Selamat Pagieeeeeeeeee,
Apakabar,kabar bagus!?
Aangezien er door de slechte weersomstandigheden op vulkaan"Rinjani" geen trekking mogelijk is en op mijn volgende bestemming,Sulawesi,momenteel noodweer is,ben ik genoodzaakt mijn plannen te veranderen.kHeb besloten om naar het eiland Borneo te reizen.Ik hoop daar een Wildlife-jungle trekking te maken van ongeveer 10 dagen.Een paar dagen met een kano door mangroves trekken tot midden het eiland en dan het oerwoud in.Ze geven mij garantie dat ik heel wat wilde dieren op mijn pad zal kunnen spotten zoals,tijgers,krokodillen,exotische vogels,varanen,verschillende soorten apen zoals oerang oetangs,gibbons en neusapen!De trekking vraagt wel enige voorbereiding omtrent plaatselijke gidsen,transport en slapingen.Dus ik zal wel enkele dagen nodig hebben om alles te regelen.Meer daarover in een volgend verslag.
Mijn laatste dagen in Gili Air en Lombok waren heel tof!Veel mensen ontmoet waarmee ik uren heb gekletst en daarmee veel heb opgestoken over hun cultureel leven.Om u een idee te geven wat mensen hier verdienen,hoorde ik van een lerares dat ze voor een zesdagen-week en 7 uren per dag,300000 roepia(25 euro!!!)per maand verdiend!!!Om iets bij te verdienen deed ze de was voor haar familie en vrienden en kheb haar bezig gezien!Zo nen hoop waste in ne keer zou bij ons 4 machienen zijn.Zij deed dat met de hand,Onvoorstelbaar!!
In de sloppenwijken van Mataram,de hoofdstad van Lombok,beleefde ik een echt happy-moment.Toeristen ontwijken deze kotee,maar ik wou toch eens gaan rondsnuisteren.Ik passeer een bouwvallig huis,omringt van tralies,waarachter zo'n 10 tal kinderen,vergezeld van een oude man,staan te roepen naar mij.Ik benader hen om wat te babbelen met hen en ik wordt om binnen te komen.Ik verneem van de man dat dit een weeshuis is en dat ze helemaal geen familie meer hebben.Ik zet mij op de trap aan de ingang van het huis en alle kids komen rond mij zitten.Er wordt gebabbeld met handen en voeten,gebarentaal en gebroken engels.Het wordt plezierig en de kids beginnen spontaan Indonesia-songs te zingen en op mijn beurt zing ik wat Westerse liedjes.Het wordt echt een hele plezante boel en de ogen van de kids glinsteren van enthoesiasme.Ik ben daar ong.een uur of twee gebleven,heb wat foto,s laten nemen van de overste en ben ze gaan ontwikkelen.kHeb hen elk een foto cadeau gedaan,waarbij enkele zelfs een traantje lieten van blijdschap.Nog een zak snoep om te verdelen en het afscheid was wel echt ontroerend,ook voor mij!!!
Ondertussen ben ik terug op het eiland Java en wordt het afwachten op mijn vertrek naar Borneo.
Ik zend jullie heel wat zonnige en warme groetjes en tot blogs.
Marioo'tje......
