Vol goede moed ben ik er aan begonnen.  Voor de derde keer alweer.  Want hoewel ik allerminst een verwoede lezer ben – ik creëer liever zelf mijn eigen schrijfsels- ben ik me best redelijk vlotjes door het boek The Secret aan het worstelen.  Het is vooral de belofte die het boek inhoudt, dat me verleidde: vraag en gij zult krijgen.  Je hoeft je wens enkel duidelijk te uiten, en het universum zou de rest doen.   Nu ben ik reeds een geoefend ‘besteller bij het universum’, maar omdat de grotere van mijn ‘101 Grotere en Kleinere Wensen’ veelal uitblijven, haak ik keer op keer af.  Verder dan het bestellen én verkrijgen van een parkeerplaats, geraak ik meestal niet.  Is het louter new age-gezwets waar naïeve (of lees: ruimdenkende) personen zich aan laten vangen?  Of doe ik simpelweg iets verkeerds..?  Net als iedereen wil ik wel de grote pot van de loterij winnen, maar deze ‘grotere bestelling’  is nog nooit geleverd.  Tegen mijn vrienden - die weten dat ik trouwe klant ben bij deze bestelservice-  zeg ik al wel eens honend dat ik op de wachtlijst sta.  Want meteen als ik mijn bestelling plaats bij de kosmos, hoor ik in mijn achterhoofd een vriendelijke doch geautomatiseerde computerstem antwoorden: “Even geduld aub, er zijn nog 6.894.231 wachtenden voor u”.  In ieder geval, ik wil me in het boek verdiepen zodat ik mezelf een ‘experienced practioneer’ (wat klinkt dat mooi!) kan noemen, en ik bij het uitblijven van mijn bestellingen met een vermeende zekerheid kan zeggen dat het gewoonweg ‘niet werkt’.  Dus ik ga bestellen.  En ik bestel gretig.

Wat er momenteel in mijn leven ontbreekt, is een overweldigende zwoele romantiek.  Dus bestel ik mezelf even de ideale man.  Voor mij betekent dit een razend knappe man, die me met zijn charmes simpelweg van mijn voeten blaast.  En als we dan toch mogen vragen: laat het dan meteen iemand zijn die gevoel voor humor heeft, van dieren houdt (ik kom namelijk alleen in een combi-pakket met mijn hond), enig stijlgevoel heeft, en ach waarom niet, laat er meteen een aantal sexy tattoos prijken op zijn sportieve, bijna goddelijke lijf!  Ik kan haast niet wachten tot hij ‘geleverd’ wordt!  Maar passief wachten zit er niet in.  Twee voorwaarden om te krijgen wat je gevraagd hebt, zijn dat je dient te visualiseren (fluitje van een cent voor een geboren dagdromer als ikzelf) én te geloven, voelen dat je het al ontvangen hebt.  Geen enkel probleem, want ik word spontaan helemaal blij vanbinnen als ik in mijn hoofd beelden de revue laat passeren van onze eerste kus, tot een (lichtjes overdreven) met romantiek gespijsde bruiloft, tot, jawel, samen in het rusthuis…, met een bende jaloerse bejaarde dametjes die vol afgunst mijn knappe doch geringde Adonis aanzien.  Toch nog maar snel even ‘trouw’ aan het lijstje toevoegen van de gewenste eigenschappen..  Klaar!  Hij mag komen nu.  En ik durf te wedden dat hij vast al zijn wit paard aan het  opzadelen is ;-)

20-05-2013 om 00:00 geschreven door max