Zo....wat een dramadag....bah Heb nog even aan haar gevraagd of ze misschien helemaal niet met me wil praten, omdat ze zo kortaf tegen me doet... Ze zei, dat ze bang is dat iemand het ziet het dan doorverteld, ze is daar zo bang voor, het spijt haar heel erg dat het zo gaat, ze had het graag anders gezien zei ze.... Ben blij dat ik het gevraagd heb, want doet me veel verdriet en dat vertelde ik haar ook... Ze vindt het niet prettig dat het zo gaat, maar ze kan niet anders, ze moet het zo afstandelijk houden.....zo zwaar voor haar...zo zwaar voor mij...doet haar ook zoveel verdriet...ze verdiend zoveel meer.... Zal proberen dan niet meer met haar te praten, haar dan moeten ontwijken, in alles, zien, spreken.....wordt al gek van die gedachtens....hoeveel kan iemand hebben.....mis haar zo erg!
Gek van verlangen en begeerte..... Wat mis ik haar om me heen..... Mijn liefde voor haar is er nog steeds en voelt zo sterk aan.... Iedere keer haar zien voelt vol van vreugde en verdriet..... Kan haar niet vaak genoeg zeggen hoeveel ik van haar hou, alleen maar in gedachte.... Wel gezegd dat ik haar een geweldige vrouw vind, ze bedankte en knuffelde me daarvoor.... Hoe graag wil ik haar meer voelen, aanraken en bij haar zijn.... Kan mijn liefde niet aan haar kwijt.....hoe graag ik dat ook wil....
