met Diane Fossey. Mmm, stond ik toch even met grote ogen naar te kijken, hoor. Ze hebben ook heel mooie vogels, een vlindertuin zoals in Knokke en een roofdierenshow waar je een gier een slang ziet `afrossen`, ...
Je kan er gerust een hele dag toeven ... want tijdens ons bezoek van een uur of vier hebben we nog maar twee derden gezien. Een AANRADER!
Eerst en vooral wil ik zeggen dat het me deugd doet de bezoekersteller gestaag omhoog te zien gaan! Ik probeer het wat interessant te houden zodat jullie blijven komen. Voorlopig heb ik daar alleszins nog tijd voor.
Ik vertelde al dat we gisteren naar de "Fun Fair" zouden gaan in het nabij gelegen Friary Park. Dat is hier net om de hoek, vijf minuutjes stappen. Wat vonden we daar zoal? Een kermis uiteraard, gelijkaardig aan de belgische kermissen, met hier en daar een paar oubollige kraampjes tussen. Een beetje verder in het park stond er dan een grote tent met ernaast een kraampjes van lokale verenigingen die zichzelf promootten (? twijfelachtige verleden tijd, vind ik zo, laat me weten of het correct is), of leden probeerden te winnen of een rommelmarktje hielden. Uiteraard ook wat kraampjes waar je afrikaanse kip, "real dutch sausages" of "fine crepes" (pannenkoeken) kon kopen. Rara waar Marvin stond te likkebaarden! (Oh ja, over eten gesproken, de braadworst zelf was heel lekker, alleen zat ie tussen een nogal mals broodje) In de tent was er dan zoiets als een hobbybeurs, vervolgens een "babyshow" (wie heeft de mooiste baby of zoiets?), en wat verderop een fotowedstrijd en de ..... wie kweekte dit jaar "de schoonste patatten"-wedstrijd. Tja, geen verder commentaar op dit onderwerp. Om één uur was er spektakel van de "Vander Brothers". Dat was dus gisteren, zaterdag. Vanavond gaan we nog naar het vuurwerk kijken om 20u45 en dan is de tweedaagse funfair voorbij.
Vandaag hebben we nog iets nieuws ontdekt, een stadje genaamd St-Albans, op ongeveer twintig minuten rijden van ons huis. Onze overbuurvrouw Fia had het deze week vermeld dus zijn we maar es gaan kijken. Het is de vroegere romeinse stad Verlamion en je vindt er overblijfselen uit de preromeinse en romeinse tijd en uit de middeleeuwen. Op bijgevoegde link kan je iets lezen over de geschiedenis ervan. http://www.imp-press.co.uk/stalbans/pdf/history.pdf Wat wij zijn gaan ontdekken is het grote park dat ze daar hebben. We gaan er zeker eens terug naartoe voor een picknick en wat voetballen en ravotten! De foto`s spreken voor zich.
Tot zover voor vandaag! (oh ja, de gang is nu ook al in orde ...) (en over bezoekers zal ik nu niks meer zeggen!)
