Mijn discussen, mijn hobby Ik ben een echte discusfreak en mijn hele huis staat vol met bakken en bakjes met discussen. Sinds kort heb ik ook maanvissen en ik wil hier ook mee gaan kweken. Niets is zo mooi als een nestje jonge visjes te zien rondscharrelen in je bak.
22-10-2010
Resultaat
Ik had het kunnen weten, maar ik was zo euforisch met de eitjes voor de eerste poging om de artificiële toer op te gaan, dat ik er niet aan gedacht heb dat het koppeltje dat de eitjes afgezet heeft maar een jaar oud is. Ik denk dat het mannetje nog niet vruchtbaar is, want alle eitjes zijn wit geworden. Het kan natuurlijk ook liggen aan het feit dat de µS wat te hoog was, maar we zullen dat volgende week wel weten, als ze opnieuw afleggen. Ik zal intussen wat meer osmosewater erbij doen om de µS te verlagen. Lukt het dan volgende keer niet, dan maak ik het wel terug harder. Nochtans heeft het koppeltje echt de juiste manier van baltsen en zo, want het is mooi om te zien hoe ze met opgeheven hoofd naar elkaar toe zwemmen om dan, zodra ze elkaar passeren, hun kop naar beneden te buigen alsof ze elkaar groeten. Ik had dat nog bij geen enkel van mijn koppeltjes gezien. Het is bijna een réverence die ze maken, voor degenen die nog snappen wat dat betekent. Ik heb dat in mijn jeugd moeten leren op school, maar ja, dat is al van een vorige eeuw. Het heeft ook wel iets van een middeleeuwse dans, alleen de muziek van de clavecimbel ontbreekt nog. Ik ben nu benieuwd wat de volgende keer gaat geven. Natuurlijk is het voor de plant waar ze op afleggen niet zo ideaal als ik er elke 5 dagen een blad moet afknippen, ze zal dan snel heel wat kleiner worden. Gisteren stonden de arme dingen nog altijd voor de plant om voor hun verdwenen jongen te zorgen. Mea Culpa, mea culpa. Ik zal nu nog maar proberen om wat geduld te hebben, tot ik opnieuw een nestje heb. Misschien dat de Fire Reds er terug aan gaan beginnen of anders de Red Leopards. De Marlboro's en de Pigeon Blood Snake hebben nu wel wat rust verdiend.
Het is zover: gisteren heeft het koppeltje dat in de grote bak zit weer eitjes afgelegd. Ik was er als de kippen bij om mijn bakje klaar te maken met een klein elektrisch aangedreven sponsfiltertje, een luchtsteentje, een thermometer en een verwarming. Van zodra het koppel klaar was met afleggen heb ik het bakje gevuld met water en na ongeveer een uur heb ik het blad waar de eieren op zaten van de plant geknipt en overgebracht naar het kleine bakje. Ik had niks om het blad op de bodem te houden en heb dan maar een kleine tas op de steel gezet. Het is een geglazuurd wit tasje en ik hoop dat ik hiermee geen schadelijke stoffen in het water breng. Nu moet ik dus elke dag 50% van het water verversen door water van exact dezelfde samenstelling. Ik moet dan wel telkens het antischimmelmiddel nadoseren, zodat dit hetzelfde blijft. Dit wordt dus mijn eerste poging om artificieel te kweken. Het was wel heel zielig om te zien hoe het koppeltje de ganse avond is blijven staan wachten aan de plant waar ze op hadden afgezet, ze hadden blijkbaar nog niet door dat hun kroost verdwenen was. Hoewel, soms zwom er eentje van de twee naar de andere kant van de plant om te zien of hun eitjes daar niet zaten. Ik voelde mij heel schuldig omdat ik hun kinderen had ontvoerd, maar ik probeerde mezelf te troosten met het gedacht dat ze in de bak met al de andere vissen erbij helemaal geen kans hadden om te overleven, terwijl er nu een klein kansje bestaat dat ik erin zal slagen om de eieren uit te laten komen en de jongen groot te brengen. Ik ben benieuwd hoe het gaat lukken. Omdat ik het bakje op de keukenkast heb staan, kan ik de eitjes nu heel goed in het oog houden en het leek mij vanmorgen al dat er een eerste verkleuring te zien is in het midden van de eitjes. Ik ben heel erg benieuwd wat het gaat geven. Als het deze keer niet zou lukken, kan ik het de volgende keer dat dit koppeltje afzet opnieuw proberen. Moest het wel lukken, dan ga ik te weinig bakjes hebben, want dan wil ik het de volgende keer weer opnieuw proberen om te zien of het dan ook lukt. Ik ben al allerlei dingen aan het uitdenken die ik zou kunnen gebruiken om een nieuw legsel te laten uitkomen. Eerst moet natuurlijk dit legsel uitkomen, dus we zullen maar niet te ver vooruit denken en beginnen met het belangrijkste: opzoeken hoe ik dit het beste kan aanpakken. Duimen maar!
Het is om je de haren uit het hoofd te trekken. Ik heb een vreselijke ramp meegemaakt eind vorige week, zo erg dat ik er niet over kon spreken. Ik ben nu een beetje bekomen, maar ik ben er nog niet goed van. Wat er gebeurd is? Op een morgen zag ik dat er in de bak met de jongen van de Pigeon Blood Snake een jong dood lag. Het was de dag ervoor al bleek en lag nu dood in de bak. Omdat ik dacht dat er een besmetting van de ouders was overgegaan naar de jongen heb ik dadelijk een bak klaar gemaakt en de visjes overgezet. Hoewel ze levendig waren en goed aten, vroeg ik toch raad aan een zeer ervaren kweker. Die raadde mij aan om Mycopur in het water te doen in een normale dosering. Ik dacht eerst nog om te wachten tot de volgende dag, maar toen dacht ik dat er dan misschien wel een paar jongen meer zouden sterven en dat wou ik niet riskeren. Ik heb dat medicijn erin gedaan en de volgende morgen lagen al mijn jonge visjes dood op de bodem van de bak. Je kan je wel voorstellen dat ik helemaal ontdaan was door dit afschuwelijke zicht. Ik heb onmiddellijk water ververst en een paar visjes leven nu nog, maar ik denk dat ze te zwaar geraakt zijn door deze behandeling en dat ze het ook niet zullen halen. Het vreemde is dat 1 jong dat een achterblijvertje was, bij de ouders is blijven zitten omdat ik het over het hoofd had gezien en nu goed groeit en gezond is. Dit weekend had ik nog hoop op een nieuw nestje jongen van de Red Leopards, maar ze eten hun larven op dezelfde dag dat de eieren uitkomen. Ik heb nu het bakje klaar staan om de artificiële toer op te gaan. Van zodra er ergens eieren worden afgezet op een kegel of een blad, ga ik ze overbrengen in dat bakje en mijn eerste poging doen om artificieel te kweken. Voor iemand die niet wil verder kweken is het geen probleem om jongen uit een dergelijk nest te hebben. Ze zijn in elk geval volledig vrij van ziektes op deze manier, ze hebben alleen geen ervaring met jongen grootbrengen, maar als je mijn koppels ziet hebben de meeste vissen dat niet en moeten ze het leren. Ik had in het weekend ook iets voor met de Red Leopards. Omdat zij altijd op de overloopbuis willen afzetten, had ik er een draad rond gezet, zodat de buis van de bodem tot bijna bovenaan beschermd was. Ik wou dan de kegel na het afzetten uit de bak halen om mijn eerste poging te kunnen doen. Zaterdagmorgen had het vrouwtje echter kans gezien om onder de draad door te geraken om aan te kegel te komen en ze zat vast onder de draad. Ik heb die toen maar weggenomen om ongelukken te voorkomen en 's avonds hadden ze de eieren op de buis afgelegd. Gisterenmorgen waren de eitjes uitgekomen en gisterenmiddag waren de larven opgegeten. Je kan pech hebben, je kan brute pech hebben, maar dit is er toch over.
Ik ben Mary
Ik ben een vrouw en woon in Kortessem (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 04/11/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Natuurlijk aquaristiek, verder nog lezen, wandelen met mijn hondjes en genieten van mijn tuin.
Ik hoop dat iedereen die mijn blog leest mij ook laat weten wat hij/zij ervan vindt of een andere reactie plaatst.