Niemand maar echt niemand weet wat er in haar hoofd omgaat.
niemand ziet die pijn, die ze weglacht,
maar snachts, als ze alleen is,
flashback.
& dan gaat alles weer naar de klote.
hallo, in uw ogen zijn we waarschijnlijk nooit vrienden geweest.
maar in mijn ogen, waren we dat wel.
op een bepaald moment waart ge zelfs één van mijn beste vrienden,
ik kon me geen leven in beelden zonder u,
maar toch verliet je me, je kwetste me,
brak me, kraakte me, maakte me vanbinnen dood.
Ik kwam er bovenop, door hulp van vrienden,
vrienden waarvan ik nooit had gedacht dat ze zoveel voor mij over zouden hebben,
meer dan gij ooit zou gedaan hebben voor mij,
maar zij deden het wel -
ik leerde onder andere door u mijn echte vrienden kennnen.
En ik was u vergeten,
ik had maanden lang gezocht naar uw nummer, facebook of netlog,
maar ik vond geen van deze dingen.
Ik dacht dat je ondertussen dood was,
ik had je een plaats gegeven in mijn hart, diep in mijn hart.
Niemand zou de deur kunnen openkrijgen,
en niemand zou je plek afnemen.
Die was gereserveert voor u, en in gebruik door uzelf.
Na al die maanden dat ik je "vergeten" was,
had ik je kunnen vergeven wat je me had aangedaan,
na alles begon je plots terug te praten en begon alles fucking van helemaal voor af aan opnieuw.
Je was nog geen haar veranderd.
Je bent nog geen haar veranderd.
nog altijd, diep van binnen, zijt gij diezelfde klootzak,
die klootzak die mij héél veel tranen heeft laten wenen,
die mij vrienden heeft doen laten vallen,
die meer voor mij overhadden dan gij.
Alles begon opnieuw,
en na een paar dagen begonnen zo dus ook die ruzies van lang geleden opnieuw.
Je had je plaats in mijn hart terug opgeeist,
en ik was weer in de war.
Voor mij waart ge fucking dood, maar toch waart ge terug ?
het kwetste mij.
gij kwetste mij, en deed me opnieuw aan alles wat ik had opgebouwd in tussentijd twijfelen.
Ik zei vaker tegen u dat gij mij niet meer kende en ik u niet meer kende,
maar toch voelde ik me - op de één of andere manier -
zwaar aangetrokken tot u,
ik weet niet waarom, ik kan het niet uitleggen,
ik had je gewoon zo hard gemist.
& nu laat je me weer vallen, kan ik weer helemaal opnieuw beginnen.
En ik zie dees wél degelijk als een afscheid,
want gij zijt het niet waard dat ik zoveel pijn heb.
Want gast, mij laten wenen in de les,
om iets waar ge niks mee hebt bereikt,
sorry - maar dat bent gij niet waard.
en het spijt me voor al die keren dat ik u heb gekwetst,
maar het is over voor zover ik dat kan.
ik haat u.
Schatjes, ik heb schyt als je me verwijt.
Ik word kwaad als je me veraad.
Als je je vergist word ik pist.
Als je over me praat beland je in een kist.
Ik ben dope en flowend als siroop.
Nee, ik ben niet te koop dus heb geen hoop.
Was er maar een weg
Een weg om hier weg te komen..
weg van alle problemen
weg van alle zorgen
Problemen en zorgen die steunen ,
steunen op mijn loodzware schouders,
moe van alles, alles om me heen
Als er een weg was..
een weg om weg te kunnen vliegen,
dan vloog ik weg..
weg van alle problemen en zorgen..
weg van het leven,
het leven dat mij zo moeilijk maakt
Ik geef het op
Ik kan niet langer vechten
Ik ben het moe
Ik ben kapot
Ik heb geen kracht meer in mijn lijf
Geef fut meer om te strijden
En ik val
Ik val in een put
Waar ik lang geleden ben uitgeklommen
Maar nu zit ik terug beneden
En ik vind geen kracht om opnieuw te klimmen
Dit was het dan
Dit was mijn leven
Ik geef het op
Ik heb geleerd dat alles gebeurd om een reden; Dat je moet leren van de
fouten uit je verleden, Zelfs je gevoel heeft het soms gewoon mis. Ik
weet nu dat je soms iemand moet laten gaan, Terwijl je weet dat hij
voor altijd in je hart blijf bestaan. Ik besef nu dat je moet doen wat
je hart je zegt; En niet moet vechten voor iemand die niet voor jou
vecht. Ik heb geleerd dat je niet meer moet houden van iemand die dat
niet waard is. Ik heb voorgenomen om nooit op te geven; Altijd me dromen
moet proberen na te streven. Ik heb gemerkt dat je hard moet
zijn; Gevoelig zijn geeft alleen maar pijn.
Ik heb geleerd dat alles gebeurd om een reden; Dat je moet leren van de
fouten uit je verleden, Zelfs je gevoel heeft het soms gewoon mis. Ik
weet nu dat je soms iemand moet laten gaan, Terwijl je weet dat hij
voor altijd in je hart blijf bestaan. Ik besef nu dat je moet doen wat
je hart je zegt; En niet moet vechten voor iemand die niet voor jou
vecht. Ik heb geleerd dat je niet meer moet houden van iemand die dat
niet waard is. Ik heb voorgenomen om nooit op te geven; Altijd me dromen
moet proberen na te streven. Ik heb gemerkt dat je hard moet
zijn;Gevoelig zijn geeft alleen maar pijn. .
