Ik ben Moens Maryke
Ik ben een vrouw en woon in Lebbeke (Belgium) en mijn beroep is student Occupational therapie (ergotherapie).
Ik ben geboren op 05/08/1991 en ben nu dus 33 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Music, singing.
Maryke goes to the USA
Kansas City Kansas
07-02-2012
wat een jetlag
6 februari
De eerste dag
in Amerika,
Wat een jetlag
dat we beiden hadden. Men hoofd gonsde en ik wou niets liever dan slapen. Maar
slapen stond niet op ons programma.
We moesten
immers naar de universiteit (KUMC) wandelen om slechts enkele formaliteiten in
orde te brengen.
Aangekomen aan
KUMC waren we verast van de omvang van de universiteit deze is gewoon
reusachtig. Wat ons opviel en in onze ogen echt obessed is was dat aan elke
ingang van KUMC hing een verbodsbord met No GUNS alowed. Echt grappig.
De dingen die
formaliteiten zouden zijn bleken echter geen formaliteiten, het een echt
examen. Pfff dar was echt het laatste wat ik wou die dag een examen maken, maar
het moest dus ging ik ervoor. Het examen ging over HIPAA ( over privacy en
patiëntenrechten in Amerika) lijkt gemakkelijk maar is het niet!!!! zeker niet
toen we hoorden dat we minimum 88% moesten halen om te slagen. Ik had meteen
een 2de kans nodig, de eerste keer haalde ik 72% maar de 2de keer slaagde ik
wel.
Na een lange
namiddag op school moesten we nog naar de supermarkt , de aldi (een aldi in
Amerika omg!!!) en ja alle vermoedens werden bevestigd alles is groot in
Amerika. Om een voorbeeld te geven de kleinste melkfles heeft een inhoud van 2
liter met andere woorden ons klein frigootje zat meteen vol.
Vandaag
(7 februari) moeten we naar de les, eente over assessment. We zien wel
wat het brengt meer verhalen en foto's volgen nog.
Het begin voelt een beetje onwennig aan , zo schrijven naar mensen die niet eens weten datn je blog bestaat. Maar swat we beginnen eraan .
Binnen enkele dagen vertrek ik samen met een goede vriendin en medestudente van mij (Kimberly) naar Amerika, meer specifiek naar Kansas City in de staat Kansas. Ik weet het , het is een hele einde van thuis maar toch gaan we er samen 3 gezellige en leerijke maanden van proberen maken.
Momenteel heb ik nog niet zoveel te zeggen enkel dat ik jullie (mama, papa, marnick, yanick en men allerliefste snoetje Mathias <3) zeer hard ga missen. Gelukkig bestaan er de wonderen van skype en kan ik jullie geregeld eens bellen.
Zo dit was men eerste berichtje, het eerste van hopelijk velen.
.
