|
De workshop
Deze workshop is een creatieve workshop met vooral opgelegde richtlijnen. Buiten de keuze van de huidskleur, haartjes, kleertjes etc , weinig eigen creativiteit. Maar ...
Ik was op slag verliefd toen ik deze poppen zag. En toen ik hoorde dat de dame in kwestie hier ook workshops rond gaf , moest en zou ik me er voor inschrijven.
Meer informatie over heksenmieke vind je hier: http://www.heksenmieke.be/fotos/
Een lijzepop is te vergelijken met een zonnekindpop
bron: http://kleinekatrijne.nl/wat-zijn-zonnekindpoppen/
De zonnekindpoppen komen oorspronkelijk uit de antroposofie en ze worden daarom ook wel antroposofische poppen, steinerpoppen of waldorfpoppen genoemd. Rudolf Steiner gaf de ouders van de eerste school die hij oprichtte aanwijzingen hoe ze een pop konden maken voor hun kind. Er zit een hele filosofie achter en daarom zien de poppen eruit zoals ze eruit zien.
Zonnekindpoppen hebben een heel specifieke vormgeving en uitstraling en dat is niet voor niets zo. Het uiterlijk van de pop wordt gevormd met als basisidee dat de pop symbool staat voor de mens. En dan ook nog als symbool voor het meest zuivere en ideale aan de mens.
Als eerste betekent dit dat de pop zo gevormd is dat de verhoudingen kloppen met de verhoudingen die een mens ook heeft. Het hoofd heeft een bepaalde grootte ten opzichte van het bovenlichaam en de armen en benen hebben ook een lengte die daarmee in verhouding klopt.
Wat verder erg opvalt aan deze poppen idat ze geen echte gezichtsexpressie hebben, ze hebben een neutrale uitdrukking. In het gezicht worden slechts op een eenvoudige manier de ogen en de mond aangegeven. Meestal worden ze geborduurd, maar soms zelfs alleen getekend met een potlood.
Dit gebrek aan expressie heeft een nut. Hierdoor krijgt het kind alle ruimte om met zijn of haar fantasie te bedenken en in te vullen hoe de pop zich voelt. Zo kan de pop lachen of verdrietig zijn en wakker zijn of slapen.
Rudolf Steiner gaf aan dat dit nodig is voor een goede ontwikkeling van de hersenen. De hersenen vormen zich volgens hem door de fantasie van het kind. Door bij een expressieloos poppengezicht een innerlijke voorstelling te maken van de pop wanneer ze heel blij is of juist wanneer ze huilt, is het kind dus op dat moment actief zijn hersenen aan het trainen en ontwikkelen. Die fantasie lijkt in eerste instantie misschien slechts kinderspel en daardoor niet zo heel belangrijk, maar niets is minder waar.
Hoe ik de workshop ervaarde
|
