De organisatie was heel goed. Er was wel veel wind en regen. 90 deelnemende "koppels". Wanneer Alain en ik startten begon het net hard te regenen, ik voelde van mezelf dat ik goeie benen had, bij mij ging het heel goed. Alain had dit trouwens nog nooit gedaan, het is een aparte discipline waar je constant in een hogere hartslag gaat, en daardoor moest ik meer kop doen. Tegen de wind in reed ik 44/45 toen Alain overnam zakten we af naar 39/40. Zodat we toch wat mooie tijdpunten kwijt speelden!
Het was niet slecht voor zijn eerste keer, heb hem beloofd hem bij deze discipline wat te helpen. We hebben lang op de 6e plaats gestaan, 40.95 gemiddeld, maar werden uiteindelijk 17e. De eerste had 42 gemiddeld.
60 Kilometer, heel veel wind, 115 deelnemers. Bij het vertrek werd er gedemareerd, er reden er 5 weg, ik had mezelf voorgenomen nog een klein beetje te wachten, maar doordat het niet rond draaide konden er 5 een goeie voorsprong nemen.
Op een gegeven moment werkte het zodanig op mn zenuwen omdat we maar met 3 rond draaiden, dan vroeg ik aan een paar gasten om mee te springen met me, dit tegen de wind in, zo zette ik iedereen in de wind zodanig dat de groep plaffoneerde. Uiteindelijk waren we met 10 weg, we konden niet meer naar de koplopers rijden want die hadden een ruime voorsprong, in de sprint heb ik zelfs niet meer meegedaan omdat ik al serieus mijn kas had leeg gereden!
Vond het wel leuk dat mn schoonouders kwamen supporteren! Van de 115 deelnemers zaten we nog met 19 in de koers.
Onze trip naar de Mont Ventoux van 9 juni tot 12 juni 2008
De negende juni zijn we om 11 uur kunnen vertrekken naar de Mont Ventoux. We kwamen toe tegen 21h, in het dorp Bedoin. Na een korte stop in het hotel om ons in te checken, gingen we richting dorp nog iets zoeken om te eten. Nog een entrecote gegeten, niet slecht, maar niet zoals bij ons... Iets gedronken, en vroeg in ons bed. De volgende morgen een lekker ontbijtje, de fietsen klaar gemaakt om de Ventoux op te rijden, vertrokken om 9h. Boven zag het weer er niet gunstig uit, maar toch zijn we met ons plan doorgegaan omdat we de dag erna rond de Ventoux wilden rijden. Alain had de beklimming nog niet gedaan, ik steunde hem een beetje moreel, maar bij een beklimming ben je toch verplicht je eigen ritme en kadans te volgen. Halverwege het bos van Chalet Renard ben ik weg gereden van Alain samen met Jan, die zat te zuchten en te puffen in mijn wiel, en ik zei rijdt je eigen kadans, anders ga je jezelf opblazen. Wanneer ik boven was, dit in 1h30 van halverwege het bos begon het te hagelen, was er mist, wat voor beperkt zicht zorgde. Ik wachtte achter de gasten maar kreeg het serieus koud, ben dan afgedaald, zag Alain en Jan afkomen, we spraken dan beneden verder af. Dan nog wat rond gereden, een terrasje en s'avonds in het dorp nog wat gaan eten, in klein Venetie een dorpje niet ver van Gordes. Dan naar ons hotel gegaan, lekker geslapen. De volgende dag hebben we een mooie tocht van 140km gedaan, met verschillende colls. We hebben ons goed kunnen uitleven op snelheid, afdaling en klimwerk! Had van mezelf verschoten dat mn klimmen, zo verbeterd was.
De volgende dag was het terug Belgie, de gasten afgezet, en om 18.50 thuis, en er zaten reeds wat tafels, heb direct mn schort aangedaan.
Het was kort maar mooi, en zo blijft ook het vrouwtje content!
Hoe klein is de wereld niet... onze Bellemnaar, Roland Hurtecant, aventurier in hart en ziel liepen we tegen het lijf in Restaurant Ollivier, hadden er een leuke babbel, reden reeds samen de Ventoux vanuit Brugge 4 jaar geleden, en ik zat met zijn zoon in klas.
Rudi Cornelis was er ook samen met een groep van 10 personen voor een weekje stage.
Tamelijk veel volk, ook bekende gezichten van BK, iedere beweging die ik deed, of mijn ploegmakkers, Dieter en Alain, werd in de gaten gehouden, en op gereageerd op ons wiel. Heb geprobeerd om de laatste kilometer te ontsnappen maar op 300m van de finish hebben ze me terug gepakt.
Wilde niet meer meesprinten omdat er teveel stress in de groep zat, een valpartij is het mij niet waard! Heb mij dan laten uitbollen maar heb mij toch goed geamuseerd.
Klein parcour, na een paar ronden veel regen, zeer glad en gevaarlijk. Had al een paar keer proberen weg te rijden met Wim Braet, Dirk Praet, e.a doch het lukte niet. Heb dan een stevige woordenwissel gehad met iemand, en ben dan gestopt. Koersen is voor mij een sport en amusement, en niet om je de huid vol te laten schelden door gefrustreerde mensen.
14h start voor de lft in Kruishoutem. We vetrekken en Wim Braet geeft er direct een goeie lap op en trekt door, ik reed ernaartoe tegen de wind in. Veel regen, veel wind, de verstandhouding verliep goed elk deed zijn deel van het werk. Kleine onoplettendheid van mij, was misschien iets te voorbarig met een podiumplaatsje in het vooruitzicht, en ik raakte Wim zijn achterwiel en viel. Gelukkig kwam hij niet uit balans, ik stond op en reed verder, ondertussen had er een groepje mij voorbijgereden, Wim kon nog aanpikken. Uiteindelijk was ik nog 7e, Wim 6e. Sorry Wim jongen, zonder deze tegenslag ging dit een toffe wedstrijd geweest zijn!
Eerste koers van het seizoen. Klein parcour in dalende lijn, rondes van 2km, met een lichte helling naar het einde toe die toch de spieren kan doen exploderen. De A's en de B's reden samen, kleine groep, wat bekend volk Watteney, Kees, Verschueren, enz. Kees reed weg met Vanhooreweghe, af en toe probeerde er ook iemand weg te springen maar met het slechte weer (veel wind en regen) was dit niet haalbaar. In de spurt was ik toch nog 4e. Niet slecht voor de eerste koers van het seizoen.
Het weer was goed, wel veel wind. Het parcour was 10 ronden van 4km, en 3 ronden van 10km met 12 procent helling. Er waren 77 deelnemers, waarvan er 33 aankwamen.
De winnaar van vorig jaar, trok door, hij reed echter de verkeerde weg op waardoor ook wij ons misreden, wij reden terug, trokken onmiddelijk door zodat we weer aan de kop kwamen. Toen reden er 2 weg en ik sprong er naartoe met een ploegman van de eerste twee. Alain en Dieter mijn ploegmakkers hebben de boel stil gelegd zodanig dat wij onze voorsprong konden behouden op 2.30min Die ene ploegmakker wilde niet meewerken waardoor het toch straffe toebak was, en er flink gewerkt moest worden, plantrekkers heb je altijd. Hij trok stevig door in de helling waardoor ik en de ander moesten lossen, ik demareerde ook nog eens op de helling zodat ik die los kwam van die ene, en reed terug naar de andere toe, maar bij de volgende helling moest ik er terug af.
Ik kon blijven rijden op 30 sec van de eerste twee, zodanig dat ik toch 3e werd, mede door het werk van mijn ploegmakkers Alain en Dieter. Ook had ik veel punten gesprokkeld voor de groene trui. Toch even een emotioneel moment op het podium, het is toch wel een eer, het Belgisch Kampioenschap!
Als kind begon ik op mijn 12e met judo, mijn oudere broer Pascal was Belgisch kampioen judo, en die geeft mij de discipline bijgebracht. Leren doorgaan tot het uiterste.
Op mijn 17e ben ik begonnen met het lopen van marathons. Op mijn 23e liep ik een marathon in 2h37, mooie prestatie maar had van thuis uit niet echt veel steun, ze stonden niet echt achter onze sport prestaties. De marathon was echter ook een grote uitputting voor het lichaam, en ja, op de leeftijd van 21 wil je er toch wel wat beter uit zien, en zo ben ik met body building begonnen. Daar behaalde ik mooie prijzen, zelfs derde plaats op het podium.
Daar ik toen met mijn vrouwtje het grillhuisje gestart ben, was deze strenge training en dieet niet meer mogelijk. Ik ging wel een paar keer per week fitnessen. Op een gegeven moment ben ik begonnen met spinning, daar heeft de koersmicrobe me overvallen.
Ik heb me dan ingeschreven in een wielertoeristenclub, maar daar werden echter meer pinten gedronken dan gekoerst... En dat lag mij niet. Het strafste van al was dan nog dat ze leute hadden met mij, want ik was diegene die moest kotsen van den effort!
Toen begon ik te fietsen de woensdag en de zaterdag met de bende van de Silver Gym, André Lebbe, Paul Rogies, Alain Calle, Filip, Johan , Pascal, Alain, enz Een mooie start voor mij, een toffe groep coureurs met verschillende ervaringen, die die graag door gaven aan het bleutje dat ik toen was. André Lebbe verdient ook echt wel een pluim voor zijn puike sportprestaties door de jaren heen! Belgisch kampioen judo geweest, Belgisch kampioen boogschieten, kan zijn beentje bij staan in het ploegen tijdrijden en is wel bijna 64 jaar!
Vorig jaar ben ik beginnen koersen, Ben er dikwijls afgereden, ik gaf altijd alles van mezelf, tot ik besefte koers is meer dan dat. Je moet dit alles eerst eens life beleven voor je dit alles ten volle beseft.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
