xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vandaag mochten we een uurtje langer slapen en dat deed ons deugd. (Het was wel niet aan iedereen te zien!!)

Betere bochtenwerk van onze chauffeur Didier leidde ons doorheen de Chiantistreek naar het Manhattan van Toscane, San Gigmignano. Sms-berichten van verontruste familieleden werden geruststellend beantwoord: neen, we hadden niets gemerkt van de bevende Italiaanse aarde!!! (Ook later op de dag zou er in onze omgeving nog een schok zijn waargenomen, ook hiervan merkten we niets.)

Onze jonge reizigers toonden opvallend veel interesse voor de hen zeer vertrouwde bloeiende koolzaadvelden (dank u mevrouw Plaisier).

San Gigmignano ontving ons onder haar stralende zon. In kleine groepjes werd dit middeleeuwse pareltje al kuierend, terrassend, shoppend, verkend. Al te snel moesten we hier afscheid nemen.

Geen tijd voor heimwee echter want het adembenemend mooie Toscaanse landschap veroverde al snel 38 Kapelse harten. Een nieuw stadje, een nieuwe gids. Ook in Volterra had de tijd stilgestaan. Mijnheer De Roeck oogstte veel bijval met zijn vuurdoop als Italiëgids. Tijdens een kort bezoek (we lijken wel Japanse toeristen) maakten we opnieuw kennis met de Italiaanse keuken. Van Volterra ging het in helemaal –niet – rechte lijn naar de perfecte Middeleeuwse stad Sienna. Eerst dus het betere klimwerk. Vanaf de busparking werd een kilometer lange klim ingezet naar de Duomo Van Sienna gelegen op één van de drie heuvels. De verrassing van de dag: de dames Barroo en Walravens kaapten de bolletjestrui weg voor de ogen van  een uitgeput peleton. Als enigen merkten ze de gloednieuwe roltrap op. Bewondering was er volop voor het prachtig interieur en de mooie voorgevel van de Duomo, maar niet minder voor de weidse en charmante CAMPO. Ter afsluiting van ons bezoek werd menig ijsje verorberd.

Tijdens het avondmaal bekroonde de jury de leukste foto van de eerste reisdag. Proficiat Valérie!