Hieronder een gedicht van een lieve Zielsverwant Kim die ik respecteer voor haar moed en doorzettingskracht. Tevens voor haar inzet voor project Hope en Innerlijke Stem
Net iets dichter bijxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Van hier naar daar
Van zus naar tak
Wat ik denk is
irreëel
Van dit naar dat
Van zo naar hak
Het grijpt soms
Naar mijn keel
Misselijkmakend
Denkend dal
Langzaam los
Ik op, maar
Na mijn hoogte
Komt een val
Diep
en tergend waar
Dan uiteindelijk
Rust ik uit
En dromen
Vullen mij
En als ik wakker
De lucht weer ruik
Kom ik net
Iets dichter bij
Kim, 16 december 1997
|