|
Ik was niet altijd het zelfde meisje,
en ook niet altijd even lief.
De jaren door ben ik veel verandert,
en soms was ik een beetje argessief.
Om men mening werd niet veel gevraagd,
daardoor heb ik ook veel afgezaagd.
Vrienden kon ik niet blijven houden,
als ik steeds moet komen en snel weer gaan.
Een vriendschap was al moelijker op te bouwen,
maar dat heeft nooit iemand kunnen verstaan.
Iedereen is verschillend en heeft zo zijn gebreken,
al zullen ze die van mij me soms doorsteken.
De tijden dat ik iemand nodig had om men geheimen te delen
kon het niemand ook al wat schelen !
Soms heeft een kind meer nodig dan een moeder,
zelfs ook meer dan een vader of opvoeder.
Alleen opgroeien laat je denken,
laten denkbeeldige vriendinnen je thee inschenken.
Maar er zijn mensen die je ook vertrouwt,
mensen waar je van je geboorte al van houdt.
En je zou immers nooit durven denken
dat zij je op een dag zomaar weg zouden wenken.
Mensen waar van je hield,
iemand die nooit iets voor je achterhield.
Zelfs die mensen kunnen veranderen,
kijken inneens alleen nog op naar de anderen.
Zo iemand kan je niet zomaar vergeten,
je kan niemand wegschenken als je er nog niemand anders voor in de plaats hebt.
dat die mensen dat nou niet weten,
soms voel ik me echt genept !
Veel mensen zijn vertrokken,
ze denken dat ik ze niet meer nodig heb.
Daar was ik wel even van geschrokken,
gevangen in één groot web.
Misschien ben ik dan niet meer kleine stef,
maar weet goed dat ik dat ook wel besef!
Inderdaad steffie word nu groot,
nu zit ik niet meer zo vaak op papa's schoot.
Voor de rest wil ik er het beste van maken,
en laat me uit die mooie droom asjeblief nooit meer ontwaken ! | 
