Schrikbarend hoe een cultuurverleden - onafgezien van je religiositeit of levensvisie in het algemeen - verloren gaat als je Vanthilt in zijn Villa in Dendermonde vanavond hoort zeggen wat voor antwoorden je krijgt als je vraagt wat Pinksteren precies betekent! Het lijkt mij alsof je morgen zou vaststellen geen antwoord meer te krijgen op de vraag hoeveel twee maal twee is... of is dit overdreven? Wiskunde heeft toch ook te maken met onze Griekse beschaving, net als het Pinksterverhaal ooit in het Grieks overgeleverd werd! Is een dergelijke evolutie qua algemene kennis normaal te noemen of mag het ergens pijn doen aan te voelen hoe een nieuwe generatie niets meer meedraagt van wat ooit ons boeide en samenhield.
Naar talloze andere weblogs gekeken en van elke
weblog, leer ik graag iets: ideeën, concepten, kleuren, vormgeving! Interessant
hoe anderen hun wereld zien en interpreteren; wat een veelheid aan waarheden.
Totaal iets anders dan het idee van de absolute waarheid! Een concept dat mij
al jaren bezighoudt, om niet te zeggen een heel leven. Zo ook de gedachte waar
ik op stootte en waar ik, na het wat aangepast te hebben, wel wat voor voel:
Face
book exclamations are for lonely people who need reactions!
(uit
de weblog whoppingdoodledoo; zomaar overgenomen zonder toestemming te vragen
aan de eigenaar! oei, wat nu gedaan?) Moet of kan dit ook gezegd worden van
webloggers? Ik, althans, schrijf dit enkel voor mezelf en zelfs al zou er geen
enkele reactie op komen, kan ik daar best mee leven! Ik zie deze weblog eerder
als een soort van agenda, een soort van systematisch catalogeren van ideeën
voor en van mezelf.
Wat blijkt? Eens je de trotse eigenaar wordt van een klein kattenjong, wordt iedereen rondom jou kattenspecialist: de exacte leeftijd, de juiste voeding, de fijnste verzorging- en verzorgingstechnieken, materiaal en speelgoed allerhande, ... worden je gratis ter ore gebracht. Word je veel wijzer? Nee, want de meeste raadgevingen spreken zichzelf prachtig tegen - terwijl mijn flinke kater nu over het toetsenbord loopt! - en is mijn poes volgens de ene, zes weken oud en volgens de andere, tien. Moet volgens de ene, mijn gitzwart, groenogig huisdier, Rouen - dat meer en meer spinnend en ronkend interesse vertoont voor mijn computer, teveel zelfs ! - vast voedsel, volgens de andere, nog aangelengde melk met veel water, ... Eén lichtpuntje aan het uiteinde van de verwarrende informatietunnel: de veearts die we vanmiddag gaan bezoeken! En Rouen? Hoe komen we toch aan zulk een excentrieke naam? Toch absoluut geen naam voor een kat, toch? Wel, de kat van mijn sympathieke overbuur heet Toulouse... en wij gingen vorig jaar september naar Rouen... vandaar!
Ik lees op dit ogenblik, samen met een van mijn protégés, die aan een radicaal veranderingsmoment in zijn leven staat - van carrossier naar BLO-opvoeder! - [radicaler kan niet volgens mij!] het boek van Inge Rock. De naam alleen al! Gelukkig ziet ze er ook niet zo uit! Het voordeel, samen met iemand anders een boek te lezen is onvoorstelbaar. Ik deed dit al vaak: samen met een van mijn leerlingen, in een leesclub zoals MARKANT, met een vriend, enz. De rijkdom die hieruit ontspringt, is van onschatbare waarde: het boek brengt je veel meer, het doordringt je en je lezen wordt aangevuld door de op- en aanmerkingen van je leesgenoot. Ook nu weer! Maar daarvover straks meer!
Alsof ik niets anders te doen heb, schrijf ik mijn welkomstbericht maar opnieuw! Om een of andere duistere reden is ie verdwenen, samen met een foto die ik wilde toevoegen, maar die veel te groot bleek te zijn!
Enfin, ik schreef dus dat jullie allemaal welkom waren op een avontuur, een gezamenlijk avontuur, waarvan ik zelf niet weet hoe het zich verder zal ontrollen. Bovendien schreef ik dat ik hoopte dat ik ditmaal, altijd in mijn blog zou kunnen, want bij de vorige wist ik na verloop van tijd niet eens meer, hoe of waar ik er zelf nog aan kon. Zo moeten er nog ergens, in the middle of nowhere, drie, vier blogs van mij rondzweven!
Zo, 26.05.2011, een datum on nooit meer te vergeten, of om voor altijd te vergeten, zoals bij de vorige blogs?!
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben sylvain
Ik ben een man en woon in zonhoven () en mijn beroep is leraar talen.
Ik ben geboren op 26/03/1956 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, schrijven, lesgeven, fietsen.
