Jannetje Oliemans is één van de zielsverwanten die leuke verhaaltjes schrijft op dit blog.Nog steeds geinspireerd door het leven.
Op Vleugels
Daar stond het met grote letters: "De Vleugels". Mijn dochters reden mij naar binnen.Bij de receptie werden we vriendelijk verwelkomd."U krijgt kamer 122, dat is tevens het nummer voor het aanmeten van Uw vleugels. U wordt daarvoor gehaald. Wat.......vleugels? vroeg ik. Voor later, als u vertrekt naar Verre Verten. Wist U dat niet? vroeg de receptionist, U krijgt vleugels op maat en dit is tevens een trainingscentrum, U leert hier vliegen. Nee, nooit van gehoord, zei ik.......maar ik ben erg benieuwd.
De kale kamer werd door de twee zeer dierbare engelen, mijn dochters, omgetoverd tot een zeer leefbaar vertrek vol licht en lichtjes. Mijn treurigheid loste op. Ik viel in slaap. Midden in de nacht werk ik wakker gemaakt door Joël, mijn beschermengel. Wakker worden Jannetje, je vleugels worden aangemeten, wacht...even je droom-lenzen in doen. Zo, ik rijd je wel even naar het atelier.
Ik mocht zelf een kleur vleugels uitkiezen. Ik koos grijswit. Over een paar dagen zijn ze klaar, nu nog even een aanhechtingsplaats op je schouderbladen aangeven, zei de vleugelmaker. Zo Jannetje, ik breng je weer naar bed. Over een paar dagen je eerste vlieglessen, zei Joël.
Zaterdag was het zo ver. De vleugels pasten perfect. Mooie zachte veertjes en ruime, brede vleuels. "Om statig mee te vliegen", net zoals je ook over de aarde loopt, zei de artiest. Daarna bracht Joël mij naar de trainingshal. Er klonk een vrolijk geroezemoes toen we de enorme circustent binnenreden. "We kijken naar een instructiefilm, dan zie je hoe de training in z'n werk gaat"zei Joël. De film liet zien dat beginnelingen woorover in riemen werden gegespt. Je leert met je handen op borsthoogte vanuit je schouders, met je ellebogen een soort schepbeweging te maken. Door die beweging wort je als het ware omhoog geduwd. "Kijk"zei Joël, "he principe van vliegen". Kijk maar naar de vogels, die doen het ook zo. Je leert het sneller dan zwemmen.
En zo leerde ik vliegen in de grote circustent., Eerst aan de lage en vervolgens aan de hoge trapeze. De sfeer onder elkaar was heel vrolijk. Net zoiets als ijspret! Het is een heerlijk gevoel als je de zwaarte van je lijf en de mankementen van je benen niet voelt. Er waren allemaal vrolijke gezichten om me heen. Na de training gingen Joël en ik even zitten voor het nuttigen van een drankje. Zuster Martina ( zonder witte jas, met vleugels) bracht ons een sapje. Ik herkende de gehele staf, zonder vermomming...........het waren allemaal engelen! Met veel gelach daalde een groep hoogvliegers neer, om wat te dringen. Meneer Bergenaar kwam naas mij zitten. "Mevrouw, dat ik dit nog mee maak, ik ben stomverbaasd, ik strompelde de laatste jaarn met de rollator rond en nu dit"!!! Morgen gaan we door een luchtsluis naar buiten, tot wolkhoogte en terug. "Bent U niet bang om te verdwalen"? vroeg ik. Nee hoor, er blijven engelen om ons heen, er kan niks gebeuren. Ik vertelde dat ik pas begonnen was en dat ik het best moeilijk vond. "Dat gevoel kennen we allemaal mevrouw, U moet gwoon blijven oefenen", het is een kwestie van balans. Als je dat eenmaal onder de knie hebt, is het een fluitje van een cent. Kijkt U maar om U heen, allemaal blije gezichten.
"Jullie zijn circusartiesten zonder spierpijn"zei onze train engel. Het is zo onwezenlijk om te leren vliegen als een vogel; een wonder aan het einde van mijn aardse leven..........
"Nu snap ik pas wat mijn vrouw zei voor ze stierf"mompelde meneer Bergenaar voor zich uit, ze had het over vogels.....ik dacht dat ze daarmee doelde op onze strandwandelingen met die ontelbare vogels....
"Kom Jannetje, we gaan nog een uurtje schouder-, arm- en beenbewegingen doen.Als je dat door hebt kun je zo vliegen, zei Joël. Er klonk luid geklap en gejuich. Meneer Bergenaar had zonder trapeze, een geslaagde duik genomen en stond kapwiekend op de grond. "U bent geslaagd meneer Bergenaar"schalde een stem uit de luidsprekers.
De grondengelen kwamen aanzweven met bladen vol champagne en zoute stengels.
|