Yoti was net met haar ouders naar een andere plaats verhuisd.Ze voelde zich vreemd in haar nieuwe omgeving en het leek alsof ze op een deinende zee zat.
Ze herinnerde zich de vliegreis en de boottocht en die boottocht zat nog compleet in haar benen.
In haar eentje dwaalde ze door het huis en begreep niet helemaal wat ze er deed.
Ze was de oudste van de 2 kinderen, de oudste.............en nog zo klein.
Andere kinderen in de omgeving waren er niet, dus Yoti moest zichzelf vermaken.
Dat deed ze door in haar eentje met haar poppen te spelen en tegen ze te praten en het leek alsof de poppen tegen haar terug spraken en zo ontstond er een dikke vriendschap tussen Yoti en haar poppen.
Later begreep Yoti dat de stemmen van haar poppen haar eigen : gevoelde "innerlijke stem" was.
Vandaar de diepe vriendschap met haar poppen en het plezier wat ze ervaarde in haar eigen wereld.
Van binnen voelde Yoti zich vaak alsof ze in een klooster zat, rustig en thuis.
Ook vond ze het heerlijk om te schommelen in de speeltuin, dicht bij het huis waar ze nu woonde.
Schommelen bracht je dichter bij de wolken............en dat gaf lucht..........niet te lang want anders werd ze misselijk.
En zo leerde ze  in haar leven dat het om het: samenbrengen van de juiste elementen gaat, voor de juiste balans: Aarde, Vuur, Lucht en Water en daarmee komt het: Denken, Voelen en Handelen ook in overeenstemming met het Geheel.
Jong geleerd, oud gedaan!..........maar soms is het wel veel!!!