Enige tijd geleden heb ik een witte piano gekocht
Mijn zoon van 18 gaat mij pianoles geven, piano is zijn tweede muziek onderdeel na zijn geliefde drummen.
Hij heeft de drang in zich om pianoles te geven aan zijn moeder.......ik dus.
Ik vind het leuk dat ik dit van hem kan leren, ook al zit hij zelf qua pianoles in het beginstadium.

Af en toe berispte hij mij: Jeetje mam wat doe je druk, je lijkt wel een kind.
Tja.............soms wordt mijn enthousiasme verkeerd uitgelegd...........of toch niet?

In de avond liet hij mij zijn eerste cd horen, die hij met een muziek project en band waar hij onderdeel van is, opgenomen heeft in de studio.
Ik raakte al meteen ontroerd bij het eerste nummer.......dat kwam bij me binnen.
Alles bij elkaar, ook omdat ik trots op hem ben, dit zijn eerste cd is........en de muziek mij ook raakte, omdat ik het mooie muziek vind, met getalenteerde muzikanten.

Bij het derde nummer zei ik: Hemels............zo voelt dit nummer.
Na een tijdje naar dit nummer geluisterd te hebben zei ik tegen mijn zoon: Het begon met hemels........en nu vertaal ik de energie alsof het verder op de grond speelt maar dan wel als een soepele kat die rondloopt en de boel verkent.

Mijn zoon begon te lachen en zei:.......Je lijkt wel een meisje van 13.

Na een tijdje vervolgde hij: .......dat vind ik leuk.......en ik hoop dat ik na mijn 50ste dit ook nog heb van binnen.

Ja, zei ik,...........dat is nou het Innerlijke Kind die elk mens van binnen heeft.

Ik voelde me blij, dat mijn zoon mijn innerlijk Kind ontmoette........en deze leuk vond.