Vandaag mochten we een uurtje langer slapen en dat deed ons deugd. (Het was wel niet aan iedereen te zien!!)
Betere bochtenwerk van onze chauffeur Didier leidde ons doorheen de Chiantistreek naar het Manhattan van Toscane, San Gigmignano. Sms-berichten van verontruste familieleden werden geruststellend beantwoord: neen, we hadden niets gemerkt van de bevende Italiaanse aarde!!! (Ook later op de dag zou er in onze omgeving nog een schok zijn waargenomen, ook hiervan merkten we niets.)
Onze jonge reizigers toonden opvallend veel interesse voor de hen zeer vertrouwde bloeiende koolzaadvelden (dank u mevrouw Plaisier).
San Gigmignano ontving ons onder haar stralende zon. In kleine groepjes werd dit middeleeuwse pareltje al kuierend, terrassend, shoppend, verkend. Al te snel moesten we hier afscheid nemen.
Geen tijd voor heimwee echter want het adembenemend mooie Toscaanse landschap veroverde al snel 38 Kapelse harten. Een nieuw stadje, een nieuwe gids. Ook in Volterra had de tijd stilgestaan. Mijnheer De Roeck oogstte veel bijval met zijn vuurdoop als Italiëgids. Tijdens een kort bezoek (we lijken wel Japanse toeristen) maakten we opnieuw kennis met de Italiaanse keuken. Van Volterra ging het in helemaal niet rechte lijn naar de perfecte Middeleeuwse stad Sienna. Eerst dus het betere klimwerk. Vanaf de busparking werd een kilometer lange klim ingezet naar de Duomo Van Sienna gelegen op één van de drie heuvels. De verrassing van de dag: de dames Barroo en Walravens kaapten de bolletjestrui weg voor de ogen van een uitgeput peleton. Als enigen merkten ze de gloednieuwe roltrap op. Bewondering was er volop voor het prachtig interieur en de mooie voorgevel van de Duomo, maar niet minder voor de weidse en charmante CAMPO. Ter afsluiting van ons bezoek werd menig ijsje verorberd.
Tijdens het avondmaal bekroonde de jury de leukste foto van de eerste reisdag. Proficiat Valérie!
Vandaag zijn we vroeg opgestaan. Om 8 uur moesten we de trein nemen naar Firenze. Een uurtje later kwamen we er aan. We bezochten er de Dom. Deze wan echter niet toegankelijk omwille van Palmzondag. Dan naar het museum om David van Michelangelo in volle glorie te bewonderen. Vrij knap volgens de meisjes maar volgens mijnheer De Roeck kan hij niet koken of afwassen! Er volgde een vrije middagpauze en na de middag vertrokken we naar het museum Uffizi! Nadien gingen sommigen onder ons nog eens goededag zeggen aan Michelangelo en Galileo Gallilei. Er werden ook nog wat boodschappen gedaan op de ledermarkt. Nuttige info voor het thuisfront. De weergoden zijn ons goed gezind. Het is aangenaam vertoeven hier in Firenze! Info doorsturen blijkt moeilijk want we zijn afhankelijk van een internetcafe.
Uitspraak van de dag: Lkr: ik hou niet van onnozele macho's! Mijnheer De Roeck: ik ben niet onnozel!
Voor we naar Pisa trekken dienen we Didier onze derde chauffeur op te pikken. Didier moest er blijkbaar nog even inkomen zodat we eerst nog wat aan sight-seeing gedaan hebben. We hebben dus wat meer van Pisa gezien dan oorspronkelijk gepland. De toren stond nog altijd scheef. Vol verwachting (voor hem althans) vertelde hij over de geschiedenis van deze stad. Het bezoek werd afgesloten met een heerlijke pizza en een verrukkelijk dessert. Ook de bekoring van de Italiaanse drank ontging onze directeur niet.
In Lucca mocht mevrouw Walraevens haar debuut maken bijgestaan door mijnheer Vercammen. Lucca is een zeer oud maar attractief stadje. In het oude amfitheater deden leerlingen en leerkrachten zich tegoed aan een ijsjes of een Italiaanse koffie of een
Na een korte rit kwamen we aan in Montecattinni waar we drie nachten zullen overnachten.
De douche deed ons veel deugd. De avondmaaltijd werd ingezet met een groot bord pasta.
Morgen (zondag!!!) loopt de wekker om half zeven dus raden we de leerlingen aan om vlug te gaan slapen, maar of ze dit zullen doen .is een andere vraag.
Hoopvol was iedereen stipt aanwezig om 16.00u Om 16.15 arriveerde uiteindelijk de roze bus en waren we weg! Het heeft nog tot 18.00 u geduurd eer we door de Craeybeeckstunnel gesukkeld waren! Ook in Brussel bleek het zeer druk!
Groot was de verrassing van de chauffeur toen wij in Strassburg de snelweg moesten verlaten! Den Barac Obama had immers heel de autostrade voor zichzelf nodig! Om 2.30u passee;rden we voorbij de Zwitserse grens. De indruk van de Alpen had een slaapverwekkend effect.
Eens over de Alpen over de Parmasaanse vlakte gingen de oogjes weer open. Omdat we slechts 1 tussenstop van een kwartiertje gemaakt hebben zit er ondertussen bij sommige deelnemers enige druk op de ketel!! Idereen draagt dapper zijn lot en we zetten dapper verder! Hopelijk hebben ze in Pisa naast scheve toren ook een ruim aanbod aan toiletten! Maar dat hoort u nog wel!
