Het zwart monstertje is een Tazmaanse duivel die met uisterven bedreigd zijn door een gezichtskanker ziekte. Men kweekt in de Taronga Zoo resistente exemplaren om ze daarna in het wild terug los te laten in de hoop de kanker te bestrijden.
Terwijl we dit typen zijn onze laatste uurtjes in Sydney aan het aflopen. Zoals we dus al verteld hadden zijn we 1 dagje eerder hier toegekomen met onze campervan om al op voorhand de zoo te zien en zo een extra dag te hebben in de stad. Wat vooral heel uniek was aan de zoo was het feit dat je van daaruit prachtige zichten had op de stad zelf. We hebben zo voor het eerst het Opera House gezien.
Om er te geraken was wel hectisch. Dieter had per ongeluk een verkeerde afslag genomen en zo kwamen terecht op de Harbor Bridge wat voor Melanie wel de max was maar voor de chauffeur wat minder. We hebben ook een vogelshow & zeeleeuw show gezien. Al bij al een aangename dag. Zijn dan die avond de rand van de stad ingereden, het leek alsof we in China Town zaten, hebben daar dan voor het eerst shushi gegeten die via gekleurde schoteltjes op een lopende band voorbij passeerden. Elk kleur van schoteltje had zijn eigen prijs en zo kon je kiezen wat je at. Was een unieke ervaring en vooral lekker.
De dag erna zijn we dan toegekomen in ons hostel in het centrum van de stad. Voor het eerst in 3 weken weer in een echt bed slapen deed deugd. Het hostel zelf is ook zeker de moeite. Die dag zijn we dan op wandeltocht gegaan door de stad. Hebben daar door Hyde park & de botanische tuinen gewandeld richting Opera House. Daar hebben we dan een begeleide tour om zo een het interieur te bekijken. Hebben zelfs het geluk gehad een aantal repetities mee te kunnen volgen. Een heel indrukwekkend gebouw die zijn tijd ver vooruit was. De architect Jörn Utzon heeft wel nooit het afgewerkte gebouw zelf kunnen zien, tijdens de bouw van het opera house is hij ontslaan geweest en uit koppigheid heeft hij nooit ernaar willen terugkeren.
Die avond zijn we dan naar de vlakbij gelegen haven (Darling Harbour) geweest waar de grootste Imax Cinema ter wereld is. Cinema freaks als we zijn konden we het niet laten om daar een filmpje mee te pikken (Inception). Het was zelfs zo indrukwekkend dat we de dag erop nog eens geweest zijn naar een 3D reportage over de reparaties van de Hubble telescoop.
Dag 2 in de stad hebben we een toertje gedaan met de monorail en daarna het Sydney Aquarium bezocht, waar we onder andere veel haaien en zeeschildpadden gezien hebben die Dieter tijdens zijn duiken spijtig genoeg niet kunnen ontmoeten heeft omdat het geen broedseizoen is en ze daarom nu niet te zien zijn. Daarna zijn we 80 verdiepingen omhoog gegaan in de Sydney Tower om van daaruit prachtige panorama's over de stad te zien. We hebben daar dan een uurtje gewacht om zo ook de zonsondergang en de stadsverlichtingen te zien.
Op onze laatste dag (gisteren) zijn we dan naar de Rocks geweest. Het oudste gedeelte van Sydney. Was daar een gezellige drukte met vele marktkraampjes en hebben ook de Harbour Bridge van dichtbij bezocht. Daarna namen we een ferry naar de overkant van de brug waar er zich een kermis met attracties uit circa 1930 bevond. Was een grappige sfeer met alle oude bordjes en versieringen en typische circusmuziek. Daarna zijn we in China Town naar een winkelcentrum geweest om Melanie een plezier te doen. Shopfest!
Nu zitten we hier nog in het Hostel, gaan straks terug japans eten (is hier veel goedkoper dan in België, en het is gezond en lekker) en daarna om 14u gaan we naar de luchthaven waar we 3u later onze vlucht nemen naar België. Zouden ongeveer toekomen de dag erop rond 15u.
Voila, onze reis en blog zit erop. Nogmaals bedankt voor alle toffe reacties en see you in real life!
Hallo iedereen, zitten weeral in macdo land in een klein somber stadje middenin de Blue Mountains. Hebben juist de reacties van iedereen gelezen, echt tof, verlangen al om jullie in levende lijve terug te zien. Reacties waren grappig en leuk om te lezen, merci. Ja Sammy het water in de toiletten spoelt hier inderdaad door naar de andere kant. De eerste wc's die we tegenkwamen in het begin van onze reis hebben we dit gechecked. ITS TRUE! oohh the madness...
Nu even terug naar onze reis. In Iluka verbleven we op een toffe camping midden in een vissersdorpje en vlakbij de zee. Hebben daar in het vlakbijgelegen "World Heritage Rainforest" gewandeld en mooie panorama's gezien (wat we nog steeds niet beu gezien zijn ). Hebben daar ook voor het eerst tussen de vissers pelikanen gespot. Later die dag zijn we doorgereden tot in Nambucca Heads, ook een mooie camping vlakbij de zee en een speciale "Rock Wall" waar alle creatieve toeristen met verf en borstel zich uitgeleefd hebben. (zie foto's)
De dag erop bezochten we ons voorlaatste nationale park van deze reis namelijk "Booti Booti", Dieter hoopte hier veel booty te zien, maar heeft het moeten stellen met prachtige stranden en azuurblauwe zee. Tot nu toe de mooiste blauwschakeringen in de zee die we gezien hebben. Daar hebben we voor het eerst gebruik gemaakt van de "barbies" die je hier in ieder park kan terugvinden. (ook zie foto's)
Nadat ons buikje vol zat zijn we doorgereden tot Seal Rock, volgens de Lonely Planet een pareltje aan de kust dat de inwoners graag geheim houden. Dit boek kreeg gelijk want we hebben daar een beklimming gedaan tot de vuurtoren en van daaruit een van de prachtigste zichten ooit gezien. Normaal gezien kon je daar walvissen spotten maar tot nu toe hebben we alleen maar wat waterspetters gezien tijdens onze trip naar het rif. Er waren 2 woningen van gezinnen van torenwachters die men gerestaureerd heeft en waar je nu kon in logeren. Wilden dit onze ouders cadeau doen maar de vliegtuigtickets zouden wat gepeperd zijn.
Die avond heeft Dieter zijn zenuwen getest door een "verboden" rit te maken over onverharde wegen tot in een "free bush campingspot" die middenin het natuurreservaat lag. Jammer genoeg verhuurden ze daar ook vakantiehuisjes waar er juist een verjaardagsfeest aan de gang was met valse karaoke zangers die het moment een beetje verpest hebben. Ook bleek dat het daar alles behalve gratis was, je mocht gewoon zelf je campingplekje uitzoeken en kampvuur maken (alleen met het hout die ze verkochten natuurlijk). We hebben dan maar lekker wat hout verzameld uit de bossen en ons eigen vuurtje gemaakt.
Gisteren zijn we vertrokken naar de Blue Mountains (waar we nu nog steeds zijn). Weeral prachtige zichten met wat flarden mist ertussen. Is hier ook ondertussen al heel wat kouder geworden met af en toe wat motregen. Hebben vandaag een afdaling gedaan op een oud spoor van vroegere mijnwerkers. De afdalinggraad is 52% , de steilste ter wereld. Natuurlijk was dit een gigantische trekpleister voor alle aziatische toeristen. Ze hebben zelfs bij het vertrek van het treintje het Indiana Jones themalied gedraaid (beetje fout).
Het stadje (Katoomba) waar we gisteren en vandaag zaten was heel speciaal qua sfeer. Veel oude geveltjes, boetiekjes en pubs in art deco stijl. Nu rijden we door naar Sydney waar we normaal morgen de zoo zullen bezoeken. Zijn hier een dagje eerder dan gepland zodat er ons nog wat meer tijd rest in Sydney.
Misschien zullen we daar nog ergens de tijd vinden om deze foto's ook op onze blog te zetten. We doen ons best!
). Hebben daar ook voor het eerst tussen de vissers pelikanen gespot. Later die dag zijn we doorgereden tot in Nambucca Heads, ook een mooie camping vlakbij de zee en een speciale "Rock Wall" waar alle creatieve toeristen met verf en borstel zich uitgeleefd hebben. (zie foto's)
