|
Jikra is sinds jaren een lieve harts en zielsvriendin, onderstaand haar verhaaltje.
Toen ik 22 jaar was, vertrok ik met mijn toenmalige echtgenoot naar het Verre Oosten.
Hij was zeeman en we reisden met een groot schip, helemaal over de Indische Oceaan.
Een bijzondere ervaring, hele dagen was ons schip de enige op al dit uitgestrekte, diepblauwe water en de sterrennachten waren fenomenaal.
Dolfijnen en vliegende vissen begeleidden het schip, dat was heel blijmakend om mee te maken.
We deden meerdere keren verschillende steden aan, zoals Singapore, een samensmelting van vele culturen.
Thaise, Chinese, Indiase, Arabische, Engelse en ook een vleugje Hollandse sfeer maakten destijds deze stad tot een kleurrijke, levendige en ook verwelkomende plaats.
Als we daar aanlegden in de haven, kwam de geur van de heerlijkste specerijen je tegemoet.
Ook Japan hebben we op verschillende plaatsen bezocht, het is daar mooi en echt zo totaal anders dan hier, alsof je op een andere planeet bent aangekomen, een compleet andere lucht inademt.
Hong Kong was ook een speciale ervaring.
De Chinese mensen daar waren destijds afwerend naar westerlingen, wij werden dan ook 'kwai loh' genoemd, westerse barbaar...
Het was ook voelbaar, als je daar rondliep, totdat je wat kocht bij ze, dan gingen opeens alle deuren open!
Toen ik op een dag alleen op pad was, kwam ik terecht in een nauw marktstraatje. Er was een koopman, die rozenhouten Buddha-beelden verkocht.
Toen hij merkte, dat ik belangstelling had, werd ik uitgenodigd rustig te komen zitten, kreeg een colaatje (westerse drank..) en er werden vele beelden aan mij getoond.
Mijn keus viel uiteindelijk op een prachtige Happy Buddha, blij lachend met zijn handen omhoog in de lucht.
Voor mij het symbool van de intens levende mens, die zich volledig bewust is van al wat IS en zich zijn natuurlijke staat van Vreugde iedere dag herinnert.
Verheugd toog ik terug naar het schip, met mijn gevonden schat in mijn armen. Tot op de dag van vandaag houdt deze lachende Vriend mij gezelschap in mijn fijne huisje.
Van verre gekomen, voel ik me bij zijn beeltenis, altijd echt 'thuis'.
|
