Het heeft heel de nacht geregend. De eerste km ging over asfalt en dan even steenslag,nu een veldweg met redeljk begroeing het stappen valt nog mee. In open veld is er geen enkel plantje op de weg en is het baggeren volgens Wim. Je zet je voet neer en voelt die 3cm vooruit en opzij schuiven als je gewicht op die voet  overkomt. De andere voet gaat dan 3cm achteruit. Dit voelt als zwemmen in de modder en het kost veel energie. Als extra geschenk begint het nog te zeveren en moet de poncho aan. Dit kan niet de hele dag duren. De kaarten worden geraadpleegd en bij de eerst volgende mogelijkhid gaan we de weg nemen, hier de D74. Het blijft regenen en als we eindelijk op asfalt komen voelen we dat onze zolen zeker twee cm boven de weg  zweven en honderd meter moddersporen achter laten. Ook langs de weg lopen is niet prettig, geen fiets- noch voetpad en de berm is schuin aflopend. De auto's scheren met hoge snelheid langs ons. Je merkt dat elk  een verschillende stapsnelheid heeft. Tijl is me honderd meter voor en Wim blijft wat achter mij. De torens van de kathedraal in Reims zijn al zichtbaar in de nevel, toch zal het nog twee uur duren voor we de ingang bereiken.
Tijl volgt de kaart en leidt ons naar de brug die nog twee jaar versperd zal blijven, langs links denkt hij een andere weg te vinden. Hij heeft de verkeerde weg genomen en nu moeten we terug, erg pijnlijk. Het regent niet meer en een vriendelijke man die zijn hondje uitlaat toont ons een kortere weg dwars door de stedelijke moestuintjes. Hier 50m verder de brug over en dan wat verder naar rechts zo komen jullie in het centrum. Tijl kan weer op de kaart verder en wij komen ..... aan het mooie stadhuis van Reims, de kathedraal is naar links. Alles kraakt en piept, vooral last van mijn rechterknie alweer. Net te laat voor toegang tot de kamer en te vroeg voor het pelgrimsonthaal. Het zit niet mee.  Wij gaan dan maar een echte warme chocomelk drinken met een croque-monsieur wat ons ferm deugd doet. Om 2h zijn wij de eerste pelgrims vandaag, er waren ons dit jaar 300 pelgrims voor. Een stempel in het boekje en dat was het. We hadden ons veel meer voorgesteld.
De kamer heeft gelukkig drie bedden en we gaan de was doen. Wim heeft een andere chip nodig voor zijn tablet en gaat de stad in. Ik blijf achter, mijn knie is pijnlijk. Als de was bijna droog is brengen we hem naar de kamer en nu boodschappen. De carrefour is vlakbij en vanavond is het improviseren maar toch eten wij lekker. Wim en Tijl gaan 's avonds nog naar de lichtshow op de gevels van de kathedraal, ik ga niet mee en kruip vroeg onder zeil.