Zeg me dan..
Je vind me toch zo'n hoer?
Achter je ouderwetse typmachine doe je toch stoer,
En dan sta je voor me,
En kan ik niks beter dan je te smashen naar de vloer ,
Fuck you is wat je roept,
Nog een stomp op je scheve bek voordat er nog wat uitfloept.
Huilend kruip je steeds wat verder weg,Wat een grote jongen ben jij toch zeg!
Zo zie je maar,
Bitches praten heftige shit,
Sta je voor ze verkleuren ze van blank naar spierwit.
Je tanden scheef,
Je ogen blauw,
Nu ben je pas mooi,
Mensen zeggen - Wauww.
Voortaan hou jij je bekkie wel dicht,
Anders blijft er niks meer over van je gezicht.
Je bent een ho,
Je vind jezelf speciaal,
Woooooow bitches,
Ze denken het allemaal!
Nooit meer iets van je horen,nooit meer iets van je zien,niet in
dit leven,in het namaals misschien,in mijn hart blijf ik je dragen,in
mijn hart blijf je bestaan,ja van dat kleine plekje in mijn hart,daar
komt niemand meer aan. ik zal je nooit vergeten & elke dag mis ik je
meer en meer..
Hoeveel pijn kan een hart verdragen, hoeveel ellende kan je
doorstaan, hoeveel rampen, hoeveel tegenslagen, hoeveel zware klappen
kan je aan, hoeveel leed kan je alleen verwerken, hoe dapper moet je
kunnen zijn om geen mens te laten merken dat je hart breekt van de pijn ?
hoeveel dromen moet je laten varen, hoe sterk moet je op je benen staan
om je zelfvertrouwen te bewaren en je niet totaal te laten gaan ?
hoeveel tranen moet je laten vloeien voor de allerdiepste wonde heelt en
de liefde nog een keer kan bloeien, in een hart dat veel geleden heeft ?